De kleuren van de zee
Hannah (18 jaar) verhuist met haar ouders naar een vuurtoren. Dicht bij het water kan ze beter tot rust komen. Ze geniet van de romantische locatie, van zwemmen in de zee en uitwaaien op het strand. Ze maakt nieuwe vrienden, de beste vrienden die ze ooit heeft gehad. En misschien voelt ze zelfs een eerste verliefdheid bloeien. Toch sluimert er wat onrust. Kan de zeewind Hannah's zorgen wegwaaien? Of is de zoektocht naar zichzelf complexer?
Een hartverwarmende coming-of-age, vol zorgzame vrienden, familieleden en zelfliefde. De representatie van ADHD, MS, lgbtqia+-liefdesrelaties... is bovendien ontzettend waardevol.
Lees een stukje
Vanuit mijn raam kijk ik naar buiten en zie mijn ouders lui in de tuin zitten. Ik hoor ze lachen en zie Julie opstaan om een spelletje te pakken. Dat wordt vast weer een of ander episch Uno- of Rummikub-toernooi. Normaal gesproken zou ik meedoen, maar vanavond heb ik andere plannen. Ik pak mijn telefoon, loop de trap af, roep mijn ouders gedag en huppel naar buiten.
Ik heb afgesproken met mijn vrienden. Deze keer niet om op het strand te zitten, maar om een ruïne te bezoeken. Ze deden er allemaal nogal geheimzinnig over, dus ik ben heel nieuwsgierig, vooral ook omdat het bezoek per se 's nachts moest gebeuren en niet gewoon overdag kon plaatsvinden.
Wat andere lezers vinden
Het is wel heel leuk.