Laat de ware binnenkomen
Het is 1981, Oscar is twaalf en wordt vreselijk gepest omdat hij te dik is. Hij verzamelt artikels over moordzaken en het liefst van al zou hij zijn pestkoppen zelf vermoorden. Maar goed, dat doe je niet. Dus troost hij zich met nog meer snoep. Tot in de buurt het lijk van een jongen gevonden wordt. De jongen hangt ondersteboven aan een boom en van zijn bloed is geen spoor. Ongeveer gelijktijdig komt het mysterieuze meisje Eli naast Oscar wonen. Net als Oscar, blijkt zij een buitenstaander. En dat schept een band. Maar ondertussen blijft het niet bij die ene dode, leeggebloede jongen.
Dit is een vampierenboek zoals je ze niet vaak tegenkomt: rauw en realistisch, donker van sfeer, en op de één of andere manier ook verschrikkelijk mooi.
Lees een stukje
Niemand zag hen komen.
Toen de politie in december eindelijk de verhuizer opspoorde die hen had gereden, had hij niet veel te vertellen. In zijn register van 1981 stond alleen: "18 oktober: Norrköping-Blackeberg(Sthlm)." Hij wist nog dat het een man was met zijn dochter, een leuk meisje. "En, o ja, trouwens, ze hadden bijna geen spullen. Een bank, een stoel, een bed. Een licht vrachtje, op die manier. En... ze wilden 's nachts overgaan. Ik zei dat het duurder werd met overurentoeslag en dergelijke. Maar dat was geen probleem. Als we maar 's nachts reden."
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
't Is echt een fantastisch boek!! Ik vond het een beetje eng, maar het viel wel mee:)
Lekker eng?