Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht

Zeer interessant boek, zeker een aanrader maar op een duur word het een beetje wiskundig en lastiger om te begrijpen.

Ik vond het boek eigenlijk niet zo goed want in het begin zit er geen verhaallijn in. Naarmate het einde begint, begint het verhaal. Het boek is ook veel te langdradig en de wetenschappelijke uitleg interesseert mij ook niet echt. Ik had veel meer van dit boek verwacht. 

Ik geef dit boek 4 van de 5 sterren omdat het boek mij in het begin (de eerste 30 pagina’s) eerlijk gezegd een beetje tegenviel. Eens ik in de sfeer gekomen was, werd ik geleidelijk aan fan van de opmerkelijke schrijfstijl waarin het boek geschreven is. Het is namelijk zo dat het boek door Christopher (hoofdpersonage) zelf geschreven is. Christopher heeft autisme en is geen literair wonder. Dat merk je aan de eenvoudige zinsconstructies en het overvloedig gebruik van het voegwoord ‘en’. Dit boek is dus geen aanrader voor mensen die van literaire hoogstandjes houden. Het is een heel apart boek in die zin dat ik na het lezen niet echt de korte inhoud kan schetsen. Het boek bestaat eerder uit korte verhaaltjes die samen een kijk geven op het leven van een puber met autisme. Dat is ook de reden waarom ik er in het begin een beetje in moest komen. 

Heel tof boek moet je zeker eens gelezen hebben!?

Een heel TOF boek!!! Is zeker een aanrader. Het leuke is dat je een wereld van iemand met Asperger binnenstapt. Christopher is ook zeer bijgelovig. Dan vind ik het bijvoorbeeld leuk dat als hij 5 gele auto’s ziet, het een erg slechte dag zal zijn en als hij 5 rode auto’s ziet het een super dag zal worden. Het boek leest heel vlot en er staan leuke prenten in. Zeker 5 sterren waardig. 

???

Bij het lezen van “Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht” ben ik in een heel andere wereld gestapt want het personage door wiens ogen je het verhaal ziet heeft een zware vorm van autisme. Het boek geeft een duidelijk beeld van hoe het leven van een persoon met autisme eruit ziet. Zo heeft Christopher een probleem met de kleuren geel en bruin en die vermijdt hij. In het boek worden nog meer van deze technieken gebruikt die een mooie vertoning geven van hoe het leven is voor een persoon met autisme.

Het is een echte doorlezer omdat het spannend en interessant is omdat Christopher nu ouder aan het worden is en zijn  eigen wil begint te krijgen. Hij was een dierenvriend en de hond van zijn overbuurvrouw was vermoord en hij wou een onderzoek starten om de dader te vinden. Hierdoor doet hij dingen die zijn vader niet wilt dat hij doet. Maar juist doordat Christopher zelf veel nieuwe dingen ontdekt, in de problemen geraakt, en alleen is loopt alles natuurlijk niet even vlot en dat vond ik juist interessant om te kijken hoe hij daarop reageert en welke oplossing hij daarvoor vindt.

Wat het boek zo goed maakt is dat de auteur veel gebruik maakt van veel te ingewikkelde, vergezochte maar zo logische voorbeelden die het verhaal ook een beetje vreemd en verwarrend maakt. De voorbeelden zijn misschien wel verwarrend, maar hij gebruikt ze zo goed en ze worden zo goed in de context gebruikt dat ze niet vervelend zijn, maar juist aantrekkelijk. Er worden ook illustraties gebruikt om de situatie te verduidelijken die ook weer op een zeer goede manier worden aangebracht waardoor het verhaal nog aangenamer wordt om te lezen.

Ik vond het in het begin wel een beetje moeilijk om het verhaal te lezen omdat het niet gemakkelijk is om iemand met autisme te verstaan maar naarmate het boek vorderde ging dat al veel beter en waren de meeste stappen zelfs logisch. Het is een aangenaam, spannend en interessant boek dat ik zeker aanraad.

Ik vond het boek vond het boek super want je zag alles door de ogen van de ik persoon. Dat vond ik wel tof want nu zag je ook hoe een autist het leven ziet. Het is zeker een aanrader.

ik vond dit een prachtig verhaal. het leest lekker door. de schrijver laat zie hoe autistische kinderen denken en zien. je voelt echt mee met de hoofdpersoon. het is een echte aanrader.

HET IS EEN SUPER ECHT SUPER SAAI BOEK LEES HET ALSTUBLIEFT NIET!!

