Kleuren

Het boek kleuren vind ik persoonlijk een inspirerend boek maar bij sommige stukken toch wel wat saai en niet goed begrijpbaar bij de eerste delen had ik het moeilijk om te weten of het over Kammak ging of dat het ging over Steven en Kobe, ik was wel geïnspireerd door het boek, je maakt kennis met de verschillende thuis situaties het boek is op een mooie manier geschreven

Steven is een jongen van 14. Zijn vader is een bouwondernemer en zijn moeder is leerkracht zedenleer. Ze is een heel lieve vrouw en wilt het beste voor iedereen, terwijl zijn vader nogal racistische uitspraken doet Steven en zijn beste vriend Kobe ontdekken een spel waarin het doel is een vreemdeling zich te laten vestigen in een volledig vreemde omgeving. Dit is moeilijk omdat de vreemdeling een andere huidskleur heeft en een andere taal spreekt.steven ontmoet een meisje Amina en is Marrokkaans uiteindelijk wordt het zijn vriendinnentje.wat zal zijn vader hier van denken.in het spel wat hij speelt met kobe.Kamak( het computermannentje wordt meegenomen door Kornik. Kornik heeft een soort van ‘gevangenis’ voor vreemdelingen en misdadigers die in de arena moeten vechten op leven en dood. Kamak heeft daar toch al snel een vriend gevonden. Maar wanneer deze twee zij aan zij moeten vechten, laat deze het leven. Kamak zet door en is de beste vechter van het kamp. Maar dan moet hij vechten voor zijn vrijheid… Steven is , zoals ik al zei, een echte gamer. Ik houd ook wel van computerspelletjes, maar het is ook weer niet dat ik mij hier de hele dag mee bezig houd. Hij heeft ook vrij veel doorzettingsvermogen: hij wil écht het spel tot een goed einde brengen, en zo raakt hij een beetje verslaafd aan het spel. Ik wil ook graag dingen tot een goed einde brengen, maar niet ten koste van al mijn vrije tijd. Er zijn ook nog andere dingen in het leven. Op het einde van het verhaal moeten hij en Amina ergens inbreken. Eigenlijk durft hij niet, maar Amina heeft hem overgehaald om het toch te doen. Dus Steven is eigenlijk een beetje een bangerik. de rest hoeft u zelf maar te lezen.

Steven is net 14 jaar geworden.Hij is verliefd op amina een Marokkaans meisje.steven’s vader is een racist met veel racistische ideeën waardoor steven verzwijgt dat hij verliefd is op amina.steven speelt samen met zijn beste vriend kobe een videospel.het speel gaat over kamak die in een totale vreemde wereld moet immigreren .al de mensen hebben een andere huidskleur en spreken er een andere taal en is het dus moeilijk voor kamak om zijn weg ge vinden in dat lan .korkamak wordt meegenomen door kornik.kornik inheeft een soort arena waarvoor vreemdelingen die tegen elkaar moeten vechten voor leven en dood .op het einde van het verhaal moet steven ken amina inbreken .eerst wou hij niet maar toen heeft amina heem overhaalde om het toch tte doen

Ik vind het een tof boek, want het heeft mij geleerd van ook al hebben we een andere huidskleur we zijn toch hetzelfde. Steven's vader is daar misschien tegen, maar ik niet. Laat iedereen zijn zoals ze willen en laat ze gaan en bevriend zijn met wie ze willen.

Hallo iedereen
Ik heb het boek gelezen voor een boekbespreking met mijn vriendinnen.
Maar we zitten een beetje vast we moeten een bespreking van 6-9 minuten doen en we hebben er maar 4.
Misschien kan iemand ons nog wat hulp bieden?

LOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOL

Hallo, zou ik dit boek gebruiken voor mijn spreekbeurt? alvast bedankt

niet echt mooi, ik haat liefdesboeken maar ik moest het lezen

ik heb dit boek al eens gelezen en ik vond het een heel leuk boek. er zat liefde, spanning,... in.
ik vond het geslaagd.
voor mij krijgt het boek een 10 op 10!!

Ik denk dat het wel een leuk boek is, en volgens mij heb ik het al eens gelezen :-)!! En dan nog een vraagje voor wie het kan beantwoorden -> is het een langdradig verhaal + is het een beetje romantisch?

mooi boek.

ik vind het geen leuk boek :)

in het begin vond ik dat van het spel niet zo leuk om te lezen maar hoe verder je komt hoe beter het wordt. Het is een mooi boek!

