Blauwe maandag

"Blauwe Maandag" van Nicci French is een thriller waarin de psycholoog Frieda Klein bij een belangrijke zaak betrokken wordt. Het bevat complexe personages, maar dat zorgt ervoor dat er spanning blijft in het boek zodat je het makkelijker kan blijven verder lezen. Het boek leest heel vlot ondanks het eigenlijk een redelijk dik boek is. Dit is een van de beste boeken die ik tot nu toe heb gelezen ook al lees ik niet vaak boeken.

Frieda Klein is de protagonist van het boek en helpt de mensen hun problemen en situaties op te lossen. Ze is een boeiend hoofdpersonage, omdat ze de waarheid probeert te achterhalen ook al loopt ze daardoor zelf in gevaar. Zij zelf heeft ook verschillende gebeurtenissen meegemaakt in haar leven wat leidt tot de keuzes die ze gemaakt heeft in het heden. In het boek vertellen ze veel over haar gevoelens en alles wat ze denkt. Ze is een zeer realistisch persoon wat het boek ook boeiend en interessant maakt.

Dean Reeve, ook wel Alan Dekker genoemd, is de antagonist in het verhaal. Hij is eigenlijk een psychopaat en creëert veel spanning in het boek. Hij is de slechterik van het hele verhaal. Hij zorgde eigenlijk voor een plottwist in het boek dat ik niet zag aankomen, maar juist daardoor wou ik verder lezen. Hij heeft een obsessie met Frieda Klein die leidde tot de ontvoeringen van het meisje Joanna Rive en de jongen Matthew Faraday. Tussen die twee kinderen die ontvoerd zijn was er eigenlijk een verband. Ze waren allebei vijf jaar oud. Hij deed zich eigenlijk voor als Alan Dekker toen hij voor het eerst op bezoek ging bij Frieda Klein waar hij zei dat hij bepaalde nachtmerries had. Ze is er uiteindelijk achter gekomen dat hij ook iemand anders is genaamd Dean Reeve wat eigenlijk zijn werkelijke naam is. Dit zorgde eigenlijk voor veel spanning in het boek, omdat je constant andere mensen aan het verdenken bent die de kinderen ontvoerd hebben.

Het verhaal is eigenlijk een groot mysterie met onverwachte plotwendingen en gebeurtenissen waarvan je niet weet hoe het zijn gebeurt. Het is gewoon alleen maar spanning gecombineerd met heel interessante personages die boeiend zijn om over te lezen. Het boek is een aanrader voor mensen die graag thrillers lezen.

"Blauwe Maandag" van Nicci French is een psychologische thriller die het leven van het hoofdpersonage, Frieda Klein, vertelt. Het is een spannend boek en neemt de lezer mee in het verhaal. Het hoofdpersonage is soms ingewikkeld, maar wel boeiend.

Frieda Klein is een beroemde psychotherapeut die geconfronteerd wordt met een aantal enge moorden. Een van haar ex-patiënten is een verdachte. Frieda is een intelligent, zelfverzekerd en onafhankelijk personage. Een van haar zwakke punten is haar kwetsbaarheid. Ze is een geweldige psychotherapeut omdat ze de emoties en gedachten van haar patiënten heel goed kan begrijpen.

Frieda heeft een duister verleden vol geheimen en verdriet. Deze geheimen versterken haar personage en geven een kijk in haar emotionele en mentale toestand. Dit allemaal samen zorgt ervoor dat Frieda een heel sterk personage lijkt voor de lezer.

Het boek telt veel pagina’s, maar de auteur weet hoe ze de spanning erin moet houden en hoe ze de lezer nieuwsgierig maakt. Het verhaal bevat veel verrassende plottwists en verdachten, waardoor de lezer steeds op het verkeerde been gezet wordt en hierdoor verrast wordt. Dit zorgt ervoor dat het boek niet saai wordt, en je alles in één keer wilt uitlezen.

