De poppenspeler van Lampedusa
1948. Rome herademt na de oorlog. Matteo is achttien en droomt ervan acteur te worden. Hij is stamgast in Caffè della Pace, waar kunstenaars elkaar ontmoeten. De pittige politieke discussies die thuis gevoerd worden, gaan deels aan hem voorbij, maar de bedelende kinderen op straat laten hem niet los. Wat moet er van hen worden? Wie geeft hen een toekomst?
En er is Davide. Een betere vriend kan Matteo zich niet wensen. Maar de vriendschap wordt verwarrend als blijkt dat Davide verliefd is op Matteo.
Een zinderend verhaal met veel lagen en een ijzersterke plot.
Lees een stukje
‘Rome is een prachtstad,’ zei Marcello, ‘alleen moet je er wel je ogen voor openhouden.’
‘Een prachtstad met lelijke kanten.’ Matteo vertelde over de kinderen die hij die middag had gezien.
‘Ah,’ zei Marcello. ‘Het lot van die kinderen raakt je. Het is niet voor het eerst dat je zo’n opmerking maakt.’
‘Het raakt me enorm,’ zei Matteo. ‘Ik zou willen dat ik iets voor ze kon doen.’
‘De oorlog heeft voor heel wat wezen gezorgd,’ zei Marcello. ‘Volwassenen vergeten nogal eens dat ze kinderen hebben als ze elkaar te lijf gaan.’
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.