Een weeffout in onze sterren
Een weeffout in onze sterren is een kankerboek. Kanker verzuipt Hazels longen. Een nieuw wondermiddel houdt haar, inclusief zuurstofkarretje, voor onbepaalde duur op de been. Augustus heeft zijn leven betaald met een been. Ze ontmoeten elkaar in de Praatgroep waar Hazel door haar ouders naartoe gestuurd is om haar van haar depressie (“een bijwerking van doodgaan”) af te helpen. En ze worden verliefd. Al is dat aanvankelijk het laatste wat Hazel wil.
Dit indrukwekkende boek is prachtig en wreed tegelijk. Prachtig omdat Augustus en Hazel waanzinnig verliefd zijn. Wreed omdat liefde de kanker niet wegneemt. Met humor countert John Green de onverbiddelijkheid, de zwaarte en het verdriet. Niet dat dit boek haha-grappig is. Maar des te meer is het oprecht, geestig en hartverwarmend.
Lees een stukje
“Ik ben verliefd op je en ik weet dat liefde slechts een roep in de leegte is, en dat vergetelheid onvermijdelijk is, en dat we allemaal gedoemd zijn, en dat er een dag zal komen dat alles wat we tot stand hebben gebracht tot stof zal zijn wedergekeerd, en ik weet dat de zon de enige aarde die we ooit zullen hebben zal verzwelgen, en ik ben verliefd op je.”
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
"Een weeffout in onze sterren" is een roman die diepe indruk op mij heeft gemaakt. Het vertelt het verhaal van Hazel en Augustus, twee jongeren die elkaar ontmoeten in een steungroep voor mensen met kanker en een bijzondere band ontwikkelen. Wat dit boek zo bijzonder maakt, is de oprechtheid waarmee het is geschreven. Auteur John Green slaagt erin om het verhaal te vertellen zonder te vervallen in overdreven sentimentaliteit. De personages zijn zo levensecht dat je als lezer gemakkelijk met ze meeleeft. Hij vertelt het verhaal met al hun ups en down, dus hij toont niet alleen de negatieve of alleen de positieve dingen of negatieve dingen die de personen meemaken.
Een van de meest opvallende aspecten van het boek is de spanning die het teweegbrengt. Spanning betekent dat je nieuwsgierig bent naar wat er gaat gebeuren. In "Een weeffout in onze sterren" zorgt de onzekerheid over de toekomst van Hazel en Augustus voor een constante spanning. Hun gezondheidstoestand is onvoorspelbaar, waardoor je als lezer steeds wilt weten hoe het met ze zal aflopen. De schrijver weet deze spanning te creëren door onverwachte gebeurtenissen en door de emoties van de personages goed over te brengen. Daarom heeft dit boek mij ook altijd overtuigd om altijd verder te lezen op momenten waar ik geen zin meer had om te lezen.
Ondanks de moeilijkheden waar de personages mee te maken hebben, is er ook een boodschap van hoop en liefde in het verhaal verweven. Dit is een belangrijk aspect van het boek: zelfs in de meest moeilijke tijden kunnen mensen troost vinden bij elkaar en geluk ervaren in kleine dingen. De manier waarop Hazel en Augustus elkaar steunen en liefhebben, zelfs in de donkerste momenten, is hartverwarmend en inspirerend.
Al met al vond ik "Een weeffout in onze sterren" een buitengewoon goed boek. Het heeft een boeiend verhaal, geloofwaardige personages en een voortdurende spanning die je aan het boek gekluisterd houdt. Ik denk dat het boek veel mensen zal aanspreken, vooral degenen die graag verhalen lezen die hen raken en aan het denken zetten.
Dit is een heel mooi en aangrijpend boek. Je leeft je meteen in in je karakters en leert met hun ziektes omgaan en ziet hoe hun levensstijl er aan toen loopt. Het is echt romantisch boek voor romantische zielen en dichters. Echt heel mooi en emotioneel!
Het boek een weeffout in onze sterren geschreven door John Green en is uitgekomen in 2012. Hazel is een 16-jarig meisje met kanker. Zonder het experimentele medicijn dat ze krijgt zou ze 3 jaar geleden zijn overleden. Deze behandeling gaf haar tijd. Hoeveel weet niemand. Ze werd gedwongen zich aan te sluiten bij een steungroep met andere kankerpatiënten omdat haar ouders en artsen vreesden dat de onzekerheid haar zou frustreren. Sterker nog, dat wilde ze helemaal niet, en ze deed niet mee aan het gesprek, ze was daar omdat ze daar moest zijn. Tot op een dag Gus meekwam met een van de andere leden van de groep. Gus verloor zelf een been aan kanker, maar is in herstel. Om de een of andere reden kent Hazel zichzelf niet goed, en Gus maakt een grote indruk op haar. Het verhaal werd verteld door Hazel, die vanaf het begin duidelijk maakte dat ze niet wilde dat het een typisch "meisje met kanker" verhaal zou worden. Ze wilde eerlijk zijn over haar gevoelens en maakte vanaf het begin duidelijk dat ze niet gezien wilde worden als kankerpatiënt, maar als Hazel. Door dit perspectief maakt de schrijver van het boek het voor lezers gemakkelijker om de personages en het verhaal te begrijpen. Dit is niet zomaar een verhaal over iemand die tegen kanker vecht, het is het verhaal van een meisje dat echt had kunnen zijn zonder iets te idealiseren. Patiënten met kanker zijn meer dan hun ziekte. Voor Hazel was kanker niet haar grootste probleem. Ze maakte zich meer zorgen over hoe haar ouders met de situatie zouden omgaan en hoe ze ermee zouden omgaan nadat ze doodging. De auteur behandelt met succes een groot probleem (terminale kanker) in een gebruikelijke ‘boy-meets-girl’ verhaal. In het boek hebben Hazel en Gus ook een heel avontuur en gaan ze samen naar Amsterdam om haar favoriete auteur te ontmoeten genaamd Peter van Houten. Maar het gaat niet helemaal zoals gepland en hij is niet helemaal zoals zij zich had voorgesteld. Maar naast dat hebben zij en Gus wel een zeer leuke tijd in Amsterdam en gaan ze zelfs het huis van Anne Frank bezoeken. Wat ik zelf wel spijtig vond in het boek was dat het zo slecht moest aflopen, maar langs de andere kant zou het dan ook wel niet dezelfde emotionele waarde hebben als het goed zou aflopen. Wat ik het meest bijzondere vond aan het boek was dat je echt kon zien hoe iemand met kanker leefde en dat je niet de vermooide versie ervan zag maar dat je echt alle ups en downs te horen kreeg, dat vond ik heel mooi aan het boek. Ik zou het boek zeker aanraden als je een treffend boek wilt lezen, maar ook een meer levensecht verhaal met een kijk in het leven van een kankerpatiënt. Zelf heb ik er van genoten het boek te lezen en ik heb ook de film gezien waardoor de personages echt tot leven kwamen en het nog beter werd.
Het boek gaat over een zestienjarig meisje genaamd Hazel met longkanker. Ze is terminaal ziek. Daarom moet ze de hele tijd met een zuurstofkarretje rond lopen. Ze gaat ook niet meer naar school omdat ze dachten dat het geen zin meer had. Ze dachten dat ze niet lang meer had dus hadden ze haar van school laten halen. Hazel had al een paar keer de dood in de ogen gekeken maar ze kwam er altijd terug uit. Ze word door haar ouders naar een praatgroep gestuurd om haar van haar depressie af te helpen (ze denken dat dat hoort bij het doodgaan) meestal tegen haar zin. In de praatgroep zitten allemaal jongeren met een verhaal over hun kanker. Ze komen samen in het hart van Jezus, om te praten over wat ze allemaal meemaken. Daar leert ze een jongen kennen genaamd Isaac, hij heeft kanker in zijn ogen waardoor hij nog maar één echt oog heeft en één vals oog. Tijdens één van de sessies nam Isaac zijn beste vriend Augustus Waters mee. Augustus is een stoere jongen die een jaar ouder dan Hazel is en heeft een been moeten afgeven door zijn kanker. (Zijn vorige vriendin is ook gestorven door kanker.) Maar dat hield Hazel helemaal niet tegen om verliefd op hem te worden. Ook al was dat het laatste dat ze wou. Hazel probeert zo weinig mogelijk mensen in haar leven toe te laten omdat ze het aantal “slachtoffers” als ze dood gaat tot een minimum wilt beperken. Het avontuur begint eigenlijk wanneer ze elkaars lievelingsboek lezen. Hazel haar boek gaat over een meisje dat kanker heeft maar het verhaal stopt in het midden van een zin dus er zijn veel vragen bij Augustus en Hazel over wat er is gebeurd. Ze gaan samen op zoek naar de antwoorden op die vragen. De schrijver van haar favoriete boek is schrijver Peter Van Houten, die eigenlijk toch wel een belangrijke rol speelt in het liefdesverhaal van Hazel en Augustus. Maar blijkt dat hij niet bleek te zijn hoe ze dachten dat hij was. Ik vind het een goed boek omdat het een emotioneel boek is met toch wat humor, wat het lezen toch wel gemakkelijker maakt. Het boek is vlot te lezen waardoor je het in één keer wilt uitlezen. Het is een fictief boek maar het lijkt zo echt omdat het ook in het echte leven gebeurt. De schrijver laat ons ook nadenken en begrijpen wat die mensen eigenlijk allemaal meemaken en wat er bij komt kijken. Het trekt je ook vanaf het begin van het verhaal al direct mee. Het is geen voorspelbaar boek zoals bij de meeste kankerboeken, er gebeuren onverwachte dingen doorheen het boek. Het verhaal brengt verschillende emoties in u op en er zit ook veel hoop in. Soms moet je wel een paar stukjes opnieuw lezen om terug helemaal mee te zijn.