De stijl van de auteur is ontroerend. Ze gebruikt een helder taalgebruik, waardoor het verhaal en de emoties versterkt worden. Dit zorgt ervoor dat de lezer zich echt kan inleven in het verhaal en in de rol van het hoofdpersonage.

Ik vond het boek “Blauwe Maandag” een leuk boek om te lezen. Zelf lees ik niet veel en niet heel graag, maar dit boek neemt je echt mee in het verhaal. Het is heel spannend en hierdoor wordt het niet saai wanneer je leest. Door de vele plottwists word je heel nieuwsgierig en wil je steeds meer weten en snel verder lezen. Dit vind ik zeer positief aan dit boek. Ik raad dit boek dus zeker aan voor mensen die niet heel graag lezen, maar wel van spannende verhalen houden.

Ik vond het boek blauwe maandag van Nicci French aan het einde een spannend boek. Het is het eerste boek van een achtdelige reeks over Frieda Klein. Alle personages moesten nog geïntroduceerd worden wat voor mij de spanning er af haalde. We leerden onder andere de vrolijk Josef, een nogal veeleisende minnaar en de nicht van Frieda kennen. De personages werden gedetailleerd voorgesteld waardoor het langdradig werd. Voor de hoofdpersonages is dat niet erg maar er zijn ook heel wat personages bij die een kleine rol hadden in dit boek. Die personages zullen door de reeks heen wel een grotere rol krijgen maar voor dit boek waren ze te gedetailleerd en te lang geïntroduceerd.

Het werd niet in de ik-vorm geschreven maar in de derde vorm en dat maakte het lezen moeilijker. Doordat het in de derde vorm werd geschreven wist je soms niet uit welke perspectief je het las. Omdat ik het soms moeilijk vond om te lezen werd de spanning bij mij afgenomen maar door verrassende gebeurtenissen bleef ik het nog altijd wel spannend vinden. Zo komt Josef door het plafond van Frieda vallen. De schrijver kroop in het hoofd van een getraumatiseerde kleuter; dit vind ik indrukwekkend.

Wat ik wel goed vind is dat niet alles wordt opgelost. Er hangen nog wat draadjes los. Er blijven nog dingen over voor het volgende deel. Je kan duidelijk merken dat er nog boeken volgen over dit verhaal. Ik vind wel dat een boek in z'n eentje kan staan en dat is zeker gelukt.

In het begin had ik spijt dat ik dit boek had gekozen om dat het te lang en gedetailleerd was. Maar terwijl ik verder las wekte nieuwsgierigheid op. Het boek versnelde ook. De hoeveelheid fragmenten die bijna altijd aan het nadenken waren, is afgenomen en heeft plaatsgemaakt voor spannende en verrassende gebeurtenissen. Ik raad dit boek niet aan als je geen lezer bent.

Ik vond blauwe maandag van Nicci French een heel goed boek. Ik was direct mee met het verhaal door het nogal intense begin. Ik vond de verschillende perspectieven ook een meerwaarde. Het was soms wel wat moeilijk om te volgen, maar op die manier had je wel een ruimer zicht op het verhaal. ik vond ook dat de manier waarop het hele verhaal in elkaar past heel goed was uit gewerkt. Een gebeurtenis van 22 jaar geleden die nu opnieuw gebeurt met veel gelijkenissen en ook een verband uiteindelijk. Daardoor kon je zelf ook gedurende het boek nadenken over wat je zelf dacht dat het was. De personages vond ik ook wel oké. De hoofdpersonages waren goed uitgewerkt maar er waren ook personages waar meer potentie in zat. Soms had ik wat moeite met het inleven in sommige karakters omdat ze soms een rare persoonlijkheid hadden. Ik vind ook dat het een vrij somber boek is. Ik weet niet precies aan wat het ligt. Veel personages waren treurig en de sfeer was ook een beetje somber. Dat Frieda een psychoanalytica is heeft daar ook wel mee te maken. Het was een spannend boek naar mijn mening, maar ik dacht er eens over na en eigenlijk zijn er niet zo veel spannende momenten. Wat ik ook jammer vond is dat sommige verhaallijnen niet afgerond werden. Er waren nog veel dingen niet verklaard en daar kan ik persoonlijk niet goed tegen. Maar misschien worden die dingen verklaard in het vervolg. Ik vond het einde wel een beetje bizar en ver gezocht maar dat past wel goed bij het boek op zich. Ik vind dit boek zeker een aanrader en ik ga de andere boeken waarschijnlijk ook wel eens lezen.  