Tijdens het lezen van het boek 'Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht' van Mark Haddon werd ik meermaals verrast. Het hoofdpersonage, Christopher, heeft autisme. Dit speelt hem voortdurend parten in het dagelijkse leven. In het boek zitten verschillende onverwachte wendingen wat het verhaal ook spannend maakt.

'Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht' heeft een zeer origineel thema en leest zeer vlot. Het is heerlijk om te lezen hoe de schrijver zich kan inleven in het leven van een vijftienjarige jongen uit Engeland. Christopher maakt, tegen de zin van zijn vader, een speurtocht naar wie de hond van zijn buurvrouw heeft vermoord. Waarvan dit boek eigenlijk een soort verslag is van zijn onderzoek, met al zijn vermoedens en gedachten erbij. Het kinderlijke schrijven, het proberen dingen te begrijpen met logica, ook als er geen logische verklaring is, het aantal rode en gele auto's die Christopher telt om te weten of het een goede of slechte dag gaat zijn. Zijn hoge intelligentie, waarvan hij gebruik maakt om wiskundige sommen op te lossen om zichzelf te kalmeren of om orde te scheppen in de chaos van zijn leven,... Mark Haddon is er in geslaagd het allemaal in het boek te vervatten.

Het hele verhaal is geschreven in het ik- perspectief. De woordkeuze en de zinsbouw is voortdurend hetzelfde, wat het lezen een beetje bizar maakt. Er kwamen amper dialogen in het boek voor. Het vertelperspectief benadrukt zeer uitdrukkelijk dat het om een autistische jongen gaat. Alles wat Christopher namelijk denkt en voelt wordt letterlijk in het boek neer geschreven. Aan de ene kant was deze manier van schrijven zeer speciaal en interessant, anderzijds werd het ook vervelend.

Het boek sleept je echt mee in de wereld van Christopher. Dus als men wil weten wat er in een autistisch persoon om gaat, in wat hij denkt en voelt, is dit boek ideaal om deze persoon beter te leren begrijpen.

Ik vond het een vrij goed boek. Het boek geeft een goede weergave van de manier van denken van een autistisch persoon. Dat personage, Christopher,is dan ook goed uitgewerkt. Zijn manier van denken, zijn "rituelen",...
Het is ook een emotioneel boek, omdat de auteur erin geslaagd is je helemaal te laten inleven in de gedachtenwereld van Christopher. Dat maakt het boek goed.

Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht is een zeer mooi boek. Het is eigenlijk een boek dat zou kunnen verfilmd worden. Het verhaal sprak me niet echt aan en de titel ook niet. Maar de beschrijving van Christopher en zijn ziekte wel. Wat er voor de rest in het boek gebeurde las ik met minder aandacht dan de delen waarin er over Christopher werd gesproken. Het is een zeer mooi boek met veel emoties en ook wel een beetje gevoel voor humor. Bij sommige delen lachte ik wel eens, maar nadien had ik iets in mijzelf dat zegde van waarom lachje met dit voorval? Christopher kan daar toch niet aandoen. Het is een gewoonte van hem. Door dit boek heb ik deels wel een ander beeld gekregen over mensen met autisme. Ikzelf ken twee personen die te maken hebben met deze stoornis. Weliswaar een lichtere vorm maar toch. Soms zien ze dingen geheel anders als hoe wij het zien. Op dat ogenblik wordt met hun gelachen, maar nu snap ik wel waarom ze dat anders zien enz. Dus eigenlijk is dit boek ook deels een levenswijze. En ten slotte de mensen met autisme kiezen daar niet zelf voor, dus je moet er respect voor hebben en zij helpen waar nodig. Ik raad iedereen zeker aan om dit boek te lezen. Hopelijk krijgt dan iedereen een mooier beeld over mensen met autisme. Want soms worden deze achteruit gestoken.

Ik vond het verhaal over de autistische jongen heel mooi, het werd zeer mooi vertelt.

Ik vond het boek niet zo boeiend want ik snapte de wiskundestukken tussenin niet.

Het boek gaat over een jongen met een vorm van autisme. Hij houdt niet van de kleuren geel en bruin. Maar wel van lijstjes en wiskunde. Op een nacht wordt de hond van de buren vermoord. Hij gaat opzoek naar de dader en tijdens zijn onderzoek komt hij nog verschillende dingen te weten over zijn moeder.

Het was een boek met detectivewerk, angst, autisme, familie, leugens en wiskunde. Deze hebben ze goed verwerkt in dit boek zodat het leuk en spannend was. Maar te veel "en".

