Het parfum: de geschiedenis van een moordenaar
De 18de eeuw. De hoofdpersoon is een man die parfums ontwerpt. Hij heeft één voordeel: een geweldig reukorgaan. Om het beste parfum te ontwikkelen heeft hij echter niet alleen plantaardige en dierlijek extracten nodig, ook menselijke. Hij gaat als seriemoordenaar op pad voor zijn vak.
Het is niet alleen zéér spannend, je krijgt bovendien een goed beeld van de 18de eeuw. Het bijzondere is dat je de hoofdpersoon niet eens zo verschrikkelijk akelig vindt, maar zelfs sympathie voor hem gaat koesteren. Een meesterlijk verhaal dus! Nu ook als film te bekijken...
Lees een stukje
Eenmaal lag de sneeuw zo hoog dat hij niet meer de kracht had er tot aan de korstmossen door te kruipen. Toen voedde hij zich met stijfgevroren vleermuizen. Eenmaal lag er een dode raaf voor de grot. Die at hij op. Dat waren de enige gebeurtenissen uit de buitenwereld die in die zeven jaar tot hem doordrongen. Voor het overige leefde hij alleen in zijn berg, alleen in het zelfgeschapen rijk van zijn ziel. En hij zou er tot zijn dood zijn gebleven (want het ontbrak hem aan niets), als zich niet de catastrofe had voorgedaan die hem uit de berg verdreef en hem terugspuwde in de wereld.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
De roman “Het Parfum” van Patrick Süskind vond ik een zeer geslaagd boek. Het verhaal speelt zich af in het 18e-eeuwse Frankrijk waarin Jean-Baptiste Grenouille de hoofdrol speelt.
Jean-baptist, die geen eigen lichaamsgeur heeft, raakt geobsedeerd door parfums. Hij wilt de perfecte lichaamsgeur creëren, maar dit leidt echter naar zijn vreemde ondergang.
Ondanks ik sommige delen van het verhaal niet snapte, vooral de eigenaardige methoden van Jean-Baptiste, vond ik “Het Parfum” zeer meeslepend. Süskind neemt je mee op een reis vol geuren, mysterie en menselijke obsessies. Een aanrader voor lezers die interesse hebben in de mutaties van de mensensoort.
Ik vond het boek eigenlijk heel speciaal. Ik heb tot nu toe nog nooit zo een boek gelezen. In het begin vond ik het echt niet interessant, het verhaal sprak me niet aan en ik dacht dat het niks ging worden. Ik sloeg een paar pagina’s over omdat het zo langdradig was. Je kreeg alles tot in detail beschreven. Soms gebruikte de auteur ook moeilijke woorden waardoor het lezen niet zo aangenaam was. Later in het boek begon het wat interessanter te worden.
Jean-Baptiste Grenouille is het hoofdpersonage uit het verhaal, hij heeft heel wat meegemaakt in zijn leven. Zijn verhaal speelt zich af in de 18e eeuw in Parijs. Hij wordt geboren achter een viskraam op een markt op het Cimetiere des Innocents en wordt daar achtergelaten door zijn moeder. Hygiëne was toen niet erg te vinden maar Grenouille had een speciale neus. Hij kon alles ruiken, hij ergerde zich aan de stank van de mensen maar zelf had hij geen geur en wordt verklaard als een duivels kind. Er zijn heel wat mensen die hem hebben geholpen waardoor hij het einde van de boek heeft gehaald, zonder hen was hij waarschijnlijk tot dan niet geraakt. Hij werkt in een stinkende leerlooierij. Hij is iemand die niet veel liefde heeft gekend en moest vaak zelf de weg uitzoeken waardoor hij ook hard is geworden. Jean-Baptiste heeft erge dingen gedaan in zijn leven, zoals het vermoorden van vrouwen, maar hij wou ook uniek zijn en een eigen lichaamsgeur maken. Hij wou dat iedereen van hem wist en dat iedereen van hem hield.
Wat me heel erg verbaasde is dat de schrijver de geuren zo in detail kon beschrijven. Ik vond het iets heel speciaal. Ik probeerde me dan ook telkens iets bij voor te stellen. Het einde is wel te verwachten maar tegelijk ook niet. De dood van de hoofdpersonage. Aan het einde wil je eigenlijk dat hij sterft want hij is eigenlijk een moordenaar maar tegelijk wil je meer en meer van zijn acties zien.
Het was een uitdaging voor mij om het boek te lezen want normaal gezien ligt mijn interesse hier heel ver van. Het is zeker een aanrader voor mensen die van uitdagingen houden. Je kreeg alles goed beschreven tot in het laatste puntje. Het boek is zeker ook zeer meeslepend, eenmaal je in het verhaal zit wil je meer en meer te weten komen.
