
Eén mens is genoeg
Op een dag - de ongelukkigste dag van haar leven - overlijdt de vader van Juliette plotseling. Het is 4 oktober 1959. Hij was de zanger van hun orkest, waarin ook Juliette, haar broer Louis en de kleine Mia zitten. Na zijn dood valt de groep uiteen, omdat Louis niet meer verder wil. Ook breekt hij met zijn moeder. Daarvoor heeft Louis zo zijn redenen. Voor Juliette breekt een heel moeilijke tijd aan.
De auteur weet haar personages goed te beschrijven. Je leeft met hen mee, vooral als blijkt dat Juliettes moeder van haar leven een grote puinhoop maakt. Daarbij schetst de schrijfster een prachtig beeld van de tijd waarin de gebeurtenissen zich afspelen.
Lees een stukje
Muisstil werd het opeens. En in die stilte begon Louis te spreken. Of ze onze pa ooit had horen wenen? Nee? Hij dus wel. Kon ze zich voorstellen hoe dat was? Onze pa door de muur horen wenen, omdat zíj daar per se met haar hand in de broek van een ander moest zitten, jazeker, in de broek van een ander, met die woorden stonden ze het te vertellen aan de schoolpoort, en altijd juist als hij voorbijkwam.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.