Ik vond het wel een leuk boek om te lezen maar de bouw van de zinnen vond ik wel raar, die begonnen bijna altijd met 'en'

'Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht' van Mark Haddon, is een boek met vreugde en leed, waarvan ik denk dat mensen met een bepaalde aandoening (vooral psychische aandoeningen) zich in kunnen vinden. Dit komt vooral doordat Mark Haddon de gedachten van een autistische jongen zo goed kon weergeven. Het verhaal verteld hoe Christopher zijn leven leidt en hoe hij kost wat kost de dader zoekt van de moord op de hond Wellington. Maar natuurlijk zoals elk boek zijn er voor- en nadelen.

Wat het boek zo goed maakt is Christophers redenering over alles en iedereen en hoe hij dit op een logische soms wel moeilijke manier kan uitleggen. Ook vind ik het mooi dat hij zijn angsten achterwege zet zodanig dat hij de dader kan vinden. Of omdat hij niet anders kan bijvoorbeeld uit angst. Voorbeelden hievan zijn is een gesprek aanknopen met iemand, met de trein naar Londen gaan vanuit zijn dorp Winston...

Echter zijn er ook nadelen zoals dat sommige redeneringen van hem niet helemaal logisch zijn of totaal niet kloppen zoals zijn GOEDE dag of SLECHTE dag redenering, wat volgens hem te maken heeft met het voorbijrijden van gele of rode auto's. Wat het ook irritant maakt is dat hij overal commentaar op geeft waardoor hij bepaalde dingen afkraakt.
Wat hij ook doet, ook al weet ik dat dit iets is voor mensen met autisme (wel moet je weten dat de schrijver schrijft in de gedachten dat hij iemand met autisme is) is dat hij de meest onzinnige dingen gaat bespreken zoals een reclame-advertentie waarin chimpansees opstaan nogal langdradig weergeeft, waardoor het verhaal nogal langdradig wordt.

Maar al bij al is het een fantastisch en geweldig boek, wat een echte aanrader is voor iedereen. Daarom hoop ik echt dat jullie allemaal dit boek zullen lezen en ervan genieten.

Het boek is goed geschreven en geeft de gedachten van Christopher goed weer. Je zou van de schrijfwijze kunnen afleiden dat Christopher een autist is. Er zitten onverwachte wendingen in en leest vlot. Ik vind dat dit boek een origineel onderwerp en leuke personages heeft. Een echte aanrader!

Het verhaal was wel goed. De zinnen begonnen te vaak met en. Als er een conversatie was stond er altijd: Ik zei, hij zei, ik zei, hij zei.

Ik vond het boek niet zo goed.
Het was saai verteld en er werd de hele tijd 'en' gebruikt.
Ik zou het niet aanraden aan iemand.

Ik heb dit boek eigenlijk gelezen voor school en ik wou het eerst niet lezen omdat ik het thema autisme echt haat, maar na een tijdje begon ik het echt leuk te vinden, vooral omdat het geschreven in een dagboek-achtige vorm.

Het was een heel mooi, maar ingewikkeld boek.

Ik vond dit een heel mooi boek omdat het een beschrijving was van wat het jongetje allemaal meemaakt en omdat je te weten komt hoe het leven van een autist eraan toe gaat.

Ik vind dat het boek een moeilijk thema heeft om te begrijpen als je er niet veel van af weet maar doordat het redelijk simpel geschreven is en er veel wordt uitgelegd over de manier van denken van christopher krijg je toch een goed beeld over hem. Het leuke aan het boek is dat Christopher door zijn onderzoek naar de moord op Wellington eigenlijk zijn hele leven overhoop haalt en als er iets is dat een autistische jongen nodig heeft dan is het wel orde en regelmaat. Soms werd er wel overdreven met de wiskundige raadseltjes en tekeningen in het boek. Maar dat maakt het verhaal wel compleet.