Nicci Fench , blauwe maandag .Toen ik in dit boek aan het lezen was had ik het moeilijk om tijd te maken voor andere dingen zoals eten , dus kwam het voor dat ik met mijn boek aan tafel zat. Alhoewel dit niet vanaf de eerste pagina was.
Toen ik begon te lezen vond ik de structuur zeer moeilijk te volgen , de ene keer las je vanuit het perspectief van Frieda , de andere keer vanuit het perspectief van inspecteur Karlsson. Op sommige bladzijden kon ik niet goed volgen uit wie zijn standpunt je het verhaal bekeek en dat is voor mij toch een minpunt aan dit boek. Ook vond ik het spijtig dat ze de vrouw Kathy Ripon niet teruggevonden hebben , dat ze voor die vrouw er geen mooi einde bij verzonnen hebben en misschien zou het ook nog tof geweest zijn om te weten hoe het met Joanna en Matthew geëindigd is. Volgens mijn mening is dat niet zomaar opgelost, is Terry dan echt terug Joanna kunnen worden of hebben zij en Rose elkaar nooit meer terug gezien? En Matthew heeft hij nog gevolgen , beseft hij dat Meneer en Mevrouw Faraday zijn ouders zijn , of zit hij nog steeds zo hard in de knoop met zijn identiteit? Maar volgens mij zijn dit ook de enige minpunten.
Ik persoonlijk vond het zeer mooi dat je de gedachtegang kon volgen. Doordat Frieda ook in het onderzoek een belangrijk persoon was , volgde je ook het onderzoek , ik vond het persoonlijk dan ook zalig om mijn eigen speculaties te kunnen uitspreken ( en ja hoor ze klopten). Bij de laatste 200 pagina’s kon ik bijna niet meer stoppen met lezen omdat ik het zo spannend vond.
In een andere recensie stond er dat ze het spijtig vond dat er ook vlakke personage te vinden waren in dit boek , ik zelf vond dat juist goed , die personen kon je op je eigen manier invullen. Het enige minpuntje aan de personages dat ik vond was dat iedereen iets triest in zich had ,er was niemand vrolijk of gelukkig . Misschien dat er in de loop van het boek een personage gelukkig kon worden.
Het begin zelf vond ik super gevonden , op die manier begin je zeer direct en weten de lezers dat dat een belangrijk aspect zal zijn in verband met het onderzoek.
Het is een boek dat je mee heeft van het begin tot het einde , ik persoonlijk vind het zeker de moeite waard voor het te lezen, en vooral door te zetten , ja het boek is moeilijk te volgen in het begin met de verschillende gedachtegangen , maar geef het een kans eenmaal je je kan inleven , wil je niet meer uit die rol.

Nicci French schept ook deze keer levensechte personages, sommige zijn opvallend leuk, kleurrijk en zeker geen standaardtypetjes. Zoals de klusjesman Josef, die boos wordt als mensen hem aan zien voor een Pool terwijl hij uit de Oekraïne komt. Of Reuben de hippie-oprichter van The Warehouse, de instelling voor geestelijke gezondheidszorg waar Frieda voor werkt. Andere zijn ronduit zielig en triest.