Het parfum is geschreven door Patrick Süskind. Deze roman is wereldberoemd, werd vertaald in 41 talen en is tevens verfilmd. Wereldwijd werden er meer dan 12 miljoen exemplaren verkocht.
Het verhaal speelt zich af in de 18de eeuw in Frankrijk, hoofdzakelijk in Parijs. Het boek vertelt het levensverhaal van een gruwelijke moordenaar, namelijk Jean Baptiste Grenouille. Hij werd geboren in juli 1738 in Parijs en daar ook overleden in 1767. Hij werd slechts 29 jaar.
De rode draad in het verhaal is het uitzonderlijke talent van Grenouille om geuren te onderscheiden en reeds van heel ver geuren te herkennen en te benoemen.
Het boek is ingedeeld in 4 grote delen.
Deel 1 speelt zich af in Parijs en vertelt over de geboorte en de jeugd van Grenouille. Zijn ouders heeft hij nooit gekend. Hij komt van de ene opvang in de andere terecht. Nergens wordt hij graag gezien, iedereen is hem liever kwijt. Op zijn 8ste gaat hij werken bij een leerlooier. Uiteindelijk wordt hij verkocht aan een bekende Parijse parfummaker Baldini. Hij creeërt op wonderbaarlijke wijze de meest succesvolle parfums.
In deel 2 laat hij Parijs achter zich en trekt hij naar Orléans. Hij leeft daar gedurende 7 jaren een volledig teruggetrokken bestaan als holbewoner in een grot.
Deel 3 speelt zich af in de stad Grasse waar hij alles in het werk stelt om zijn ultieme uitdaging te bereiken namelijk het maken van een uniek parfum op basis van menselijke ingrediënten. Hiervoor begaat hij verschillende moorden op jonge mooie meisjes. Uiteindelijk slaagt hij in zijn opzet.
Deel 4 beschrijft zijn laatste dagen. Hiervoor keert hij terug naar zijn geboortestad Parijs. Hij zet zijn eigen gruwelijke dood in scene.
Mijn mening over het boek is heel verdeeld. Enerzijds vind ik het langdradig en vind ik dat er teveel in detail getreden wordt. De schrijver gebruikt ook moeilijke woorden en sommige passages moest ik meermaals herlezen vooraleer ik het begreep.
Anderzijds vind ik dat de schrijver heel creatief is en een grote fantasie heeft. Het verhaal was heel verrassend, boeiend, spannend en absoluut niet voorspelbaar. Het wekte mijn nieuwsgierigheid om steeds verder te lezen. Het einde vond ik wel heel jammer. Een “happy end” was leuker geweest.
Ik vond het ook heel tof dat ik een goed beeld kreeg over de tijd van toen, hoe de mensen leefden, hun gewoontes en gedachtengang in de 18de eeuw.
Ik zou het boek zeker aanbevelen. Ik ga zeker ook de film nog eens bekijken.
Het parfum is geschreven door Patrick Süskind en gaat over Jean-baptiste Grenouille. Een jongen die zijn vader nooit heeft gekend. Zijn moeder stierf na de zijn geboorte. Omdat Jean-baptiste geen lijfgeur had werd iedereen argwanend van zijn aanwezigheid in het weeshuis en werd op 8 jarige leeftijd uit het huis gezet. Op jonge leeftijd moest hij beginnen werken bij een leerlooier. Jean-Baptiste had een zeer groot talent. Op 8 jarige leeftijd kon hij wel duizend verschillende geuren onderscheiden, geuren van mensen onthouden, hij kon zelf geuren ruiken die normale mensen niet eens kunnen ruiken. Hij beslist om te gaan werken bij een parfumeur in Parijs en leert er alles over geuren en parfums. Hij wilt een perfect parfum maken en zijn ingrediënten zijn de geuren van jonge knappe meisjes. Hiervoor moet hij de meisjes vermoorden. Alles voor een perfect parfum.
Het boek gaat niet over een typisch liefdes verhaal en dat sprak me wel aan om het te lezen. Het verhaal wordt verteld uit een alwetend hij-perspectief en soms een dialoog tussen personages die hij tegenkomt op zijn pad. De schrijver beschrijft de geuren zodanig uitgebreid dat je ze zelf bijna kunt ruiken. Ik vind het boek zeer vlot lezen. Doordat de schrijven alles zeer gedetailleerd beschrijft lijkt het verhaal een beetje langdradig. Toen ik aan het boek begon wou ik niet stoppen met lezen. Ik kwam steeds nieuwe dingen te weten over het hoofdpersonage maar hoe meer naar het einde toe hoe saaier het boek werd. Het einde van het boek was ook niet een topper. Om eerlijk te zijn heb ik tussendoor een paar pagina's omvergeslagen. Het boek begint zeer mooi maar het wordt saaier en saaier. Zeer spijtig.