Ik heb een detectiveroman gelezen over Christopher. Christopher is een jongen van 15 jaar en heeft een vorm van autisme. Hij erg goed in wiskunde en is van plan om bet B1 examen wiskunde te doen. Op een nacht zien Christopher dat de hond van de buurvrouw is neergestoken met een spitvork, hij is van plan om uit te zoeken wie dit heeft gedaan. Tijdens zijn onderzoek ontdekt hij brieven van zijn moeder in een doos op zijn vader zijn kamer. Christopher zijn moeder is gestorven aan een hartstilstand toen Christopher nog jong was, maar de brieven zijn geschreven toen zijn moeder al dood was dus zijn moeder leeft nog. Als Christopher zijn onderzoek heeft opgelost heeft hij ontdekt dat zijn vader de hond van de buurvrouw heeft vermoord, toen werd Christopher bang en vluchtte hij met de trein naar Londen naar zijn moeder, toen was Christopher heel kwaad op zijn vader en ook heel bang. Op het einde van het verhaal krijgt Christopher van zijn vader een hond en kunnen ze beter met elkaar om gaan maar Christopher blijft bij zijn moeder wonen. En Christopher legt zijn B1 examen wiskunde af een behaalt een 10/10 en doet volgend jaar B2 examen wiskunde.

Ik vond dit een heel erg goed boek. Het was ook spannend en leerrijk. Moeilijke dingen worden in het verduidelijkt door middel van een illustratie. Op de cover van het boek staan enkele kleine prentjes. Ik lees zelf niet graag boeken maar dit boek is wel het beste boek dat ik ooit heb gelezen. Als je in het boek begint te lezen kan je bijna niet meer stoppen met lezen en het boek is geschreven in begrijpbare taal voor jongeren. Het boek ook heel vlot. Dus je moet dit boek zeker lezen!

saai

dit boek is ziek lachen

Ik vind dit boek echt cool! We moeten het lezen voor Engels (in't Engels dus), en ik vind dat je je geweldig kan inleven in het autistische hoofdpersonage. Misschien leren mensen zo eens wat het is om 'anders' te zijn, en gaan ze autisten in het vervolg niet meer pesten...

heel mooi verteld :D

Ik vind dit boek niet zo geslaagd doordat er hoofdstukken in het boek zitten die ik vind dat ze daar niet passen. Dan heb ik het over al die wiskundige vertellingen. Het geeft wel een beeld weer van Christopher en zijn autisme, maar ik ergerde mij eraan. Het verhaal zelf was wel goed, maar niet super.

Ik heb boek gelezen en ik vind het een zeer goed boek! Het verhaal gaat over een autist die op een nacht de hond van de buurvrouw vindt in de tuin, maar met een mestvork door het lijf. Hij besluit om zelf op onderzoek te gaan om de moord op te lossen.
Het boek is in de ik-vorm geschreven en is daarom gemakkelijker te begrijpen. De jongen is, zoals ik al zei, een autist. En als autist gelden er wat regeltjes, bijvoorbeeld, geen richels van stenen aanraken, groenten op je bord mogen elkaar niet aanraken, enzovoort... De hoofdstukken zijn genummerd als priemgetallen: Ik ben Christopher ... en ik ken alle priemgetallen tot 7507. Een autist kan moeilijke rekensommetjes uit het hoofd.
Het is een zeer interessant boek dat ik wel kan aanraden om te lezen. De 281 pagina’s zijn niet meteen aanlokkelijk om te gaan lezen, maar omdat het boek in de ik-vorm is geschreven gaat het een stuk vlotter.

Ik heb een boek van Mark Haddon gelezen, genaamd:
“Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht”. Eigenlijk is het een heel interessant boek, want het gaat over Christopher, een autistische jongen die erachter wilt komen wie Wellington, de hond van zijn buurvrouw heeft vermoord. Zo zijn er nog een heleboel eigenschappen die Christopher uniek maken.

Natuurlijk zijn er enkele gelijkenissen en verschillen tussen Christopher en mij. Daarvan ga ik er een paar opsommen.

Eén van de dingen waarin Christopher enorm van mij verschilt, is dat hij ten eerste al autistisch is en daarom ook veel andere gedragingen heeft dan ik.

Nog een ander verschil, is het feit dat het hoofdpersonage heel graag wiskunde doet en er ook heel goed in is, terwijl dit bij mij niet het geval is.

Omdat Christopher autistisch is, betekent dit dat hij een ontwikkelingsstoornis heeft waardoor hij geen of moeizaam contact heeft met de buitenwereld. Zo wilt hij bijvoorbeeld niet met vreemde mensen praten, omdat hij denkt dat ze slechte bedoelingen hebben. En dit is een groot verschil met mij, want ik ben graag rondom andere mensen, en ik leer graag nieuwe mensen kennen.

Een gelijkenis tussen Christopher en mij is dat Christopher soms tekeningen maakt om een visueel beeld te scheppen voor diegenen die het boek lezen. Dit doe ik ook graag, want ik ben ook van mening dat je door tekeningen een duidelijker beeld krijgt.

