
Ik, God & mijn oma
Tijdens een bezoek aan haar grootmoeder denkt Edith terug aan vroeger. Edith is de tekenares, de schrijfster en het hoofdpersonage van deze strip. Vol verwondering kijkt ze naar haar Oma. Hoe kan zij zo rostvast in God geloven? Waar komen al die typische grootmoedertrekjes vandaan?
Wat is het leuk om te dromen van vroeger. Terug te denken aan oude avonturen. Kleine, onbenullige feiten te ontdekken die fijner blijken dan je zou denken. Ok, in deze strip lees je over het leven van Edith, niet over het jouwe. Maar omdat alles zo herkenbaar is, zo echt, sleept het verhaal je mee. Doorheen de simpele maar doeltreffende tekeningen zie je hoe een leven pas boeiend wordt in de verborgen verhaaltjes.
Lees een stukje
- "Oma, wat doet die panty om dat kastje?"
- "Ik bewaar altijd oude panty's. Daar kun je, heel handig, van alles mee inpakken. Maar voordat ik ze bewaar... doe ik er eerst nog een elastiekje om als ze gaan afzakken. Je kan er nog veel meer mee doen. Je schoenen mee opwrijven na het poetsen bijvoorbeeld of als stofdoek gebruiken. Verder kun je er ook knuffels mee vullen, maar dat doe ik nooit."
Wat andere lezers vinden
Dit boek is zeker een aanrader. Het boek combineert humor en ontroering op een subtiele manier, met een herkenbare nostalgie die je raakt. De eenvoudige tekenstijl past perfect bij het verhaal. Een korte, maar krachtige leeservaring die bijblijft.
‘Ik, God en mijn oma’ vond ik een zeer goede graphic novel. Het is fantasierijk en bevat veel herkenbare elementen. Zo vind ik de zeer gelovige oma al een vaak voorkomend personage in het echte leven. Aangezien ik graag verhalen lees waarin ik me kon inbeelden, heeft dit boek me volledig ingeslorpen. Het verhaal was vaak humoristisch en moest je dus ook soms met een korreltje zout nemen, maar dat vind ik net zo leuk. De tekeningen spraken me ook zeer hard aan. De naïeve tekenstijlen zorgden voor nog meer inleving in het verhaal. Ze zien er aantrekkelijk uit en geven een beeld bij de tekst. Ik ben wel van mening dat er meer kleur in de afbeeldingen mochten zitten. Nu ziet het er wel wat somber uit, maar voor mij is dat geen minpunt. Ik zou het wel snappen als dit voor anderen minder aantrekkelijk eruit ziet. De titel klinkt saai, maar het omvat wel kort en krachtig de verhaalinhoud. Door die titel zou je misschien denken dat het een graphic novel is die je wil overtuigen van het christelijk geloof, wat totaal niet zo is. Het is eerder een leuk verhaal over een kleindochter met een strenge gelovige oma, die alles in teken van God doet. Het is ook leuk dat zowel de schrijfster als de tekenaar als de hoofdpersonage, Edith is. Ze geeft een kijkje in haar persoonlijke leven. Ze denkt vaak terug aan typische herinneringen van vroeger (die elke lezer wel herkent). Ik hoop dat er een deel twee aankomt!
"Ik, God en mijn oma" van Edith Kuyvenhoven is niet zo goed. De schrijfstijl is vaak rommelig en de personages zijn niet goed uitgewerkt, waardoor het moeilijk is om met ze mee te leven. Het verhaal gaat soms te veel in op details die er niet toe doen, waardoor het lezen saai en traag wordt. Het boek is teleurstellend en mist de diepgang en originaliteit die je van een goed verhaal zou verwachten. De tekeningen die erin voorkomen maken het boek soms wat te druk om te lezen. Voor de rest fijn boek.