
Alles wat verdrietig is, is onwaar
Daniel Nayeri baseerde zich voor dit boek op zijn eigen leven. Hij vertelt over Khosrou, die twaalf is en het allesbehalve gemakkelijk heeft. Khosrou is met zijn moeder en zusje van Iran naar Amerika gevlucht, maar veel vrienden heeft hij nog niet gemaakt. Dat zijn moeder eigenlijk dokter is, betekent amper iets, waardoor ze met moeite hier en daar een baantje vindt. Als blijkt dat Khosrou een geboren verhalenverteller is, begint er iets te veranderen. Door te vertellen over zijn leven in Iran, zijn vlucht en zijn familiegeschiedenis, lukt het hem stilaan om zijn eigen plek te vinden.
Hoewel het leven van Khosrou en zijn moeder zwaar is, is dit toch een optimistisch en licht boek. Het is zo'n boek met fijne personages, vol kleur en levendige geschiedenissen. Helemaal mooi is dat uit de verhalen van Khosrou niet alleen de verschillen maar vooral de overeenkomsten tussen Iran en Amerika (oftewel: tussen alle mensen) blijken.
Lees een stukje
Alle Perzen zijn leugenaars en liegen is een zonde.
Dit denken de kinderen in de klas van Mrs. Miller. Maar behalve mij hebben ze nog nooit een Pers ontmoet, dus ik snap niet waar ze dat vandaan halen.
Mijn moeder zegt dat het waar is. Alle mensen zijn namelijk zondaars en alleen God kan ze redden. Mijn vader zegt dat het niet waar is. Perzen zijn geen leugenaars. Zij zijn dichters, en dat is veel erger.
Wat andere lezers vinden
Ik vond dit echt een prachtig boek. Het was aangenaam om te lezen en het gaf je een relaxed gevoel. Het beste vond ik de poëzie die in het verhaal verwerkt was. Het enige dat ik wat minder aangenaam vond was dat er veel tijdswisseling was zonder dat dat altijd duidelijk was. Verder vind ik dit een top boek. Zeker een aanrader!
Malou Malaise