IK vond het boek niet zo aangenaam om te lezen. Omdat er naar mijn mening veel te hard werd ingegaan op bepaalde zaken. Zo lees je in het boek vaak een halve bladzijde waarin de schrijver tot in het diepste detail iets uitlegt. Daarom vind ik het boek geen echte aanrader.
Ik heb de film bekeken van dit boek en vond hem knap! De sfeer van in die tijd werd goed weergegeven. De kostuums waren heel mooi. Bepaalde scenes waren schokkend bijvoorbeeld de geboorte van Jean-Bapatiste, waardoor ik me goed kon inleven hoe de mensen zich voelden in die tijd. De film duurde lang en was spannend. Een aanrader!
Het Parfum is een zeer fascinerend verhaal dat gaat over de geschiedenis van een moordenaar. Het is een boek dat niet altijd even gemakkelijk leest, maar toch de moeite waard is om te lezen. De schrijver maakt gebruik van moeilijke woorden, en verwijzingen naar andere boeken. Dat maakt het soms mysterieus. De manier waarop de geuren worden beschreven vind ik subliem. Het einde was verwonderlijk en spannend. Ik zou het boek zeker aanraden voor mensen die houden van bloedstollende, meeslepende verhalen.
‘Het parfum’ geschreven door Patrick Süskind, vond ik persoonlijk een heel apart boek. Toen ik in het boek begon te lezen, had ik er een niet al te positief gedacht over. De eerste 50 pagina’s waren zeer langdradig en ze gaven me een nogal vaag beeld over het verhaal. Er gebeurde niet direct iets spannend of verrassend. Ik had jammer genoeg al niet veel zin en moed meer om verder te lezen. Gelukkig werd het daarna iets beter. Toch heeft ‘Het parfum’ mij niet kunnen bekoren. De schrijver maakt soms gebruik van moeilijk taalgebruik. Zo schrijft hij vaak woorden waarvan ik nog nooit gehoord had en die ik dus moest opzoeken (bijvoorbeeld ‘olfactorisc’). Het gebruik van moeilijke woordenschat maakte het lezen minder aangenaam, omdat ik dus vaak onderbroken werd door een moeilijk woord en lang over de betekenis nadacht. Bovendien waren de zinnen die hij schreef dikwijls erg lang, waardoor ik ze tweemaal moest lezen om te begrijpen wat de schrijver ermee bedoelde. Het boek begon op het einde toch wel te vervelen. Zeker omdat ik de film vroeger al eens had gezien en ik dus wist hoe het zou aflopen.
Naast deze negatieve aspecten heeft ‘Het parfum’ natuurlijk ook zijn positieve kanten.
Het idee achter het boek verschilt compleet van andere boeken. Ik vind het heel knap dat de schrijver zoiets kan bedenken. De fantasie die hij heeft en die hij in zijn boek neerpent is ongelofelijk. Ik vind het heel fascinerend dat iemand op zo een idee kan komen.
Ik kan dus besluiten dat het boek zeker en vast anders was dan andere boeken. Ik ben dit soort verhalen niet gewoon, maar het leek mij een uitdaging die ik uiteindelijk persoonlijk minder leuk vond. Het moeilijk taalgebruik en de soms langdradige stukken maakten het boek minder interessant. Desalniettemin apprecieer ik de fantasie van Patrick Süskind.
Je kreeg zoveel informatie, je wist volledig zijn levensverhaal maar toch bleef het mysterieus. De details die je kreeg, hoe hij de dingen omschreef, de manier waarop het verteld werd was echt goed. Maar door de vele details werd het soms wat moeilijk om te lezen. Het was een spannend maar eng einde.
Ik heb heel erg genoten van dit boek en vind het een aanrader voor iedereen die wil kennis maken met de wondere, moeilijk te beschrijven wereld van de geur.
Mijn mening over dit boek ('Het parfum') is verdeeld. Het boek is enorm langdradig. Door de vele langdradige stukken sloeg ik af en toe een pagina over, omdat het een hele beschrijving of vergelijking was van een of ander onderwerp. Door deze uitleg werd het wel gemakkelijker om het je voor te stellen, maar was ik ook sneller afgeleid. Tijdens het lezen ben ik ook regelmatig op te moeilijke woorden gebotst die ik dan ook gewoon oversloeg.
Eerst en vooral geeft de omgeving (Parijs) het verhaal een angstaanjagend gevoel. De donkere stegen, de stinkende pleinen, de onverzorgde personages geven je al een vermoeden dat er iets aan de hand is.