Frieda Klein is een psychoanalytica. Ze helpt anderen bij hun problemen bv mensen met een depressie. Haar patiënten en familieleden kunnen altijd op haar rekenen. Op een dag krijgt ze een patiënt doorverwezen. Alan Dekker. Hij droomt van een roodharig kind zoals het zijn eigen zoon is. Op dat moment is er een roodharig jongetje vermist.Hetzelfde gebeurde 22 jaar geleden. Hij droomde ervan een dochtertje te hebben. Zij was ook verdwenen toen haar negenjarig zusje even niet oplette. Ze zien hem als de mogelijke dader. Als ze merken dat hij een sluitend alibi heeft, zitten ze met de handen in het haar. Wat nu? Op het einde komen ze te weten dat de tweelingbroer van Alan de dader is. Ik vond het na een tijdje een mooi boek. In het begin was het wat raar want het versprong van personage naar personage. Soms was ik niet mee wie wie was, maar na een tijdje ging dat wat vlotter. Het was moeilijk om door te lezen. Er waren niet zo veel spannende stukken in het boek en dat vond ik wat jammer. Ik heb al betere boeken gelezen. De personages spraken mij ook niet echt aan. Ze hadden allemaal een heel raar karakter. Ik kon me hierdoor niet goed inleven in de personen. Frieda en Alan waren de hoofdpersonages. Ik vond het wel leuk hoe zo samen kwamen. Je kwam wat te weten over Frieda en dan over Alan en na een tijdje gaat hij bij haar op consultatie. Frieda probeert hem zo goed mogelijk te helpen. Over de andere personages kom je niet zo veel te weten. Het zijn vlakke karakters. Ze komen dan ook niet zo veel aan bod bv. het nichtje van Frieda of Jozef, de Poolse klusjesman. Het was beter geweest als er minder personages waren. Zo konden de hoofdpersonages meer uitgewerkt worden.

<noot van de redactie: spoiler alert!>
Ik koos dit boek voor mijn literatuuropdracht voor school.
Het hoofdpersonage is Frieda Klein, haar beroep is psyhoanalyticus. Een van haar patiënten is Alan Dekker, hij vertelde haar dat hij graag een kind wou, niet zomaar een kind, het kind moest aan een aantal eisen voldoen, het moest een roodharig jongetje zijn met sproetjes. Iets later verdwijnt er een roodharig jongetje met sproetjes, Frieda had een vermoeden dat Alan er iets mee te maken zou hebben. Frieda gaat dan ook naar de politie en dan wordt haar verteld dat de zaak van Matthew (de roodharige jongen met sproetjes) gelinkt word aan een verdwijning van 22 jaar geleden, van Joanna Vine. Alan is de hoofdverdachte van deze zaken, maar de politie kan niet bewijzen dat hij de dader is. Hetgene wat Alan niet weet over zichzelf is dat hij een deel is van een eeneiige tweeling, dit komt hij aan het einde van het verhaal te weten. Het blijkt dat zijn tweelingbroer de dader is! Alan kreeg dromen over de gedachten en het leven van zijn tweelingbroer, ook al wist hij niet dat hij een tweeling broer had.

Het was alsof het zo moest gebeuren. Je mag het noemen wat je wilt: het lot, het noodlot, de stand van de sterren. Het jongentje met het rode haar en de sproeten was helemaal alleen. Zijn moeder was weer te laat. Wat denkt ze eigenlijk wel? Nu keek hij om zich heen. Hij keek naar het openstaande hek en de straat daarachter. Kom maar, mijn kleintje. Kom naar mij toe. Kom maar. Nu ben je van mij.
<br>
Ik heb het boek “Blauwe maandag van het schrijversduo Nicci French gelezen. Ik vond het boek zeer interessant. Het is het eerste boek van een hele reeks. Het gaat over een psychoanalytica Frieda Klein die een nieuwe patiënt krijgt “Allen Dekker”. Hij vertelt haar dat hij droomt over een jongen met rood haar en sproeten, wanneer er een jongentje met diezelfde omschrijving wordt vermist. Helpt ze de recherche om de dader te vinden met “Allen Dekker” als hoofdverdachte. Dan blijkt er dat er een verband zou kunnen zijn met een ontvoeringszaak van tweeëntwintig jaar geleden. Dit leidt tot een avontuur vol spanning en plotwendingen.
Ik vond het een leuk boek om te lezen omdat er veel onverwachte plotwendingen in voorkomen en het spannend blijft tot de laatste pagina.
Het was ook heel interessant om dingen door het perspectief van Matthew (de ontvoerde jongen) te zien.
Ik vond dat het boek vlot te lezen was ondanks de vele pagina’s. Het is een meeslepend verhaal dat je het boek in één keer laat uitlezen.
Ik vind de kaft van het boek minder omdat het saai is en weinig vertelt over het thema of inhoud van het boek.
Het verhaal speelt zich af in Londen. Hier wandelt Frieda graag ‘s nachts langs de rivier. Er komen vele spannende plaatsen in voor zoals het kerkhof, de rommelmarkt en het huis van Dean Reave.
Ik vond deze thriller een echte aanrader en misschien vind ik ooit nog de tijd om een volgend boek van deze reeks te lezen.

