Verleden week

Name: Verleden week
Author: Aidan Chambers

Aidan Chambers

Leesboeken, Filosofie en denken, Gevoelens, Kunst en muziek, Verliefd en liefde, 14 tot 16 jaar

Ditto en zijn beste vriend Morgan discussiëren graag over de betekenis van lezen en literatuur. Morgan gelooft niet in literatuur en ‘bewijst’ zijn gelijk via vijf stellingen. Ditto antwoordt hem via een uitgebreid verslag van z’n afgelopen weekend. Wanneer een zoveelste ruzie thuis tot een hartaanval van Ditto’s vader leidt, besluit Ditto enkele dagen te gaan kamperen. Met twee jongens beraamt hij een zogenaamde ‘overval’, ze worden samen dronken en met klasgenote Helen beleeft hij z’n eerste seksuele ervaring. Genoeg stof voor een levendig verslag.

‘Verleden week’ (1990) verscheen eerder als ‘Lang weekend op drie manieren’. Het is de eerste jeugdroman van Aidan Chambers, geheel gewijd aan opgroeien en adolescentie. ‘Verleden week’ is geen doorlopend verhaal van Ditto’s avonturen. Er zijn heel wat perspectiefwisselingen, citaten uit wereldliteratuur, brieven, cartoons, korte dialogen. Een deel van de tekst wordt in kolommen of cursief afgedrukt, waardoor je het verhaal echt moet ‘ontcijferen’. Chambers geeft een intelligent en verhelderend beeld van de adolescentie als een verwarrende periode, vol kansen en vol teleurstellingen. Ditto vormt een heerlijk complex hoofdpersonage, met wie je gaandeweg echt gaat meeleven.

Lees een stukje

Een vader en een zoon, die elkaar zonder aanwijsbare reden, over een tafel met koud geworden eten, om de oren sloegen met scherpe opmerkingen, terwijl een huilerige echtgenoten/moeder toekeek. Is dat grappig/komisch? Niet als je het zo voorstelt. Vandaar dat ik het ook zo voorstel. Maar in mijn ogen was het op dat moment meer dan gek. En ik begon te lachen. Te lachen zoals ik vroeger deed toen ik als jongetje naar een of andere lachfilm op de televisie keek. Te brullen van het lachen. Pijn in mijn zij. Ik kwam niet meer bij. Vader, die begrijpelijkerwijze niet vond dat er iets te lachen viel of dat er in de verste verte ook maar iets grappigs aan was, staarde mij over de schalen en borden heen een ogenblik woedend aan en viel toen bewusteloos met zijn gezicht voorover in zijn onaangeroerde aardappelpuree met braadworst.