Suikerspin

Suikerspin is een boek geschreven door Erik Vlaminck. Het boek kwam uit in 2008 en neemt je mee naar een luguber stuk uit onze Vlaamse geschiedenis. De geschiedenis van Arthur van Hooylandt, een kermisnijveraar, wordt helemaal blootgelegd. Ik vond het boej niet simpel om te lezen door de flashbacks en de flashforwards. De tekst is ook niet volledig doorlopend wans er komen brieven, e-mails en andere verschillende documenten (uit het verleden) in voor.

Het boek gaat over de Siamese tweeling Joséphine en Anastasia en hoe zij aan hun einde gekomen zijn. De tweeling werd voorgesteld als attractie op de kermis. Ze waren eigendom van Jean-Baptiste Van Hooylandt, en hij was de opa van Arthur Van Hooylandt. Arthur is net zoals zijn vader en opa kermiskramer geworden. Zijn attributen van zijn kindermolen worden gestolen en je kan niet zeggen dat Arthur gelukkig is. Als een schrijver op zoek is naar informatie over zijn opa komt hij meerte weten over de lugubere kermisgeschiednis waarbij zijn opa betrokken was. Daarbij wordt zijn opa betrokken bij de dood van de Siamese tweeling.

De personages in het boek zijn erg uiteenlopend. Je hebt Joséphine met haar kan je praten en zij is erg slim terwijl haar andere kant, Anastasia, onaanspreekbaar is. Dan heb je Arthur hij zit vol zelfmedelijden, vrouwenhaat en je kan zeggen dat hij erg ongelukkig is. Jean-Baptiste, de opa van Arthur die erg berucht is en de eigenaar was van de Siamese tweeling. Hij was een foorkramer in hart en nieren. Natuurlijk zijn er ook nog andere personages met rariteiten die optreden op de kermis. Zo heb je het broertje van Jean-Baptiste die gezien wordt als 'zeemonster'.

Het boek suikerspin is een echte aanrader. Het boek blijft spannend tot aan de laatste pagina's, letterlijk dan want pas dan kom je de echte waarheid te weten.

Suikerspin is een boek geschreven door Erik Vlaminck. Het boek kwam uit in 2008 en neemt je mee naar een luguber stuk uit de Vlaamse geschiedenis. De geschiedenis van Arthur Van Hooylandt, een kermisnijveraar, wordt helemaal blootgelegd. Ik vond het boek soms moeilijk om te lezen met de flashbacks en flashformards, het is geen doorlopende tekst want er komen brieven, e-mails en verschillende andere documenten (uit het verleden) in voor.

Het boek gaat over een Siamese tweeling Joséphine en Anastasia en hoe zij aan hun einde gekomen zijn. De tweeling werd gebruikt als attractie op de kermis. Jean-Baptiste Van Hooylandt was hun eigenaar en hij is ook de opa van Arthur Van Hooylandt. Arthur is net zoals zijn vader en opa kermiskramer geworden maar zijn attributen van zijn kindermolen worden gestolen en je kan niet zeggen over hem dat hij gelukkig is. Als een schrijver op zoek is naar informatie over Jean- Baptiste komt Arthur meer te weten over de lugubere kermisgeschiedenis waarbij zijn opa betrokken was. Daarbovenop wordt zijn opa betrokken bij de dood van de Siamese tweeling.

De peronages uit het boek zijn erg uitenlopend. Je het Joséphine, met haar kan je praten en zij is slim terwijl haar andere kant, Anastasia onaanspreekbaar is. Arthur is een ongelukkige, vrouwenhatende man die vol met zelfmedelijden zit. Dan heb je ook nog Jean- Baptiste, de opa van Arthur. Hij kocht de tweeling, en was zelf als kind aan zijn lot overgelaten. In het boek kwamen ook nog andere mensen voor die gebruikt werden als kermisattracties. Zo werd Jean- Baptiste zijn broer gezien als zeemonster.

Het boek is verrassend tot op de laatste pagina! Een echte aanrader om eens te lezen.

Toen ik het boek uit de rekken haalde, sprak de cover mij niet zo aan. Er kwam een donkere en verlaten sfeer in me op. Zeker de achterflap was vooral ingewikkeld en saai. Waardoor ik er eigenlijk niet zo’n veel zin in had om te lezen. Maar doordat ik Erik Vlaminck een goede auteur vindt, heeft dit me overtuigt om het toch te lezen. En ik moet zeggen dat het best mee viel. Het las heel vlot en het was duidelijk en gestructureerd ondanks de verschillende flashbacks en flashforwards.
De personages waren zeer afwisselend en leuk.
Anastasia: Is het stom en achterlijk siamees meisje.
Joséphine: is het pienter siamees meisje. Ze is helder en aanspreekbaar, terwijl haar wederhelft Anastasia niets doet dan grommen en kwijlen.
Arthur Van Hooylandt: Een zeer boeiend persoon met zijn grote kermisliefde en zijn vrouwenhaat (‘wijven zijn scrapuleuze serpenten’). Dit is zijn lijfspreuk denk ik, want deze zin komt regelmatig in de roman voor.
‘Ik zeg het en ik blijf het zeggen. Ik heb er hier in ieder geval genoeg aan de molen zien passeren. Opgetut en bijgewerkt van achter hun oren tot aan hun kleine teen. Met het geld dat ze uitgeven aan crème en poeder om over hun lijf te smeren zouden alle negers in Afrika en van de ruime omstreken van de hongersnood gered kunnen worden. En met het geld dat ze uitgeven aan flessen parfum zouden die negers dan ook nog kunnen leren lezen en schrijven.’ Het is vooral de taal die het maakt, vooral in de levendige en humoristische monologen van Arthur, zoals in het citaten hier boven.
Het was een heel goed einde, en dat vind ik het meest belangrijkste. Als het geen goed einde is, vind ik het geen goed boek. Jammer dat het onderwerp ‘suikerspin’ niet veel aan bod kwam. Maar het boek was over het algemeen heel interessant, ik heb er van genoten. Zo wil ik meer boeken lezen.

Dit is pure Vlaamse vertelkunst. Vlaminck kan je meevoeren naar de geschiedenis van hoe dit land leefde en dacht. In al zijn grote en echt kleine kantjes.

Ik vind het boek zeer knap geschreven. Het geeft een duidelijk beeld van het leven van vroeger, meer bepaald van het kermisleven. De verschillende verhaallijnen maken het wel een beetje moeilijker om te lezen, maar al bij al valt het goed mee. Door de verschillende schrijfstijlen de er gebruikt worden, wordt het karakter van elk personage zeer goed weergegeven.