Ik heb het boek ”Blauwe maandag” van Nicci French gelezen. Nicci French is het pseudoniem voor het schrijversduo Nicci Gerrard en Sean French. Het boek is het eerste deel van een hele reeks.

Blauwe Maandag begint met de verdwijning van Joanne. Het vijfjarige meisje ging met haar zus Rosie naar de snoepwinkel maar werd onderweg gekidnapt. Je gaat helemaal op in het verhaal van Joanne maar plots begint er een nieuw stuk. En dat stuk speelt zich 20 jaar later af. Er wordt verteld over Frieda Klein. Ik vroeg me af wat Frieda te maken had met de verdwijning van Joanne. Maar het wordt al gauw duidelijk wie Frieda is en wat ze doet.

Frieda Klein is een psychoanalyticus die woont in Londen en er 's nachts vaak door de straten gaat. Ik was meteen geboeid door Frieda. Eén van haar patiënten is Alan. Alan droomt er van om een kind te hebben, en dat liefst met rood haar en sproeten. Wanneer er dan een kind van 5 jaar met rood haar en sproeten gekidnapt wordt legt Frieda de link tussen de verdwijning en de obsessie van Alan. Dit lijkt wel heel toevallig, maar de gebeurtenis maakt je nieuwsgierig om verder te lezen.
*opgepast spoiler*
Doorheen het verhaal kon je echt meedenken met Frieda. Alle details vormen samen één geheel. De ontvoering van het 5-jarige meisje Joanne 20 jaar geleden bleek gekidnapt te zijn door de één-eiige tweeling van Alan, die hij nog nooit had ontmoet. De vrouw van de tweelingbroer Dean, blijkt de gekidnapte Joanne te zijn. Dean en Joanne hadden samen een kinderwens. Het kind waar ze van droomden moest een jongen zijn, en dat liefst met rood haar en sproeten. Dat is precies de beschrijving van de jongen waar Alan van droomt. Het lijkt allemaal zeer toevallig en voorspelbaar maar als je er goed over nadenkt zou de verhaallijn nog kunnen kloppen. Dean en Alan zijn bij de geboorte wel van elkaar weggehaald maar ze hebben wel dezelfde gedachten. Dit maakt het heel boeiend en spannend.

Toen ik het boek voor het eerst zag moest ik toch wel even slikken. Het is naar mijn mening een dik boek, en aangezien ik niet zo’n lezer ben was dit voor mij een uitdaging. Tegen alle verwachtingen in heb ik dit boek zeer vlot uitgelezen. Het boek is onderverdeeld in verschillende stukken, dus wanneer ik het ene stukje gelezen had dacht ik al gauw: ”Oké, nog een stukje”. Ook door de vele gebeurtenissen en de spanning wordt je helemaal in de wereld van Frieda gezogen. Ik zal zeker nog eens een boek van dit schrijversduo lezen.

