
Nachtroer
De bundel opent met melancholische verzen over de teloorgang van een jeugdliefde. Het onderwerp is de positie van het individu in een opgefokte tijd. Personages worden blootgesteld aan allerlei prikkels en willen hongerig deelnemen aan de wereld. Nachtroer is op het eerste gezicht een luchtige poëzie vol prachtige observaties en aforistische regels, maar het is de uiting van een hedendaags gevoel.
Met Kameleon was de jonge Charlotte Van den Broeck de revelatie van de Vlaamse poëzie. Dat schept hoge verwachtingen voor een tweede bundel, maar Van den Broeck bevestigt met Nachtroer. De manier waarop ze als dichteres schrijft vanuit een ik-persoon, spreekt veel lezers aan. De gedichten voelen meteen heel persoonlijk aan.
Lees een stukje
Kijk
in het raam van de hotelkamer waarachter de stad hijgt, trilt ons gezicht
het is lillend blauw en benadrukt met vorige monden
niet ver genoeg gereisd
om wat voorbij is te redeneren tot een verschijnsel
het ligt tussen ons in, schreit om vorm en adem
en ik mag niet slapen
ik moet je bevrijden, nacht aan nacht
zwem ik dezelfde punten aan elkaar
niet eens tot sterrenbeeld
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.