De manier waarop beschreven werd hoe hij in het begin dat meisje vermoordde vond ik echt mooi. En de vergelijking met de teek vond ik echt prachtig gevonden. Ook slaagde de schrijver erin om spanning in het boek te brengen. Het hoofdpersonage, Grenouille, is op zich al enorm angstaanjagend. Dat hij een duivelskind zou zijn zoals de min in het begin beweerde en niemand iets van hem moest hebben. Ook het feit dat hij eerst de leerlooierziekte en dan later de syfilische vorm van de zwarte pokken gepaard gaand met etterende mazelen in stadio ultimo overleefde maakt hem toch maar een merkwaardig persoon.
Alle personen die voor Grenouille gezorgd hadden of waarmee hij in aanraking kwam, zijn allemaal om het leven gekomen.
Zijn overdreven liefde voor geuren zorgde voor de verschillende moorden en zijn terechtstelling. Wat wij dan al weten en het publiek niet is dat Grenouille er zeker van is dat ze hem zullen adoreren en niet meer zullen aanzien als een moordenaar. De manier hoe de schrijver de orgie op het einde beschrijft vond ik wel wat overdreven.
En het spannendste is natuurlijk het einde, een totaal onverwacht einde weliswaar, de dood van het hoofdpersonage zelf.
Ik kan niet echt zeggen of het een aanrader is of niet. Op dit moment zou ik zeggen van niet, maar als ik het boek in de vakantie zou gelezen hebben en er mij echt kan op concentreren, zou ik het misschien wel een aanrader vinden.
Het is een zeer mooi boek, het is zo leuk en zo raar om te lezen hoe de schrijver de geuren beschrijft. Ik heb me al meerdere keren daarover verbaasd hoe die man die geuren tot in de puntjes kan weergeven. Ik had al eerder de film gezien, maar ik snapte er niet zo veel van, daarom dat ik het boek las. Het is een geweldig boek!
Geweldig, meeslepend en heerlijk gestoord. Terecht een boek met faam.
WOOW! wat een fantastisch goed boek! Ik kreeg er maar geen genoeg van. Ik zag eerder al de film, maar het boek is werkelijk een pak beter! Het is een aanrader, zeker en vast! Ik zou zeggen, op naar de bib! Vergeet vooral geen pauze te nemen, want het boek is echt verslavend! Veel leesplezier!
Het is een boek dat zeer verrassend is. Zo hard verafschuw je de hoofdrolspeler Jean-Baptiste maar heb je tegelijkertijd ook medelijden met hem. Het verhaal neemt heel wat onverwachte wendingen waardoor je toch wil weten hoe het verhaal uiteindelijk afloopt. Wat het hoofdpersonage doet, is inderdaad zeer gruwelijk, maar enerzijds is hij heel gedreven om zijn doel te bereiken. Het personage heeft nooit veel liefde gekend en werd als buitenbeentje beschouwd, waardoor hij beperkte gevoelens heeft. Het boek verdient volgens mij zeker 9/10!
De boekenzoeker heeft deels gelijk. Het is inderdaad een mooi boek dat zich in de 18de eeuw afspeelt. Ook is het wel een heel verrassend, maar niet zo spannend boek. Zo verafschuw je het hoofdpersonage, maar krijg je dan toch wel enige sympathie voor hem. Wat het hoofdpersonage doet is gruwelijk (zoals de vrouwen die hij vermoordt), maar anderzijds is hij heel gedreven om zijn doel ( het parfum van het meisje) te bereiken. Het hoofdpersonage heeft nooit het gevoel van liefde gehad (bij zijn geboorte door zijn moeder en door de gezinnen waar hij verbleef) en werd als uitzondering beschouwd. Hierdoor heeft hij beperkte gevoelens.
Het boek dat ik gelezen heb is 'Het Parfum' geschreven door Patrick Süskind. Ook wel beter bekend als 'de geschiedenis van een moordenaar'. Het hele boek draait om Jean-Baptiste Genouille, het hoofdpersonage van het verhaal en zijn beleveningswereld.
Het speelt zich af in de 18de eeuw. Grenouille werd geboren in Frankrijk onder een viskraam waar het verschikkelijk stonk naar rotte meloenen, vissen... Hij streefde naar de ideale geur. Tot wanneer hij iets zeer indrukwekkends rook, de geur van een vrouw. Hij was er zo van bezeten dat hij haar vermoordt en zo tot een nieuwe uitvinding komt, namelijk het parfum. Het begin van een nieuw mysterie.
<br><br>
De titel van het boek verraadt al een beetje over wat het boek zal gaan. De schrijver koos voor deze titel omdat Jean-Baptiste naar het ideale parfum op zoek gaat, hij wil graag een eigen lichaamsgeur ontwikkelen en slaagt er ook in dit te verwezenlijken.
