Reinaart De Vos: de felle met de rode baard
Reinaart kennen we. Hij beet een hap uit het kruis van de pastoor. Hij smult van haas Cuwaart, en van vele anderen. De andere dieren eisen zijn vel. Slim zijn ze niet. Telkens opnieuw trappen ze in het zogezegde berouw van Reinaart. En hij, de sluwe vos, maakt daar gebruik van om opnieuw en opnieuw de lekkerste hapjes voorgeschoteld te krijgen.
De Reinaart, oud en moeilijk? Niks van! Moet je ‘De Reinaart’ lezen voor school? Of ben je gewoon nieuwsgierig naar één van de oudste verhalen in onze taal? In deze uitgave wordt het oude verhaal in moderne taal verteld. De vele prenten maken het verhaal luchtig en doen je beslist lachen door de vele grapjes die ze uitbeelden.
Lees een stukje
De pastoor liep naar het vuur en pakte het spinrokken van zijn vrouw. Julocke stak vlug een offerkaars aan en de pastoor mepte Tybeert met het spinrokken waar hij hem maar raken kon. Martinet greep een steen en gooide Tybeert een oog uit. De pastoor hief het spinrokken voor de genadeslag. Tybeert, die dacht dat zijn laatste uur geslagen had, sprong uit pure wanhoop tussen de benen van de pastoor en beet een ferme hap uit zijn kruis.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Het Achterhuis
De smaak van de hemel
Jonkvrouw
Negen open armen
Dolores!
Wat andere lezers vinden
Het boek is zeer aangenaam om te lezen. Het bracht (hoewel voorspelbaar) een paar zeer leuke 'twisten' in het plot. Ik vond het moeilijk om te geloven dat dit boek al zo oud is, op een paar vlakken na is het boek eigenlijk nog grappig actueel. Het toont hoe een sluw persoon gebruik kan maken van de zwakheden van anderen en hoe hij telkens weer door listen en veraad zijn wil gedaan krijgt. Een echte aanrader.
Ik vind het boek heel bijzonder door het unieke verhaal. Het geeft een beeld van de zwakheden van de mens en laat de lezer toch lachen. Maar deze zwakheden worden volgens mij overdreven, want mensen gaan zich niet vergelijken met de dieren. Bovendien zijn de zwakheden heel onduidelijk als je een detail vergeet.