Ik wil deze boek lezen maar ik kan het niet vinden. waar ligt dit boek?

het lijkt me een heel leuk boek. ik denk dat ik het ga lezen!!

kuzzies Charida

Om eerlijk te zijn vind ik het een super slécht boek...sorry.

Ik vond het boek 'Kleuren' geschreven door Luc Descamps een zeer goed boek. Steven is een 14-jarige jongen die verliefd is op Amina, een Marokkaans meisje. Steven's vader heeft racistische ideeën waardoor Steven het verzwijgt voor hem. Steven speelt ook een computerspel waarin hij een virtuele, blanke Kamak is die als gevangengehouden gladiator vecht voor zijn leven in een wereld van mensen met een paarse huidskleur. Het verhaal leest vlot en is boeiend. Een aanrader voor iedereen.

Steven is een jogen van 14. Zijn vader is een bouwondernemer en zijn moeder is leerkracht zedenleer. Ze is een heel lieve vrouw en wilt het beste voor iedereen, terwijl zijn vader nogal racistische uitspraken doet en de emigranten liever in een ander land ziet dan in zijn eigen land. Steven en zijn beste vriend Kobe ontdekken een spel waarin het doel is een vreemdeling zich te laten vestigen in een volledig vreemde omgeving. Dit is moeilijk omdat de vreemdeling een andere huidskleur heeft en een andere taal spreekt. Terwijl hij is het spel vordert, ontmoet hij een meisje wat zijn aandacht trekt, Amina. Zijn is ook het meisje wat uiteindelijk zijn vriendinnetje zal worden. Het enige probleem is dat Amina van Marokkaanse afkomst is. Wat zal zijn vader hiervan denken?

Dit boek is een echte aanrader omdat het gaat over leeftijdsgenoten dus kunnen we ons zelf makkelijk inbeelden hoe zij zich voelen. Ze beleven dezelfde dingen en hebben de dezelfde problemen als die wij nu meemaken:"Of zij er was of niet zou hij wel merken als hij er was. Maar zo gemakkelijk liet Amina zich niet uit zijn gedachten verjagen. Sinds gisteren had zij zich een min of meer vaste plaats is zijn hoofd verworven en het leek of ze niet van plan was die zomaar opte geven."

Ook vind ik dit een goed boek omdat er veel spanning in aanwezig is, elke keer wanneer Kamak een nieuw gevecht begint.( Kamak is het spelfiguurtje in het spel TRY OR DIE): Ze keken elkaar aan en hadden geen woorden of gebaren nodig omte zeggen wat ze voelden. Tevreden merkte Kamak op dat de blik van zijn vriend even koel was als de zijne. Ze draaiden zich met de rug naar elkaar. Het publiek vroeg spektakel en dat was precies wat het zou krijgen. Het kabaal van de menigte negerend, concentreerde Kamak zich op zijn tegenstanders, gisteren nog gewone kampgenotenmaar vandaag de absolute vijand."

Ook de humor in dit boek, maakt het een van de betere boeken vind ik: "Hoi Steven, ga je mee zwemmen met de grote meisjes?" Ze kende haar reputatie en liet geen gelegenheid voorbij gaan om jongens in verlegenheid te brengen." Kom je om te zwemmen of om te kijken?" Vroeg ze met een gespeelde lieve glimlach.

Kleuren is zeker een aanrader voor wie houdt van boeken met humor, typische situaties die je meemaakt op onze leeftijd en een beetje spannin. Ik heb dit boek in een adem uitgelezen.

‘Kleuren’ is een boek van Luc Descamps dat over racisme gaat. Het heeft eigenlijk twee verhaallijnen, een ervan is het verhaal rond Steven en het andere is het spel dat Steven speelt, INTEGRATION TRY OR DIE.