Om te beginnen vind ik het prachtig hoe de geuren en gebeurtenissen beschreven worden. Bovendien wijkt het van andere boeken af omdat het een niet veel voorkomend onderwerp is. Ook is het zeer meeslepend, je wordt er in betrokken en het zet je aan tot verder lezen. Een klein minpunt vind ik dat het soms iets te langdradig is. Sommige gebeurtenissen worden over twee pagina's uitgeschreven. De verrassing van het boek is zonder twijfel het einde. Het is een gesloten einde en is zo onvoorspelbaar en zorgt ervoor dat het zeer verrassend overkomt hoewel het toch wel een briljant einde is.
Tot slot is het boek een psychologische roman, die veel leert over gevoelens en zeer aangrijpend is. Een echte aanrader.
ik vond het een heel mooi boek, het laat je echt meeslepen. Door de verschillende uitgebreide uitleggen van de parfums heb je wel het gevoel dat je ze ook kan ruiken. In het begin van het boek vond ik het echt jammer dat het hoofdpersonage werd achtergelaten bij het visafval door zijn moeder. het boek is ook spannend maar op een subtiele manier, maar in het begin wel moeilijk om te lezen. Het boek geeft je het gevoel dat je er in mee speelt, zo geweldig verteld.
‘Het Parfum’ vond ik niet zo een goed boek. Ik vond het te langdradig. Er waren momenten waar er niets gebeurde en alleen maar dingen werden uitgelegd. Door de dingen die uitgelegd werden kon ik mij beter inleven in het boek, maar soms werd de uitleg te lang waardoor het moeilijk werd om mij nog te concentreren.
De woorden waren ook soms te moeilijk? Ik kon hier overlezen maar soms waren in een paar zinnen woorden gebruikt waarbij ik dan niet meer begreep wat ik aan het lezen was. Zo verloor ik snel mijn interesse in het boek.
Het einde vond ik ook helemaal niet goed. Het was zo overdreven! Het stuk waarbij ze vonden dat hij niet meer schuldig was, alleen maar door de geur, vond ik al erover. Toen ze hem opaten vond ik het echt overdreven. Ik lees niet graag boeken die zo ongeloofwaardig overkomen.
De verteller maakt gebruik van verschillende spanningstechnieken. Eerst en vooral is het hoofdpersonage, Grenouille, al een schrikaanjagende persoon. Hij heeft geen geur en zijn gedachtegang vind ik ook een beetje angstaanjagend. Hij wil het perfecte parfum maken van verschillende mensen zodat hij iemand wordt met de perfecte geur waardoor iedereen hem zal adoreren. Hij vindt zichzelf ook het beste wezen op aarde. Nog een voorbeeld van een spanningstechniek dat de schrijver gebruikt is dat de lezer meer weet dan het personage. Er is bijvoorbeeld een stuk, waarbij de vader van het laatste, perfecte meisje de moordenaar een beetje doorziet. Hij ontdekt dat zijn dochter als laatste zal vermoord worden en hij bedenkt daardoor een plan. Als lezer lees je dat plan maar Grenouille weet dit plan nog niet. Dus de lezer denkt dan dat het plan van Grenouille niet zal doorgaan, waardoor het meisje dus niet zal vermoord worden. Het is dus een verrassing dat de moord dan toch gebeurd. De schrijver maakt ook gebruik van een cliffhanger. Soms eindigt hij een hoofdstuk terwijl het juist zo spannend was zodat je wel aan het volgende hoofdstuk moet beginnen.
Ik had van veel mensen gehoord dat dit een heel goed boek was. Ik vind het jammer dat dit boek mij heeft teleurgesteld. Ikzelf vind 'Het Parfum' geen aanrader.
Ik vind Het Parfum allereerst een schitterend geschreven boek. Door de gedetailleerde beschrijving van niet enkel de fantastisch voorgestelde geuren die je bijna werkelijk zelf rook maar ook de menselijke beschrijvingen van al wie Jean-Baptiste Grenouilles pad kruiste en die van de omgeving waarin hij leefde waande je jezelf in de sfeer van de 18de eeuw. De schrijver, Patrick Süskind, schrijft dit verhaal alsof hij er zelf bij was. Hij maakte alles mee als Grenouilles schaduw die hem overal volgde. Je wordt in het verhaal gezogen en wordt persoonlijk aangesproken met woorden als: “Aangezien we madame Gaillard op dit punt van de geschiedenis verlaten en haar ook niet later zullen tegenkomen, zullen we met een paar zinnen het einde van haar dagen schilderen.” Hier krijg je een blijk dat de schrijver echt tegen jou aan het vertellen is en, zoals eerder vermeld, je het gevoel krijgt zelf aangesproken te worden.
