Mijn held
Dave, de vader van hoofdpersonage Chrissie, verneemt dat hij aan een ongeneeslijke vorm van longkanker lijdt. Chrissie vertelt over de laatste maanden van haar vader. Zo beschildert hij alvast zijn doodskist en gaat een laatste maal uitgebreid shoppen met zijn dochter. Chrissies ouders betrekken hun dochter in alle fasen van het ziekte- en rouwproces. Met de komst van oma komt er rust in huis. Zij leert haar familieleden stilstaan bij de kleine dingen des levens.
Catherine Bateson schildert in dit boek het leven zoals het is, onverbloemd, zonder een woord teveel te gebruiken. Een knappe roman over dood, afscheid nemen en loslaten, zonder tranerig of overemotioneel te worden.
Lees een stukje
Ik had een lijst met wat hij wilde en een lijst met wat hij niet wilde.
'Ik wil niet in je herinnering voortleven als een zieke, ouwe man,' zei hij, maar dat hoefde ik niet op te schrijven.
'Ik wil niet dat er gerouwd wordt om mijn dood, ik wil dat mijn leven gevierd wordt,' zei hij. Maar dat schreef ik niet op.
'Je kunt ons verdriet niet wegtoveren,' zei ik. 'Zo werkt dat niet, pap.' En toen moest ik de kamer uit omdat hij ook al niet wilde dat iemand om hem huilde.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Door het vuur
Die dag aan zee
De zaterdag van het onweer
Mij niet gezien
Regentijd
Wat andere lezers vinden
Redelijk droevig, maar goed boek.
👲 Wat een slecht boek, ik raad dit boek af.
Goed!
Het is een heel leuk boek als je graag over ziektes leest zoals kanker. Op het einde is het super zielig en erg. Het is een leuk boek maar wat ik niet leuk vind is hoe dat ze doet tegen haar ouders