
De bijzondere woorden van Gioia
Wenn ein Glückliches fällt: die woorden staan te lezen op de hand van de 17-jarige Gioia. Iedere dag schrijft ze de zin met balpen op haar huid. Als hobby fotografeert ze de ruggen van mensen en verzamelt ze onvertaalbare woorden. Daaruit put ze troost, want Gioia voelt zich niet op haar plek in haar nieuwe school. Thuis drinken en ruziën haar ouders. Ze heeft enkel een band met haar zieke oma, haar leraar filosofie en haar denkbeeldige vriendin Tonia. Op een nacht ontmoet ze Lo. Ook Lo is een buitenbeentje en de twee worden verliefd. Maar dan blijkt de mysterieuze Lo té mysterieus te zijn. Wat verbergt hij?
In dit romantische verhaal zitten veel referenties naar filosofie, films en oude muziek. De schrijfstijl is poëtisch, maar de ingenieuze plot is spannend en zet de lezer vaak op het verkeerde been.
Lees een stukje
Niet dat ze het nooit geprobeerd heeft. Integendeel. Zolang ze zich kan herinneren probeert ze het al.
Ze heeft geprobeerd zoals zij te zijn. Het werkte niet.
Ze heeft geprobeerd zichzelf te zijn. Het werkte niet.
Zo is het altijd geweest en op de nieuwe school is het nog erger.
Als ze probeerde te zijn zoals zij, struikelde ze steeds. Als ze probeerde dezelfde zinnen te zeggen, dezelfde gebaren te maken, kwam het er bij haar allemaal even knullig uit.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden