
De jonge jaren van de scherpschutter
Roland is een jonge tiener. In een mysterieuze, duistere wereld wordt hij, net als zijn vader, opgeleid tot scherpschutter. Al snel blijkt hij een bijzondere leerling te zijn. Iemand die meer kan, die voorbestemd is. Maar waarvoor? In deze strip lees je hoe Roland en zijn kompanen het opnemen tegen de donkere krachten van Farson. Die wil de wereld aan zijn allesvernietigende wil onderwerpen. Roland, de scherpschutter, lijkt de enige te zijn die dat kan verhinderen.
De donkere toren is een stripreeks uit zeven delen naar de gelijknamige boeken van Stephen King. Verwacht je dus aan gruwelijke taferelen en akelige verhalen. Met prachtige tekeningen die tegelijk ultra-realistisch én pure fantasie zijn.
Lees een stukje
De platte kant van zijn zwaard maakt een lelijk 'splutsj'-geluid en zwiept het hoofd weg. Acht meter verder stuitert het tegen een rotshelling, voor het geval je zelf aan het wedden was. En uit het bloed dat door het hoofd van de arme stumpers is achtergelaten opent zich een deur. Een deur die wij herkennen... Gecreëerd door de magie van iemand die wij nimmer meer hoopten te zien...
Wat andere lezers vinden
Ik vond dat dit best moeilijk te volgen was. Iets te veel personen. Ik wist niet echt wie wat waren. Er word ook moeilijke worden gebruikt. Er werd ook veel sprongen in her verhaal gemaakt, niet mooi chronologisch.
Dat dit boek een bestseller is en gelezen is door miljoenen mensen verwondert me niets. Je kan je goed inleven in de verschillende karakters door een goede beschrijving van hun emoties en uiterlijk. Het verhaal leest zeer vlot, hoewel er zeer poëtische zinnen of moeilijke woorden tussen staan, die wat moeilijker te begrijpen zijn. De beschrijving van de natuur en de mensen rondom Roland, het hoofdfiguur, verbaast me telkens weer. De auteur gebruikt steeds andere woorden en veel verwijzingen om soms dingen te zeggen die hetzelfde uitdrukken. Zo kan hij een lange tocht door de woestijn toch heel aantrekkelijk maken. De verschillende flashbacks in dromen van Roland die King gebruikt laten je geleidelijk aan het heden en de toekomst in het verhaal beter verstaan. Dat vind ik wel uitdagender voor de lezer dan gewoon het verhaal chronologisch te moeten volgen.
Dat dit boek een bestseller is en gelezen is door miljoenen mensen verwondert me niets. Je kan je goed inleven in de verschillende karakters door een goede beschrijving van hun emoties en uiterlijk. Het verhaal leest zeer vlot, hoewel er zeer poëtische zinnen of moeilijke woorden tussen staan, die wat moeilijker te begrijpen zijn. De beschrijving van de natuur en de mensen rondom Roland, het hoofdfiguur, verbaast me telkens weer. De auteur gebruikt steeds andere woorden en veel verwijzingen om soms dingen te zeggen die hetzelfde uitdrukken. Zo kan hij een lange tocht door de woestijn toch heel aantrekkelijk maken. De verschillende flashbacks in dromen van Roland die King gebruikt laten je geleidelijk aan het heden en de toekomst in het verhaal beter verstaan. Dat vind ik wel uitdagender voor de lezer dan gewoon het verhaal chronologisch te moeten volgen.