Op het einde van het boek lees je een flash forward over wat er te gebeuren staat op de executieplaats: de Cours en de aangrenzende hellingen. Je leest namelijk dat er een wonder zal geschieden of iets wat op een wonder leek. Dit wijst erop dat de verteller alles weet en je nieuwsgierig maakt naar wat er komen zal en waarom het hoofdpersonage Grenouille de komende gebeurtenissen teweegbrengt. Dit omdat hij de gevoelens en ideeën van meer dan één personage kent. Want ook de gedachtengang van Baldini weet hij haarfijn tot in de kleinste details te verwoorden.
Ik heb dit boek zeer graag gelezen. Niet enkel om de prachtige beschrijving van het kleinste gevoel. Je las de geschiedenis van Jean-Baptiste Grenouille. Na elke bladzijde, na elk hoofdstuk, na elk deel viel er weer een puzzelstukje op zijn plaats van een vorig gelezen en terug herinnerd feit uit Grenouilles levensloop dat verklaarde waarom de nieuwe gebeurtenis plaatsvond.
Dit is een heel mooi boek met prachtige beschrijvingen. Het roept een hele sfeer op. De beschreven geuren kan je haast ruiken. Een schrijver die zijn vak kent!
Ik vond het een vreemd boek om te lezen namelijk omdat het heel veel opsommingen bevatte en lange omschrijvingen van bepaalde dingen, ruimtes, personen… Dit maakte het wel makkelijk om een beeld te schetsen van die tijd en de omstandigheden waarin Grenouille leefde. Maar het maakte het ook moeilijker om te lezen en de aandacht erbij te houden.
Het hoofdpersonage was ook heel goed omschreven in het boek. Het wordt al snel duidelijk dat Grenouille geen normaal mens is. Hij is vrij slim, voelt zich duidelijk beter dan de meeste andere mensen, houdt ervan om een individualistisch leven te leiden, hij droomt de meest rare dingen…
Het verhaal verloopt vaak heel traag en dan plots weer heel snel. Ze omschrijven bijvoorbeeld zijn leven op een nieuwe plaats over 30 pagina’s en dan plots zijn ze na 1 pagina weer 7 jaar verder. Ook veranderen ze plots naar een ander personage waar je tot dan toe nog nooit van gehoord hebt en lijkt het alsof je plots in een ander verhaal bent beland.
Het verhaal is op zich best wel spannend doordat je ook een beetje in het brein kruipt van een soort psychopaat. Het is interessant om de gedachtegang van zo’n persoon te volgen. Het verhaal neemt ook steeds andere wendingen en meestal niet zoals je ze verwachtte.
Over het algemeen vond ik het dus een boek dat best wel interessant was maar soms ook een beetje vermoeiend.
'Het parfum' is zeker een goed boek, ik zelf vond het vlot om te lezen en de vreemde persoonlijkheid van het hoofdpersonage is zeer interessant waardoor ik het een aangenaam boek vond. Persoonlijk vind ik wel dat er wat veel geschreven wordt over onbelangrijkere gebeurtenissen, vooral Baldini waardoor het soms wat van de hoofdzaak afwijkt. Maar al bij al was het een goed boek.
Ik vind dit zeker een goed boek, omdat het ondanks dat het een thriller is toch iets van fantasie en het onmogelijke heeft. De titel verraadt niets, de plot is op de meeste momenten zeer spannend en verrassend, ook al zijn er niet zoveel wendingen en is er niet echt een bepaalde climax. De verhaallijn dwaalt op de raarste momenten af van je verwachtingspatroon. Het tempo is meestal goed en niet te langdradig behalve het stuk in de grot. Je krijgt een zeer goed beeld van de tijd en de ruimte waarin het personage zich bevindt en hoe hard deze tijd was voor een arme zoals Grenouille. Ik vind het vertelperspectief goed maar ik vind niet echt dat het een speciale bijdrage geeft aan de spanningsopbouw. De personages vind ik zeer realistisch en je kunt ze ook meteen herkenen in het dagelijkse leven. Ik heb het boek hoofdstuk per hoofdstuk in zeer korte tijd uigelezen omdat ik het een zeer aangrijpende verhaal vond.
