
Niet mijn naam
Mary wordt bebloed en vol blauwe plekken langs de kant van de weg wakker, zonder enige herinnering aan wat er is gebeurd... of wie ze is. Gelukkig komt ze snel op het politiekantoor terecht waar haar vader haar komt ophalen. Op weg naar huis begint Mary te twijfelen aan wie ze is.
Ondertussen lees je ook over Drew, wiens vriendin recent verdween. Hij weigert de zoektocht op te geven, zeker wanneer blijkt dat hij hoofdverdachte nummer 1 is bij de lokale politie.
Razend spannend en vol 'twists en turns': wie vertelt hier nu de waarheid?
Lees een stukje
Een gezicht staart me aan vanaf een ID-pasje van de McMinnville High School. Bruin haar tot op haar kin, groene ogen, blije glimlach. Een roze shirt; roze is blijkbaar een terugkerend thema. Dit is diezelfde vreemde van de foto's op zijn telefoon, maar iets jonger. Met een wat boller, vriendelijker gezicht. En een hoop minder blauwe plekken.
En daar, in opvallende hoofdletters naast mijn gezicht: Mary Boone.
Ik vorm de naam met mijn mond en wacht tot de vorm van de lettergrepen bekend voelen.
Mary Boone.
Ik heb dan geen herinnering aan wat er vanavond is gebeurd en ik heb aan alle kanten pijn, maar nu heb ik wel een naam. En een ouder die zich alles kan herinneren wat ik niet meer weet. Dat is al een hele hoop meer dan ik een uur geleden had.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.