Het boek is zeker aan te raden maar zet wel een pakje zakdoekjes klaar. Ik zou het ook niet lezen onder de 15 jaar omdat het toch wel een hard boek is.
Een weeffout in onze sterren, een heel erg spannend en pakkend boek. Iedereen zou dit eens gelezen moeten hebben.<br>
In het boek is de protagonist Hazel Grace. Een heel erg strijdvaardig meisje dat al heel wat heeft meegemaakt toen kanker haar te pakken had gekregen. Hazel is wel het belangrijkste figuur uit het boek. Haar rol is heel erg mooi uitgewerkt, eens je jezelf in haar inleeft kom je er moeilijk van los.<br>
Het tweede zeer belangrijke personage van het verhaal is August. Dit is de jongen die Hazel ontmoette en waar ze verliefd op werd. August is ook net als Hazel heel er strijdvaardig aangezien hij ook al kanker heeft verslaan en zijn been daarbij heeft verloren. Hij is een echte doorzetter, niet alleen in het bestrijden van zijn kanker, maar ook in het veroveren van Hazel Grace haar hart. Ondanks dat hij al een vriendin had verloren aan kanker geeft hij niet op bij Hazel.<br>
Natuurlijk zijn er nog veel fantastisch personages zoals Isaac, hij is een nevenfiguur. Isaac is eigenlijk één van de allerbelangrijkste figuren naast Hazel Grace en August Waters want dankzij hem leren Hazel en August elkaar kennen en bloeit er iets heel er mooi.
<br>
Net als Isaac zijn de ouders van Hazel Grace nevenfiguren aangezien ze toch een belangrijke rol spelen. De ouders zijn heel erg bezorgd wat hen siert vind ik persoonlijk. Maar ze leven ook wel mee met hun zieke dochter aangezien Hazel echt graag naar Amsterdam wil, laten ze haar toch gaan.
<br>
Een weeffout in onze sterren is echt een aangrijpend boek! Ik vind dat het zeer erg vloeiend is geschreven en dat iedereen het zeker eens in zijn leven gelezen moet hebben! Een echte aanrader!
Ik vind het een aangrijpend boek want het gaat over een ziekte die nu soms nog steeds niet genezen kan worden : kanker. Het gaat over een meisje dat lijdt aan kanker en daarover gaat praten in een praatgroep. Daar in die groep leert ze dan een jongen kennen waar ze later een zeer goede band mee krijgt.<br>
Het is ook een redelijk triestig boek omdat er een personage sterft in het verhaal en dat is niet fijn als er iemand sterft aan kanker.<br>
Het is ook een realistisch boek want het geeft ook realiteit weer. Kanker is een ziekte die vandaag de dag heel veel voorkomt over de hele wereld. Zowel bij kinderen als bij volwassenen.
Het boek gaat ook over kinderen met kanker met Hazel en Augustus in de hoofdrol. In het boek gaat het hoofdpersonage (Hazel) zich aansluiten in een praatgroep voor mensen met kanker. dit geeft ook een realistisch beeld weer over hoe mensen met kanker zich voelen. Ook in het echte leven bestaan er zo'n praatgroepen waar mensen met kanker elkaar leren kennen en zich uiten over hun gevoelens.
