Regentijd
Anna woont na de scheiding van haar ouders alleen met haar vader. Haar moeder wil ze niet meer zien en ze heeft weinig zin om contact te zoeken met haar klasgenoten. Maar dat is buiten Laurens gerekend, die koste wat het kost haar vriend wil zijn. En dan is er ook nog de vreemde man op het bankje in het park. Hij laat zichzelf God noemen, of ook wel de Almachtige. Anna raakt beetje bij beetje in de ban van die vreemde figuur.
Heb je ooit al een boek gelezen waarin God als een personage wordt opgevoerd? Hier is het! Wie of wat God nu juist is in dit verhaal, dat moet je zelf uitzoeken. Maar één ding is zeker: het is een figuur die je niet snel vergeet.
Lees een stukje
'Ik steek een kaars aan voor Maria. Een grote blauwe.' Hij lachte alweer.
'Is Maria dan zo speciaal?' spotte ik.
'Maria', zei de man die God heette, 'is de mens die het grootste risico ooit heeft genomen.'
'En wat was het dan wel?' vroeg ik, terwijl ik er met mijn gedachten al niet meer bij was. Hier vlak om de hoek was de kaarsenshop.
'Ze werd de moeder van mijn zoon', zei de man die God heette. Ik knikte gegeneerd. De man was echt gek. Ik moest hem zo snel mogelijk dumpen.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Dit is een erg dun boekje maar laat veel nadruk achter. Je leest het erg snel. Als je in een leesdip zit moet je dit boek lezen.
Dit boek vond ik niet zo leuk. Het was nogal ingewikkeld en ik kon soms niet zo goed volgen. Ik heb dit boek wel uitgelezen. Maar ik was uiteindelijk toch blij dat ik naar het volgende boek kon. Wel was het mooi hoe en onzeker en verlegen meisje helemaal kon openbloeien met de hulp van "god" en een jongen.