Steven is een 14-jarige jongen met een vader die veel racistische uitspraken doet en een moeder die juist heel verdraagzaam is. In het begin gaat Steven wat met zijn vader mee in zijn uitspraken, maar wanneer hij verliefd wordt op een Marokkaans meisje, Amina, verdwijnen deze met de noorderzon. Steven en Amina komen er ook achter dat de broer van Amina overvallen pleegt en komen bij deze ontdekking ook in gevaar door haar broer. Steven heeft ook een beste vriend, Kobe. Dankzij hem en zijn zus heeft hij Amina leren kennen. Steven en Kobe zijn echte gamers, en wanneer Kobe een nieuw spel heeft gekregen (INTEGRATION TRY OR DIE) wil Steven het ook al gauw hebben. Het spel gaat over Kamak, die in een totaal vreemde wereld moet immigreren. Al de mensen daar hebben een andere huidskleur en taal en dus het heel moeilijk voor hem om zijn weg er te vinden. Kamak wordt meegenomen door Kornik. Kornik heeft een soort van ‘gevangenis’ voor vreemdelingen en misdadigers die in de arena moeten vechten op leven en dood. Kamak heeft daar toch al snel een vriend gevonden. Maar wanneer deze twee zij aan zij moeten vechten, laat deze het leven. Kamak zet door en is de beste vechter van het kamp. Maar dan moet hij vechten voor zijn vrijheid…

Steven is , zoals ik al zei, een echte gamer. Ik houd ook wel van computerspelletjes, maar het is ook weer niet dat ik mij hier de hele dag mee bezig houd. Hij heeft ook vrij veel doorzettingsvermogen: hij wil écht het spel tot een goed einde brengen, en zo raakt hij een beetje verslaafd aan het spel. Ik wil ook graag dingen tot een goed einde brengen, maar niet ten koste van al mijn vrije tijd. Er zijn ook nog andere dingen in het leven. Op het einde van het verhaal moeten hij en Amina ergens inbreken. Eigenlijk durft hij niet, maar Amina heeft hem overgehaald om het toch te doen. Dus Steven is eigenlijk een beetje een bangerik. Dat is ook bij mij, ik zal niet snel iets nieuws proberen uit mezelf. Als iemand mij wat aanmoedigt, zal ik het eerder doen.

Kamik is , zoals ik al zei, volledig vreemd in een land met mensen die niets van hem moeten hebben, terecht te komen. Hij spreekt alle mensen aan, maar deze keren hem telkens de rug toe, maar hij blijft proberen totdat hij iemand tegenkomt die wél met hem praat en hem verder helpt. Hij heeft dus veel doorzettingsvermogen. Ook is hij heel sportief. Hij wint dan ook alle gevechten. Ik daar in tegen, ben niet zo heel erg sportief.

Al bij al, vond ik het een redelijk goed boek. Het einde was wel heel voorspelbaar, dus daar had wat mij betreft nog wel iets spannends mogen gebeuren.

Vroeger had ik nooit te maken met discriminatie tegenover andere culturen. Mijn ouders zouden zeker niet iemand discrimineren omdat de persoon in kwestie een andere huidskleur of geloof heeft. Net zo min als ik. Ik heb zelfs eens een bruin meisje op mijn verjaardagsfeestje uitgenodigd omdat ze nooit op een ander feestje werd uitgenodigd dus had ik haar maar eens laten komen en zo is ze voor een tijdje zelfs mijn beste vriendin geweest. Nu word ik wel eens geconfronteerd met discriminatie: mijn zus is bijvoorbeeld wel tegen het feit dat hier allochtonen zitten omdat ze er wel eens in aanvaring mee zijn gekomen. En ook verschillende vrienden van mij zijn best wel racisten. Maar daardoor laat ik mij zeker niet beïnvloeden en ik heb zeker niets tegen die mensen. Ik heb vroeger zelfs een lief gehad die chinees is dus voor mij is iedereen gelijk, het maakt niet uit welke huidskleur hij heeft. Zolang het maar eerlijke en lieve mensen zijn.
Er zijn zeker ook verschillen met het hoofdpersonage. Zo is hij bijvoorbeeld een computerverslaafde die veel naar zijn vriend gaat om over de nieuwste spelletjes te praten. En mijn ouders zullen ook nooit heftig reageren als ik nu nog met een vriendje thuiskom die een andere huidskleur heeft.
Het boek is zeker een aanrader. Alleen de overgangen van het computerspel naar de realiteit vond ik niet geslaagd. Voor de rest was het echt een prachtig boek dat zeker de moeite is om te lezen.

Ik vind dat je het boek Kleuren zeker moet lezen, omdat het een boek is dat niet alleen over iets dat redelijk veel in het nieuws komt, racisme. Maar je leert ook een beetje hoe je er mee om kan gaan, en hoe je jezelf zou kunnen voelen. Je leert ook een beetje om gaan met racisten. Maar voor zijn 181 pagina’s, is het voor een middelmatig boek, er toch één dat goed leest.