Ik raad het boek aan aan mensen die zelf te maken hebben met de ziekte en aan kinderen en volwassenen vanaf 16 jaar. Het is een moeilijk boek om te lezen en het geeft veel realiteit weer en onder de 16 jaar hebben kinderen nog niet echt besef van de realiteit dus zal je er niks van snappen maar als je al volwassen bent zal je merken dat het een goed en aangrijpend en realistisch boek is.<br>
Ik vind het wel een zeer passend vertelperspectief. Er wordt perfect weergegeven hoe de personages zich voelen en wat hun gevoelens zijn als ze de gebeurtenissen ondergaan
Het verhaal heeft ook wel een beetje een humoristisch kantje waardoor het leuker is om het boek te lezen. Dat verzet ook een beetje je gedachten bij het lezen zodat je niet de hele tijd aan kanker moet denken terwijl je het boek leest.
Noot van de redactie: SPOILER ALERT
Het verhaal over Augustus Waters en Hazel Grace Lancaster is heel ontroerend.
'Een weeffout in onze sterren' is op een vlotte manier geschreven en, zodra ik de eerste pagina van het boek gelezen had, werd ik meegesleept in het verhaal.
Hazel, een meisje met kanker, ontmoet Augustus in een praatgroep waar jongeren met kanker ervaringen en gevoelens kunnen uitwisselen. Ze hebben onmiddellijk een klik, maar Hazel wil in eerste instantie niet toegeven aan haar gevoelens omdat ze bang is dat Augustus gekwetst zal achterblijven wanneer zij sterft. Ze laat ze zich dan toch overtuigen door Augustus en uiteindelijk is hij – tegen alle verwachtingen in – degene die sterft. Het is dus niet Gus, maar wel Hazel die gekwetst achterblijft...
Een belangrijk element in het verhaal is het favoriete boek van Hazel, 'Evb', en Hazel en Augustus gaan de schrijver opzoeken in Nederland. Het wordt een fantastische reis hoewel de ontmoeting met de schrijver helemaal niet verloopt zoals ze verwacht hadden.
Ben je op zoek naar een goed boek dat gaat over liefde en wil je weten wat 'Evb' betekent, dan is 'Een weeffout in onze sterren' zeker het boek dat je zoekt!
Wauw, dit boek is geweldig. Elke keer dat ik het lees doet het me glimlachen. Het leest vlot, alleen sommige stukjes moet je herlezen voordat je het begrijpt en John Green gebruikt lastige woorden. Ik zou het ieder meisje aanraden, want het is echt de moeite.
En het is geschikt voor gevoelige lezers, want wenen met zo'n boek is niet erg, het is gewoon, hoe zeg je dat? Als je twijfelt, lees het zeker, en het is ook goed verfilmd!
MEGA FANCY BOEK JA!!!!
BYEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
Heel mooi boek!!
slecht boek
Mooi boek, een mooie manier van schrijven. Volgens mij beter dan de film.
Een supermooi, aangrijpend en realistisch verhaal dat heel goed beschrijft hoe tieners omgaan met kanker maar hoe ze toch nog liefde vinden .
Het is een echte aanrader , als je het boek niet wil lezen raad ik je zeker aan om de film te bekijken !!
Niet geschikt voor gevoelige lezers/kijkers.
Dit boek is waarschijnlijk het mooiste boek dat ik al gelezen heb. Het wekt verschillende emoties bij je op. Bij het ene hoofdstuk gaat het over liefde en gelukkig zijn terwijl het andere dan weer gaat over de harde realiteit en kanker, een verschrikkelijke ziekte! Het is misschien wel moeilijk voor jongere kinderen want sommige dingen kunnen hard aankomen. Ik zou het boek meteen opnieuw lezen. Het is zeker een aanrader!
Zo af en toe lees je een boek dat je echt raakt en zo een boek is 'Een weeffout in onze sterren'! Het is een zeer goed boek, heel aangrijpend! De schrijver vertelt over twee jonge mensen, Hazel en Augustus, die met kanker te maken hebben, ze leren elkaar kennen in de praatgroep. Ze raken al snel aan de praat over Hazel haar lievelingsboek 'Een Vorstelijke Beproeving'. Ze gaan samen op zoek naar de schrijver, want het boek heeft een open einde en beiden willen ze te weten komen hoe het eindigt. De twee krijgen gevoelens voor elkaar op hun uitstap naar Amsterdam, maar alleen is er die vreselijke kanker waardoor Hazel niet verliefd wil worden. Na hun uitstap komt er onverwachts nieuws dat hun hele leven overhoop gooit.
