Een kroon voor koud zilver

Name: Een kroon voor koud zilver
Author: Alex Marshall

Alex Marshall
Gerda Wolfswinkel (vert.)

Leesboeken, Fantasie en Fantasy, 16 tot 18+ jaar

Twintig jaar geleden veroverde Kobalt Zosia met haar Vijf Trawanten en hun zes demonen het grootste rijk ter wereld. Omdat ze er niet in slaagde daarna de veranderingen door te voeren die ze wilde, liet ze zich door haar opvolgster ‘vermoorden’ en trok zich terug om met haar grote liefde te trouwen en een rustig bestaan te leiden. Maar wanneer haar dorp afgeslacht wordt door het keizerlijk leger, zweert ze wraak en begint ze aan de lange tocht naar de hoofdstad.

Dit is een avonturenreeks op zijn best! Magie en demonen, politiek en religie, epische reizen, verborgen identiteiten en complotten, kleurrijke personages met diverse etniciteiten en seksualiteiten, hoofdpersonages van middelbare leeftijd, heksen, nonnen en piraten, en een droge humor die vaak de draak steekt met fantasy clichés. Telkens wanneer je denkt te weten hoe het zit, komt Marshall met iets nieuws op de proppen dat alles verandert voor iedereen die betrokken is. Op het tweede boek, Een zwaard van zwart staal, is het nog even wachten.

Lees een stukje

‘Ik wil graag dat u klare taal met mij spreekt, heer. Al dat dralen begint me te irriteren.’ Nu de thee was ingeschonken en ze weer in haar huiselijke element was, kwam ze ter zake. Zelfs de bloederige zak die naast het bord met scones lag dat ze op de tafel had gezet, bracht haar niet van haar stuk. Ze was een harde.
‘O ja?’ zei heer Hjortt. Hij keek misprijzend naar zijn thee en zette het aardewerken kopje terug op het schoteltje. Het rook bitter en het stond hem niet aan wat ze in die pot had gedaan. Laat maar zitten. Dan maar geen thee.
'Is dat... mijn man, daar in die zak?’
'Nee, het is niet uw man,’ zei heer Hjortt, kwaad dat ze die conclusie trok en hem het gras voor de voeten wegmaaide. Het beste wat hij kon doen om zijn controle over de situatie terug te krijgen was abrupt op te staan, de zak te grijpen en hem vlak voor haar neus boven de tafel om te keren. De inhoud viel eruit en stuiterde, nog mooier dan hij had verwacht, zó in haar schoot. ‘Het is alleen zijn hoofd.’