Het boek bestaat uit 2 verschillende delen, werelden, de ene is de echte wereld, waar wij in leven. De andere is een computerspel.
In de echte wereld wordt het hoofdpersonage, Steven, verliefd op een Marokkaanse, Amina. Maar de vader van Steven is een racist, hij steekt al de slechte gebeurtenissen, zoals diefstallen, vandalisme, enz. op immigranten. En als zijn vader er weer eens over begint en dan wel eens zegt: “Het is een schande!”, dan probeert zijn moeder zijn vader meestal te kalmeren, waar dan altijd ruzie van komt. Als die ruzie er dan is, dan probeert Steven zo snel mogelijk te verdwijnen. Want hij weet toch al wat er gaat gebeuren. Het is niet de eerste en zal ook niet de laatste ruzie zijn die zijn ouders over dat onderwerp hebben.
In het computerspel moet Steven met een persoon proberen om te integreren in een land, wat niet zo gemakkelijk is als het lijkt. Hij heeft een andere huidskleur, spreekt een andere taal, en vele keren komt er op zijn scherm: “Integratiepoging mislukt”. Hij moet integreren door middel van te vechten in de arena.

Dus Kleuren is zeker een aanrader, want je kunt er ook wel wat van leren. En als je wilt weten hoe het afloopt, moet je het zeker lezen.

Kleuren is een goed boek die de werkelijkheid aantoont: mensen met vooroordelen tegenover vreemdelingen. In het boek worden als het ware twee verhalen in één verteld.
Het ene gaat over Steven, een Belgische jongen van 14. Zijn moeder is lerares zedenleer en de rust zelve, zijn vader is bouwondernemer en extreem rechts. Hierdoor ontstaan er vaak discussies en spanningen. Steven heeft ook nog een zus genaamd Saartje. Saartje’s beste vriendin, Amina, is van Marokkaanse afkomst. Steven durft zijn liefde voor Amina niet toe te geven aan zijn beste vriend, Kobe. Daarnaast blikken we af en toe terug naar het spel ‘Integration Try Or Die’, die hij gekregen heeft van zijn moeder dankzij zijn goed rapport. Kobe is net zo hard verslaafd aan het spel als Steven, en ze zweren elkaar niets over het spel te vertellen. In het spel kom je als een vreemdeling terecht in een totaal nieuwe wereld en speelt de huidskleur een belangrijke rol. Je moet een nieuwe taal leren en werk zien te vinden en bovendien ook vrienden zien te maken. Als personage kiest hij ‘Kamak’, een blanke man die zijn rol vervult als gladiator. Het doel is bereikt als Kamak uiteindelijk weer vrijgelaten wordt. De liefde tussen Steven en Amina wordt groter en sterker. Nochtans zou Amina niet verliefd mogen worden op een jongen van niet-Marokkaanse afkomst en de vader van Steven zou het ook nooit goedkeuren dat zijn zoon met een vreemdeling ging.
Op een dag lopen de twee door de stad, ze zien dat Rachid een oud vrouwtje overvalt en wegrent met haar tas; Amina en Steven zetten de achtervolging in. Zo loopt het wat later uit op een vechtpartij tussen Steven en Rachid. Ik vond het einde nogal standaard, Steven wordt ‘gered’ door de vader Marokkaanse meisje en belandt in het ziekenhuis. Het komt erop neer dat de twee families zich verzoenen: Steven’s vader bekeert zich meteen nadat zijn zoon gered is door een vreemdeling.
“Laat haar maar blijven, zei Tom,laat haar maar blijven”
Het boek is vlot te lezen, het zijn makkelijke en korte zinnen.
“Zou je dan liever in Marokko wonen?
Nee, eigenlijk niet, antwoordde ze,ik ben hier geboren en ik heb hier mijn vrienden. Hier ken ik de stad waarin ik woon en daar ken ik niets. Meer dan hier zou ik daar een vreemde zijn.”
Er ontstond soms wel wat verwarring door de interactiviteit met het spel, het was niet altijd even duidelijk of het nu over Steven’s verhaal ging of over het spel.
“Vanaf dat moment was hij zich niet meer bewust van de anderen op de geïmproviseerde dansvloer. Voor hem was er alleen nog Amina. Nu, gisteren, morgen, altijd.
De zon stond inmiddels hoog aan de hemel en bescheen de glimmende huid van de strijders toen die de arena betraden. een luid gejoel steeg op en deed Kamak verbaasd om zich heen kijken.”