Het boek vertelt over de zin van leven en dood, de strijd die ze aangaan en dat ene sprankeltje hoop die ze hebben. De auteur is er in geslaagd luchtig om te gaan met het zwaar onderwerp: kanker door humor en sarcasme te gebruiken. Hij schrijft heel duidelijk en poëtisch over hun gevoelens bij verlies van geliefden en de strijd tegen de ziekte. John Green combineert verdriet met humor. De manier waarop zieken grappen maken over hun eigen ellende is goed gevonden. 'Een weeffout in onze sterren' is een prachtig boek over de angst om vergeten te worden en de drang om een stempel op de wereld te drukken. Maar vooral over het feit dat liefde onmisbaar is. Er zijn ook momenten waarbij je een krop in de keel krijgt met pakkende spreuken zoals “Ik ben net, net… Ik ben net een granaat, mam. Ik ben een granaat en er komt een moment dat ik ontplof en ik wil het aantal slachtoffers graag tot een minimum beperken.”
Het boek leest zodanig vlot dat je het in één ruk zou willen uitlezen. Zijn zinnen lezen makkelijk, maar zijn allerminst makkelijk. Er zijn fragmenten die je meerdere keren moet lezen voordat je ze kunt begrijpen. Ik vind dat het boek eerder neigt naar het genre literatuur door sommige uitspraken van de protagonisten. Halverwege het boek gebeurt er iets dat ik helemaal niet had verwacht en dat maakt het boek juist zo bijzonder.
Dit meeslepend liefdesverhaal drukt je met je neus op de feiten en is een echte aanrader!!!
Mooiste book ooit. Lees dit zeker. Het is een super mooi verhaal. Als je niet van lezen houd kijk dan zeker de film.
Beste boek ooit !
dit is echt het beste boek dat ik ooit heb gelezen ik heb zo hard geweend...
Dit is één van de mooiste boeken die ik heb gelezen. Ik heb het boek ondertussen al een jaar en heb het waarschijnlijk al vijf keer herlezen, het liefdesverhaal tussen Gus en Hazel is puur en wonderlijk. Hoe vaak ik dit boek ook heb gelezen ween ik, lach ik,... toch elke keer tijdens enkele hoofdstukken. Dit boek zou ik zeker aanraden, het is een prachtig boek.
Dit boek is hard, mooi en -bij momenten- grappig tegelijk. De auteur, John Green, vertelt het verhaal van de veertienjarige Amerikaanse Hazel die longkanker heeft. Ze sleept zich door het leven met een zuurstofkarretje, gaat wekelijks, hoewel vaak tegen haar zin, naar een lotgenotenpraatgroep. De grappige momenten in het boek bestaat uit de humor die de kankerpatiënten blijven houden. Ze halen hun sterkte uit het lachen met hun ziekte.
Het leven van Hazels mama staat volledig in het teken van Hazels ziekte en ze vraagt Hazel om toch wat contact te leggen met anderen. Op de lotgenotenbijeenkomsten ontmoet ze Augustus, een vriend van Isaac (jongen met oogkanker die blind wordt). Augustus is een stoere jongen van zeventien die echter ook al heel wat heeft meegemaakt. Hij is genezen van botkanker, heeft wel een been verloren, en herkent in Hazel zijn vriendinnetje die hij verloren heeft aan een hersentumor. In deze wrede realiteit, staat ook de mooie, groeiende liefde tussen Hazel en Augustus centraal in het boek.
Hazel laat Augustus haar lievelingsboek Een vorstelijke beproeving, van Peter Van Houten, lezen en hij raakt net zo bezeten van dit verhaal over een meisje met kanker, dat middenin een zin zomaar stopt. Hazel vermoedt dat dit betekent dat dat meisje uiteindelijk gestorven is, maar deze vraag houdt haar al enkele jaren bezig. In Augustus vindt ze een bondgenoot om de schrijver Peter Van Houten, op te zoeken in Amsterdam. Ze hopen enkele vragen over het vervolg op dat abrupte einde op te helderen. Deze boekpassage geeft je als lezer hoop, dat Hazel en Augustus hun wens in vervulling zien komen. Green slaat echter weer hard toe in het verhaal door dit reisje op een sisser te laten aflopen door van Van Houten een dronkenlap en bullebak te maken die Hazel enorm kwetst.