Dit is een psychologische roman die gaat over de wereld van de geuren en een man die moordt om een bovennatuurlijke geur te creëeren. Het boek start vlot. Je wordt onmiddellijk in de harde, stinkende en wrede wereld van het Middeleeuwse Parijs ondergedompeld. Het hoofdpersonage roept eigenlijk vrij snel tegenstrijdige gevoelens op. Je hebt medelijden door de hardheid van zijn bestaan maar je blijft doorheen het boek een groot onbehagen bij hem houden. In het boek zijn enorm veel gedetailleerde beschrijvingen over bv. zijn leven of over geuren en technieken. Je kunt hierdoor een goed beeld vormen. Anderzijds zijn er dan ook hoofdstukken waarbij deze beschrijvingen langdradig worden en het verhaal wat vaart mist. Toch blijf je in het boek lezen. Het was spannend en zo ongewoon dat je je aan allerlei wendingen in het verhaal kon verwachten. Het einde van het boek was voor mij te vergezocht maar hoorde wel bij zo een eigenaardig verhaal. Je blijft na het lezen met een bevreemdend gevoel achter. Het blijft een boek met een 'ver van je eigen leefwereld' verhaal.
Ik vond het een goed boek, maar wel moeilijk om te lezen. In het begin was het nogal saai om te lezen en begreep ik niet veel van het boek, maar na een tijdje vond ik het een leuk boek. Ik vind het wel raar dat de mensen waar Jean-Baptiste Grenouille voor werkte het normaal vonden om al het zware werk te doen zonder te klagen. Het einde van het boek was ook heel verassend! Ik had echt geen idee hoe het boek zou aflopen.
Een van de beste boeken die ik ooit gelezen heb
Hij was geboren op de meest stinkende plek in frankrijk:misschien wel daarom dat de geschiedenis hem is vergeten,zijn werkgebied strekte zich uit tot het vluchtige rijk der geuren.
Wat scheidt een genie van een maniak?
succes!
Jong achtergelaten werd hij immuun voor gevoelens zoals liefde en geluk.Maar hij bezit de meest verfijnde neus ter wereld, hij zal nooit verdwalen in Parijs door zijn neus. Zijn doel wordt het opsporen van geuren en de eigenaressen de geuren te ontnemen en pas als ze geen geur meer hebbben zijn ze pas dood voor hem,het uiterlijk is slechts de omhulsel van geur,meer niet.
Het boek is zo geschreven dat de lezer uiteindelijk naar het einde toe meer wenst dat Grenouille sterft want die is
tijdelijk een onhoudbare moordenaar.
Waardoor hij steeds maniakalere gedachten krijgt,zoals zich laten zalven tot de nieuwe messias of opperkeizer van de mensheid puur uit verachting voor de mensheid.En het grappige is dat hij inderdaad ook de macht gehad zou kunnen hebben en dat de mensen inderdaad zo verachtelijk zijn als hij beschrijft.Zodat je je afvraagt: komt hier nog echt een einde aan?
Gaat hij nog sterven?
Maar de schrijver compenseert dat door een van de meest verassende climaxen te schrijven.
Dit boek is vet strak!
Ik lees niet zo vaak, maar dit boek is een enorm meeslepend boek, van de eerste tot de laatste zin. Het is alleen al een aanrader voor het fanastische, vindingrijke einde. Wanneer je denkt het einde te weten, geeft Mr. Süskind er weer een geweldige draai aan. In één woord: formidabel. Patrick Süskind neemt je mee op de ongelooflijke reis van Jean-Baptiste Grenouille, maar ook op die van Baldini, Grimal,... Hierdoor weet je als lezer van elk personage wie het precies is, en ook dat maakt het boek enorm leuk om te lezen. Het boek is zelfs zo geschreven, dat je naargelang het einde vordert, toch ook een beetje sympathie begint te krijgen voor het hoofdpersonage en al zijn 'ziekelijke' gedachten. Een echte aanrader voor iedereen die op vlak van literatuur eens een uitdaging wilt, en meteen ook iets leuk voorgeschoteld wilt krijgen!!!!!
Ik vond het een héél mooi boek. Ik liet er me volledig door meeslepen. De omschrijvingen gaven me soms het gevoel dat ik de geuren echt kon ruiken. Ik leefde mee in de zoektocht naar de perfecte geur.
Ik vond het een heel mooi boek en liet me er volledig in meeslepen. De omschrijvingen gaven me soms het gevoel dat ik echt die geuren kon ruiken. En in plaats van afschuw voor het hoofdpersonage had ik meer het gevoel dat hij die zoektocht naar de perfecte geur niet anders kon voeren ... zo meeslepend.
Ik vond het een fantastisch boek. I love mevr. Hofkens!
Na het boek <i>Het parfum</i> gelezen te hebben, heb ik eens kritisch gelezen hoe jullie op de site het boek voorstellen. Daarbij had ik graag mijn bedenkingen en commentaar aan jullie meegedeeld. Het is inderdaad een bijzonder goede weergave van de 18de eeuw. Hierdoor heb ik nu een duidelijker beeld van het leven uit die tijd. Het verhaal is meeslepend tot de laatste zinnen van het verhaal. Naast deze lovende kritiek over het boek wil ik toch wijzen op de ellenlange zinnen. Het was ook mij opgevallen maar ik heb me er niet aan gestoord. Niettegenstaande dat het dus ook voor mij een echte aanrader is!