Een andere gelijkenis is dat Christopher vaak veel vragen stelt als hij op zoek is naar antwoorden. Dit doe ik vaak ook, want meestal wil ik zoveel mogelijk te weten komen, zodat ik snel antwoorden krijg.

Christopher heeft graag regelmaat in zijn dagen, waarbij alles volgens een bepaalde planning gaat. Dit is iets waarvan ik kan meespreken, want ik heb graag dat alles verloopt zoals het was afgesproken. Maar als het dan in het honderd loopt, voelt Christopher zich heel ongemakkelijk. En ik kan me ook enorm ergeren aan het feit dat dingen niet verlopen zoals gepland!

Uit dit alles kan ik besluiten dat er veel verschillen zijn tussen mij en Christopher, maar, ondanks het feit dat Christopher autistisch is, zijn er veel eigenschappen die we delen.

Het is echt een mooi boek dat je snel kan uitlezen. Normaal gezien lees ik een boek uit in 2 weken nu had ik het boek in 2 dagen uit. Ik vond het ook niet zo grappig, maar er waren wel veel momenten bij die minder serieus en angstig waren dan andere. Ik vond het ook leuk dat het boek in de ik-vorm was geschreven. Zo kan je makkelijker het verhaal volgen.

Een heel goed boek. Het is grappig om te lezen hoe die jongen denkt. Je wordt door het boek geschokt als je er achter komt wat er echt aan de hand is.

Dit boek vond ik echt fantastisch! (Stiekem veel beter dan Niets was alles wat hij zei, omdat het veel geloofwaardiger is, het lijkt echt uit het standpunt van de autistische jongen geschreven. Dat gevoel had ik niet bij Nick Balthazar...) Wat ik er toch nog even moet bijvertellen: ik vond het helemaal niet grappig! X) Eerder schrijnend soms, en heel vaak confronterend... Maar het is echt een pracht van een boek, zeker lezen!

Super boek heb veel bijgeleerd over autisme heb autistische vriend

ik heb het boek niet gelezen maar ik heb het een paar jaar geleden als toneelstuk gezien en ik vond het prachtig

Ik ken iemand met het syndroom van Asperger - net als Christopher. Weliswaar blijkt Cristopher veel gehandicapter maar toch was er veel herkenbaar. Als ik nu koeien in de wei zie staan, registreer ik automatisch hoeveel koeien naar links kijken en zo. Ook de scène in het station met al die reclameborden... wat moet het moeilijk zijn om geen filter in je hoofd te hebben. Ondanks de ernst toch ook regelmatig vreselijk moeten lachen. Wat een geweldig boek!

Tja, alles wat dit boek heeft is vrijwel al gezegd op deze site, maar ik wil er graag nog een positief schepje bovenop doen! Het Wonderbaarlijke Voorval Met De Hond In De Nacht kan je vergelijken met je lievelingsdessert: een heerlijk mengsel van bikkelharde realiteit, het leven en denken van een autistische jongen (ik ken er zelf ook eentje :-D), gekruid met een flinke dosis humor, een meer dan geweldige appendix boordevol wiskunde waar ik kop noch staart aan kan krijgen :), een scheutje ontroering om wat op smaak te brengen en overgoten met een overheerlijk sausje van Christophers wonderbaarlijke intelligentie en zijn afkeer van bruin en geel. Smakelijk!

Een zeer mooi boek. Toen ik de voorkant van het boek zag heb ik het eigenijk gewoon uit het rek van de bib getrokken maaar.. Heeeeel mooi !!

prachtig verhaal
leest als een trein
ontroerend
mooi voorbeeld van een hoogbegaafde jongen met een autisme spektrum stoornis

nogal verwarrend wie het boek geschreven heeft, is het nu Christopher of Marc Haddon

Geweldig boek!! Ik lees nogal traag maar door dit boek was ik snel doorheen en dus heb ik het twee keer na elkaar gelezen.

he is een heel mooi boek dat ik wel duizend keer zou willen lezen het is ook een geweldig boek maar soms denk ik wel eens aan christopher als ik de mensen observeer

Het is prachtig. Vaak denk ik nog steeds aan Christopher als ik mensen observeer.

'Tikje' droef?! Naar het einde toe wordt het bijna dramatisch, zo droef.
Maar: fantastisch boek.

Ja, ge-wel-dig boek! Je leest het in één ruk uit, en voor je het weet zit je helemaal in de huid van Christopher. Zo heb je nog nooit naar de wereld gekeken: grappig, ontroerend, slim, vreemd, tikje droef ook.