Het meisje dat er niet mocht zijn
1961. Ditte (16 jaar) is terughoudend en heeft al heel haar leven het gevoel dat ze er niet helemaal bij hoort. Ze heeft zo veel vragen, maar haar moeder wordt helemaal stil wanneer ze polst naar haar verleden en haar biologische vader.
1943. Nora, eveneens zestien, hunkert naar een zorgeloos leven zonder oorlog. Ze wordt tomeloos verliefd op een jongen, maar zal zich die oogverblindende en allesoverheersende liefde nog beklagen...
Een prangend verhaal, dat je doet stilstaan bij morele keuzes, de vele tinten grijs en de posities die je daarin inneemt, een oorlog die nog lang resoneert.
Lees een stukje
De verhalen moeten blijven leven, zegt Goedemans. En Daarom moeten wij iemand interviewen over de oorlog. 'Je ouders bijvoorbeeld,' zegt hij. Oúders... Ja hoor. Mama zeker! Ik durf het woord 'oorlog' thuis nauwelijks te noemen. 'Het mag ook een ander familielid zijn. Of je buurman,' zegt Goedemans, alsof hij mijn schrik ziet - vandaag is hij aardig. 'Het hoeven niet je vader of moeder te zijn.' Váder. Dat woord veroorzaakt altijd mist in mijn hoofd. Ik luister even niet meer. Vader. Het steekt; Ik wil het niet voelen, want het is onzin: hoe kan iets wat er níet is je nou pijn doen?
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Het meisje met de vlechtjes
Wat niemand weet
Allemaal willen we de hemel
De tweeling
Toen de wereld brak
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.