Ik vind sommige hoofdstukken goed en andere dan weer heel slecht, maar in zijn geheel vind ik het wel een goed boek. Alle dingen worden uitvoerig beschreven en zoals mensen van onze klas al zeiden zijn sommige zinnen echt heel lang.
Lieve,
lees de eerste pagina's nog een keertje en lees heel goed waar die over gaan.. Daarin beschrijft hij perfect hoe het rook in die tijd. Onvoorstelbaar.
Als je dit boek niet mooi vind of niet snapt moet je het misschien over een paar jaar nog eens lezen en er verder niet over denken. Dit boek moet je niet lezen om een spannend verhaaltje, maar kijk naar hoe de hoofdpersoon gevormd is. Het is een rond karakter en je leert alle kanten van hem kennen. Vergelijk dit eens met Harry Potter, wat weet je over zijn persoon? Eigenlijk niks: hij is een leeg karakter dat nodig is om het verhaal te vullen. Ron en Hermelien zijn veel beter gevormd.
Maar ik vind het een geweldig boek!!
Eén van de grootste literaire ontgoochelingen ooit! De lovende literaire commentaren die het kreeg zijn in mijn ogen absoluut onterecht! Dit is geen thriller, zelfs geen literaire thriller, maar een goede poging tot een historische roman. Grenouille is even moordzuchtig als een stel boskabouters. Ik kan meteen 5 boeken met echte seriemoordenaars opnoemen. Bovendien gaat Süskind zijn verhaal gewoonweg niet vooruit. Je valt bijna in slaap! Nu is het duidelijk waarom hij als kluizenaar op het platteland van de Languedoc leeft... Het onderwerp is origineel, maar daarmee is ook alles gezegd. Voor de rest is Het Parfum een boek om heel snel te vergeten, en vooral niet mee te doen aan al dat onterecht gejubel.
Een klassieker die ik ooit moest lezen voor school. Heel origineel.
Dit is echt een supergoed boek! Je kunt je zo goed inleven in het hoofdpersonage. Het is mooi geschreven en makkelijk te lezen. Ik kon bijna niet stoppen van lezen en toen ik het boek uit had, was ik echt verrast over het einde! Een echte aanrader!
Geniaal boek
Ik vind het boek zeer goed geschreven. De verhaallijn is duidelijk en je kan jezelf zeer goed inleven in het verhaal.
Een echt goed boek, origineel en Süskind zorgt ervoor dat je, ondanks het slechte karakter van het hoofdpersonage, toch met hem gaat meeleven. Zeker een aanrader voor zij die niet veel lezen en voor de anderen is het weer een hele ervaring van schrijven.
Het is een prachtig boek soms wat zwaar en niet aan te raden voor beginners.
Tja ik moest dit boek lezen voor school en in tegenstelling tot de meeste boeken die ik voor school moest lezen was dit zo slecht nog niet...
Niet iets wat ik uit mezelf zou lezen maar zeker de ontdekking waard!
Ongeloooooooflijk mooi, fantastisch(in de letterlijke zin van het woord)meeslepend, enz. Mss wel moeilijk als je niet veel leeservaring hebt.
gwoonwg
FNTSTSCH!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
één woord: fascinerend
Dat einde...super!!!!
voor de rest is het een zalig boek, heel erg goed geschreven ook
ik vind het boek een echte aanrader.
ik vind dat het pricies is of je er in meespeelt.
p.s.ik sluit ook me volledig aan bij de mening van Tiemen
ik sluit me volledig aan bij de mening van 'Van Haver Tiemen':). Suskind slaagt er in via de geuren beelden op te roepen in plaats van via beelden geuren KNAP! De reis, maar vooral de zielkronkels van het hoofdpersonage blijft je boeien (wel 1 kleine inzinking in het midden, even doorbijten!)en leidt je naar een verbluffende finale! liefs, zip
Een van de beste boeken die ik ooit gelezen heb. "Het Parfum" vind ik een prachtig boek, het leest heel vlot al is het in het begin (voor mij) even wennen. Het boek saat vol prachtige beschrijvingen en soms zelfs worden de geuren zo prachtig en goed beschreven dat je ze bijna kan ruiken. Het boek is zeer spannend maar op een subtiele manier. Het einde is zeker verassend, al raad je duizend keer het einde daar kom je niet achter zonder het gelezen te hebben. Het is meeslepend, je voelt je gedurende de tijd dat je leest even het hoofdpersonage.