Het boek 'Kleuren' van Luc Descamps is echt een goed boek. Het gaat eigenlijk over 2 verhalen in z'n boek. Het ene verhaal gaat over Steven en Amina en het andere verhaal gaat over het computerfiguur 'Kamak'. De grote vakantie begint eindelijk en Steven gaat naar zijn beste vriend Kobe, die net een super leuk computerspel 'INTEGRATION, TRY OR DIE' heeft gekregen om wille van z'n goed rapport. Natuurlijk probeert ook Steven het spel zo ver mogelijk te bereiken, maar helaas lukt hem dat niet. Hij is er zo gek van dat ook hij het spel krijgt van zijn lieve moeder. Zijn vader heeft altijd extreem rechtse ideeën. Elke dag probeert hij met zijn figuur een stapje dichter naar de stad Etnatrigië te komen maar zijn figuur wordt telkens vernietigd. Totdat hij als figuur Kamak kiest, hij heeft de stad gevonden, maar raakt er niet in doordat hij wordt opgehouden door de wachters aan de grote poort. Totdat een zekere Kornik hem naar binnen begeleid en hem onderdak en voedsel aanbied, maar daar tegenover moet hij mee de mensen van de stad helpen te vermaken door te vechten in de grote arena. Hij kan zich moeilijk aanpassen in de maatschappij omdat weinig mensen hem aanvaarden. Na een tijd wordt hij als 'held' beschouwd en op een dag moet hij vechten tegen de kampioen van de andere stad... . Als Steven bij Kobe aankomt, ziet hij het mooiste meisje dat hij ooit al heeft gezien. Het is Amina ze is de vriendin van Saartje(zus van Kobe). Steven is op slag verliefd. Op de duur beginnen ze elkaar vaker te zien omdat Saartje, Amina dikwijls mee naar huis neemt en omdat Steven dan altijd bij Kobe is. Ze beginnen met elkaar te praten en het klikt. Wanneer Saartje met haar klas afspreekt, mag Kobe aan Steven vragen of hij ook mee wil komen. En daar zien ze elkaar dus weer. Er groeit iets tussen hen. Maar Amina is een Marokkaans meisje en daar zal Steven's vader niet blij mee zijn. Op een dag ontdekken Amina en Steven iets over Amina's broer en dat verandert de hele zaak. Hoe het afloopt, moet je zelf ontdekken door het boek zeker te lezen!

Ik heb het boek ‘Kleuren’ van Luc Descamps gelezen. Het was een zeer goed boek die handelt over relaties tussen verschillende culturen. ‘Kleuren’ bevat twee hoofdpersonages,namelijk de vijftienjarige Steven en een fictief computerpersonage Kamak. Steven is een gewone jongen met een rustig karakter maar die nog niet echt geïnteresseerd is voor het andere geslacht. Hoewel zijn vader extreem rechtse ideeën heeft, steunt Steven deze niet. Zijn voorliefde gaat uit naar computergames en in het spel INTERGRATION TRY OR DIE ontwikkeld hij Kamak. Kamak is een blanke man die er groots en sterk uitziet. Hij heeft al veel in zijn leven meegemaakt waardoor zijn karakter gehard maar gesloten is.
Ik heb de 181 pagina’s in een dag uitgelezen. Het leest zeer vlot en het blijft je boeien tot de laatste regel. Het is niet echt een dik boek hoewel het vertelt over een periode van 2 maanden,namelijk de zomervakantie.
Het boek speelt zich af in het heden. “Met de achteloosheid van iemand die dagelijks enkele uren achter de computer zit, drukte hij op enkele toetsen, en het beeld verdween van het scherm.” “Oei, dan ben je beslist ook zo’n computerfreak.” Dit zijn twee citaten die aantonen dat een gedeelte van het verhaal zich afspeelt in het heden. Omdat het computerspel zich afspeelt in het verleden, is Kamak dus geen hoofdpersonage in de hedendaagse tijd. “ Op de tribunes zaten duizenden toeschouwers die de gladiatoren luidkeels verwelkomden.” “Maar voor zij het kind kon bereiken, werd het vertrappeld door de zware paardenhoeven van een van de zogenaamde edelen die aan de rooftocht deelnamen.”
We weten niet echt veel over de ruimte waarin het verhaal zich afspeelt. Ik vermoed dat Steven in een rustige wijk woont in een dorp in België. “En eigenlijk is het niet zo vanzelfsprekend dat je als Marokkaans meisje vriendschap sluit met een Belgische.” “ Het bezoek aan mini-Europa was wel leuk geweest, maar kon niet tippen aan de middag in het subtropisch zwemcomplex.” Het computerspelletje speelt zich af in het fictief eiland Etnatrigië. “Vreemdeling, je bent aangekomen op het eiland Etnatrigië.” “En wat kom je zoeken op Etnatrigië?”
Als stijlfiguren vinden we voorbeelden van een ellips en een metafoor. “Waar vandaan, vreemdeling?” is een ellips. “Van hen verwachtten zij immers dat ze hen voor enkele uren de grijsheid van hun bestaan zouden doen vergeten.” Dit is dan weer een metafoor.
Als we het boek in één woord moeten samenvatten, zou ik zeggen ‘migratie’. Steven wordt immers verliefd op een Marokkaanse en ook andere problemen over migratie worden weergegeven.
De website heeft mij een zeer goede tip gegeven. Ik ben zeer blij dat ik het boek gelezen heb omdat het een speciale liefde weergeeft. Andersgekleurden worden zowel negatief als positief voorgesteld, maar we lezen wel dat geen enkel ras perfect is.

