De engelen van Venetië
De engelen van Venetië vormt het laatste deel van een historische trilogie, waartoe ook ¡Dolores! (2007) en Vuurkraal (2011) behoren. In dit derde deel staat Angelo, Meryems zoon, centraal. Niet Angelo zelf, maar stiefbroer Piotto vertelt hoe beide jongens opgroeien bij de speellieden. Als de rijke koopman Guiliano Torentino de knappe Angelo een schitterende toekomst belooft als schildersmodel en artiest bij een bekend gezelschap in Venetië, staat Angelo’s besluit vast. Piotto, ondertussen blind geworden, verneemt bij toeval de plannen van Angelo, en reist z’n stiefbroer achterna. Al snel leren beide jongens dat in Venetië echt niets is wat het lijkt…
De intrigerende plot biedt alle mogelijkheden tot een rijk en gelaagd verhaal: Angelo – en in zijn kielzog Piotto – treden in Venetië met de beroemde speellieden van de ‘Zanoni’s’ op, geïnspireerd op de Commedia dell’arte. Daarnaast vertoeven ze in de hoge kringen, met spannende verhalen vol intriges, jaloerse schilders en knappe courtisanes. Een fascinerende omgeving om volwassen te worden. Noëlla Elpers herneemt haar beeldrijke stijl uit de vorige verhalen om de jeugdjaren van beide jongens bij de speellieden te beschrijven.
Lees een stukje
De elfen stelen soms een pasgeboren mensenkind uit de wieg en leggen er een wisselkind voor in de plaats. Doen ze dat om de moeder te straffen voor slecht gedrag? De moeder gelooft dat het kind van haar eigen vlees en bloed is, maar het blijft een buitenbeentje. Het ziet er niet uit als een gewone sterveling. Meestal is een wisselkind lelijk. Soms heeft het een zwak verstand en kan het niet spreken, maar wel zingen. Angelo is niet lelijk of dom. Integendeel, hij is juist uitzonderlijk knap en hij is ook scherpzinnig. Mijn moeder beweerde ooit dat hij bij zijn geboorte de schoonheid van mijn tante Meryem heeft gestolen.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Vuurkraal
Dolores!
Malou van de mussen
Zeven kleine criminelen
De kleuren van het getto
Wat andere lezers vinden