Tutuba: het meisje van het slavenschip Leusden
Het is 1737 en een schip vol slaven vaart vanuit Afrika naar Suriname. Eén van de 700 slaven is Tutuba, een tiener. Zij is één van de 16 slaven die een schipbreuk net voor de kust van Suriname overleeft. Meer dan ‘overleven’ is het eigenlijk niet: Tutuba ervaart op het schip elke seconde wat het betekent om slaaf te zijn. Weinig eten, geen hygiëne, verkracht worden door de matrozen… Ook in Suriname blijft het leven hard...
Een dun boek? Check! Een verhaal dat naar adem doet happen? Check! Een verhaal over hoe wreed mensen waren en zijn? Check! Een verhaal over sterke vrouwen? Check! En verhaal vol hoop? Check… hoewel? Lees en beslis zelf!
Lees een stukje
Naakte mannen met afhangende schouders en neergeslagen ogen. Wat waren dit voor mannen? Wie waren deze mannen? Tutuba was eraan gewend dat alle mannen altijd stoer en heldhaftig deden; ze dacht even aan het gedrag van haar broertjes, wat het normale mannelijke gedrag was. Maar dat bestond niet meer bij deze mannen. Ze stonden op elkaar geperst als een hoop ellendige, treurige wezens, een grote hoop vernederde wezens. Ze waren beroofd, murw geslagen, mishandeld en bovenal vernederd. Alles was ze ontnomen, mannelijkheid, stoerheid, waardigheid. Ze waren ontmenselijkt.
Wat andere lezers vinden
Ik heb dit boek gekozen omdat geschiedenis mij erg aanspreekt, ik lees graag waargebeurde verhalen.
Dit boek heeft mij zeker vanbinnen geraakt: de mooie omschrijvingen in het boek, de pijn van deze mensen,...
Ik vind dit zeker een aanrader omdat ik persoonlijk niet graag lees maar dit boek vind ik erg goed, zeer meeslepend en heel mooi verwoord.