Kleuren van Luc Descamps heeft me echt geboeid. Hij vertelt eigenlijk twee verhalen in één boek. Het ene verhaal, wat eigenlijk het belangrijkste is, is dat van Steven en Amina. Het andere is dat van het spel ‘ Integration’.
Wanneer de grote vakantie begint, krijgt Steven een spel z’n mama dankzij z’n goed rapport. In het spel ‘Integration TRY OR DIE’ gaat het erom je het best aan te passen in de maatschappij waar je je bevindt. Maar dat is net het moeilijke eraan, Steven noch Kobe (de beste vriend van Steven) slagen erin om er direct in te passen zonder moeilijkheden? Maar dat weerhoudt hen er niet van om het telkens opnieuw te proberen. Op een bepaald ogenblik geraakt Steven met zijn spelfiguurtje ‘Kamak’ in de maatschappij. Spijtig genoeg wel in een slecht milieu. Kamak is een gladiator. “ De olie glansde op zijn huid. Met vaardige kracht de jonge bediende de olie aan terwijl Kamak voor zich uit zat te staren. Straks zou hij in de arena staan, glimmend en stralend als een ware oorlogsgod.”
Wanneer Steven er even genoeg van heeft, gaat hij op bezoek bij zijn beste vriend Kobe, die ook het spel speelt. Maar ze hadden gezworen dat ze niets zouden verklappen over het spel en waar ze beide zitten. Wanneer Steven bij Kobe thuis aankomt ziet hij een vreemd meisje zitten, Amina heet ze. Ze is de beste vriendin van Kobe’s zus Saartje. Steven werd op slag verliefd op Amina. Alleen hij durfde het niet toe te geven aan Kobe. “Nee nee, het gaat wel… dank je. Onwennig keek hij het meisje aan. Een beetje verdwaasd zat Steven over z’n pijnlijke arm te wrijven terwijl hij het meisje aankeek. Er was iets met haar ogen: ze waren niet alleen van een uitzonderlijke schoonheid, maar ze leken ook de poorten tot een totaal andere wereld.”
Naarmate het verhaal vordert, gaat het spel ‘Integration’ ook verder. Kamak gaat zich verder en beter integreren totdat hij eindelijk zijn vrijheid terugkrijgt. En het doel van het spel geslaagd is. Hij past in de maatschappij.
Ondertussen laat de liefde tussen Steven en Amina zich ook duidelijk merken en ze voelen zich echt een koppel. Maar dat gaat niet zonder hindernissen. Amina is een Marokkaans meisje, dus zou ze niet mogen verkeren met een Belgische jongen. Daar trekt ze zich niets van aan. Ze lopen hand in hand de Meir door in Antwerpen, niets kan hun raken. Totdat ze Rachid tegen het lijf lopen, de broer van Amina. “ Zich omdraaiend naar Amina zei Rachid: ‘ Bemoei je er niet mee, kreng! Wat denk je trouwens wel? Een Marokkaanse heeft niet aan te pappen met zo’n vuile bleekscheet!’ ”
Of het allemaal goed gaat aflopen, raad ik je aan om het boek te lezen.

ik vind een leuk en super boek

ik vind het een heel mooi, leuk boek.xx chaima