Een laatste hoop op een mooi einde van ‘Weeffout in onze sterren’ wordt weggenomen als Augustus na de reis naar Amsterdam fataal hervalt en uitzaaiingen heeft over zijn hele lichaam. Tenslotte sterft hij.
het gaat over een meisje hazel grace ze lijdt aan longkanker en is terminaal ziek. Ze leeft elke dat door zuurstofflessen, ze gaat naar een universiteit om toch iets van studie te hebben gehad. Ze gaat naar een praatgroep waar allelmaal kinderen gaat met kanker. Ze heeft daar een vriend isaac, hij lijdt aan oogkanker en heeft maar een echt oog niet meer het andere is een vals. Op een dag komt de vriend van Isaac mee naar de praatgroep. Hij heet Augustus Waters, hij is genezen aan een kanker, hij heeft erdoor wel een been verloren. Hazel wordt bevriend met Augustus en ze maken veel tijd met elkaar door. Augustus is verliefd geworden op Hazel, maar Hazel weet dat Augustus al een vriendin verloren heeft aan kanker en dat houdt haar tegen om een relatie te beginngen met Augustus. Een groto bezigheid tussen de twee is het uitwisselen van boeken. HET lieveling boek van Hazel is een 'Een vorstelijke beproeving' en dat van Augustus is 'de prijs van de dageraad'. Augustus wordt gefacineerd in het boek van Hazel. Hazel en Augustus gaan samen naar Amsterdam om de schrijven van het boek te bezoeken om te vragen hoe het afloopt want het boek heeft namelijk geen einde. Hazel en Augustus ontmoeten de schrijven en zijn teleur testel dat hij een drankprobleem heeft en hun het einde niet wil zeggen. Hazel bekent dat ze verlieft is op Augustus als ze in Amsterdam zijn. Ze gaan samen met lidewij de secretaresse van Van Houtem de schrijven naar het huis van Anne Frank daar gaan Hazel en Augustus de eerste keer zoenen.Na de reis naar Amsterdam bekent Augustus aan Hazel dat hij opnieuw kanker heeft, hij heeft botkanker. Isaac heeft intussen zijn andere oog ook verloren door zijn kanker en vindt steun bij zijn vriend Augustus. Na enkele maanden sterft Augustus aan zijn ziekte
mijn mening:
het is een ontroerend verhaal. Je gaat echt meeleven met het verhaal. Het is misschien een fictief boek maar alles wat vertelt wordt, gebeurt in het leven met echte mensen. Er lijden zoveel mensen aan kanker.
Het is een leuk boek, maar soms is het wel wat te langdradig! Het boek is ook ontroerend, en mooi wanneer uiteindelijk Hazel niet doodgaat maar Gus wel.
Ik vind dit een heel goed boek. Het is zeer ontroerend met humoristische bijklank. Het boek leest vlot en weet je te interesseren vanaf het begin. Wat me wel irriteert, is dat het boek een open einde heeft terwijl het boek zelf gaat over de ergernis van een open einde. Dit maakt het boek natuurlijk niet minder goed. De personages zijn oprecht en grappig, er zit nog veel humor in voor een boek over kanker. Het boek zet je ook aan het denken. Ik denk dat veel tieners zich goed kunnen inleven in het boek, want het gaat niet alleen over de ziekte zelf, maar ook over de emoties van Hazel en Augustus. Het is een aangrijpend boek en John Green heeft het heel mooi geschreven.
Ik vind dit een heel goed boek. Het is zeer ontroerend met humoristische bijklank. Het boek leest vlot en weet je te interesseren vanaf het begin. Wat me wel irriteert, is dat het boek een open einde heeft terwijl het boek zelf gaat over de ergernis van een open einde. Dit maakt het boek natuurlijk niet minder goed. De personages zijn oprecht en grappig, er zit nog veel humor in voor een boek over kanker. Het boek zet je ook aan het denken. Ik denk dat veel tieners zich goed kunnen inleven in het boek, want het gaat niet alleen over de ziekte zelf, maar ook over de emoties van Hazel en Augustus. Het is een aangrijpend boek en John Green heeft het heel mooi geschreven.
Ik vond het een goed boek, heel aangrijpend. Het enige nadeel van dit boek is dat er heel lange zinnen worden gebruikt, met veel komma's erin. Dit maakt dat het soms moeilijk te volgen is. Je moet de volledige zin soms twee keer lezen om hem volledig te begrijpen. Dit vind ik het enige nadeel aan het boek. Daarom geef ik het vier sterren.
Dit was echt een mooi boek, ook de relatie was mooi.
Heel mooi. Heel pakkend. Een verhaal die je niet meteen verwacht over twee jongeren met kanker. Ik raad dit zeker aan, maar niet voor jonge lezers, want soms is het nog al moeilijk.
Het was best goed.