Het dodenhuis
In een nabije toekomst raken jongeren onder de 18 jaar besmet met een geheimzinnig virus. Deze jongeren - de ‘Defecten’ - worden afgevoerd naar het Dodenhuis. Wanneer de ziekte echt uitbreekt, verdwijnt het slachtoffer naar het sanatorium. Niemand keert echter terug… Toby ondergaat z’n verblijf in het Dodenhuis gedwee, maar wanneer het nieuwe meisje Clara verschijnt, plannen ze samen om te ontsnappen. Maar dan doet Toby twee ontdekkingen die de grond onder z’n voeten weghalen…
De auteur houdt de spanning er goed in. Ze geeft slechts mondjesmaat informatie over de ziekte en haar slachtoffers. Als lezer weet je net zo weinig als de personages. Toch is Het Dodenhuis geen doorsnee thriller.
Lees een stukje
‘Jullie zijn hier omdat bloedonderzoek heeft uitgewezen dat jullie in het bezit zijn van een actief Defect-gen. Jullie zijn Defecten. Moet ik jullie nog uitleggen wat dat betekent?’
De toon waarop ze sprak was niet vriendelijk, maar ook niet onvriendelijk, en paste precies bij de neutrale uitdrukking op haar uitgestreken gezicht. Er werd hier en daar weer zenuwachtig gegrinnikt. Ze wisten allemaal wat het betekende, ook al konden ze niet geloven dat het hun was overkomen. Toby kende niemand met een positieve uitslag van de test. Positieven waren zeldzaam tegenwoordig, had zijn moeder altijd gezegd. Het overkwam nooit iemand die je kende. Net als vliegtuigongelukken.
Wat andere lezers vinden
super slecht
Een heel mooi boek. Super mooi geschreven. Ook een leuke context. Super spannend en leuk om te lezen. Alles is super goed verwoord.
Het boek is mooi geschreven en ook makkelijk begrijpbaar. En het leest heel vlot, de cover daarentegen is toch een beetje vaag. Het verhaal is mooi, spannend en aangrijpend. Zelf zou ik dit boek niet gekozen hebben, maar ik ben blij dat ik het toch gelezen heb. Ik zou het zeker aan andere mensen aanbevelen.
Echt mooi geschreven