Voor mijn literatuuropdracht van Nederlands, koos ik voor het boek Blauwe Maandag van het duo Nicci French. Blauwe maandag is het eerste deel van een serie. Hun hoofdpersonage uit die serie is psychoanalyticus Frieda Klein. Frieda heeft een patient Alan Dekker en die verteld haar dat hij ervan droomt om een eigen kind te hebben. Maar dat kind moet wel specifieke kenmerken hebben. Namelijk het moet een jongentje zijn en liefst met rood haar en sproetjes. Als er kort daarna een jongetje verdwijnt(Matthew genaamd) die aan die beschrijving voldoet gaat er bij Frieda een belletje rinkelen. Zo besluit ze om de politie te verwittigen. Het verhaal van de verdewen Matthew wordt gelinkt aan een gelijkaardige zaak van Joanne Vine die percies 22jaar geleden op dezelfde wijze werd ontvoerd. Het lijkt erop dat het om dezelfde dader gaat. Tijdens het onderzoek naar de verdwenen Matthew is Allan de hoofdverdachte maar toch kunnen ze niet bewijzen dat hij de dader is. Helemaal op het einde van het boek kom je te weten dat Alan zijn tweelingbroer Dean de dader is.
Het verhaal gaat hem eigenlijk over de veronderstelling wat als men twee eeneige tweelingen die op alle vlakken identiek zijn, uit elkaar haalt en ze niet weten van elkaars bestaan. Zijn hun gedachten en voorkeuren dan verschillend of dezelfde ? Ik vond dit een heel boeiende verhaallijn. Wat ik wel jammer vond is dat het boek soms wel heel ongeloofwaardig word. Zo gebeurd er op een bepaald moment een persoonswisseling .De vrouw die met de ene helft van de tweeling getrouwd is heeft niet door dat ze al enkele dagen met de andere helft van de tweeling in een huis leeft. Dit is voor mij te absurd om geloofwaardig te zijn. Wat ik wel heel tof vond aan het boek is dat er soms bepaalde stukken/fragmenten komen in het boek waar het verhaal verteld wordt uit de ogen van Matthew. Zo ben je doorheen het boek zeker dat hij nog in leven is. Wat je zin geeft om verder te gaan.Het is ook een boek dat je tot de laatste bladzijde in spanning houdt. Dit boek is een echt aanrader.

[Opgelet: deze comment verklapt al iets over het einde van het boek]

Het boek 'Blauwe maandag' van Nicci French gaat over Frieda Klein, een Londense psychoanalitica. Een patiënt van haar, Alan, droomt er van een eigen kind te hebben, liefst een roodharig met sproetjes. Wanneer er kort daarna een roodharig jongetje met sproetjes verdwijnt, Matthew, vermoedt Frieda dat Alan er voor iets tussen zit. Geheel tegen haar beroepsgeheim in contacteert ze de politie. Hoofdinspecteur Malcolm Karlsson is zeer geïnteresseerd in deze zaak omdat ze hem doet denken aan een andere verdwijning 22 jaar eerder. Toen verdween een meisje van dezelfde leeftijd, Joanna. in de zelfde buurt. Ze verdwenen beiden namelijk in de buurt van een snoepwinkel. Hij vermoed dat dezelfde dader opnieuw heeft toegeslagen. Later bleek dat Alan eerder ook al droomde van het meisje. Vreemd. De politie kon namelijk niet bewijzen dat Alan in contact is geweest met het jongetje, of dat ze elkaar gezien zouden hebben. Wat Alan niet weet is dat hij nog een eeneiige tweelingbroer heeft. Alan werd namelijk te vondeling gelegd. Na lang onderzoek blijkt Dean, Alan’s tweelingbroer de dader te zijn. Ik heb dit boek met veel interesse gelezen omdat ik me zelf al lang afvroeg of tweelingen dezelfde gedachten hadden of niet. In het boek blijkt nu van wel, al weet ik niet of dit in de werkelijkheid kan kloppen. Het was een prachtig verhaal, dat me van in het begin mee had en het bleef me boeien. Het boek is van in het begin mysterieus en de spanning bouwt zich op naar het einde toe. Het boek is nooit voorspelbaar en het is pas echt op het einde dat je te weten komt wie de dader is. Ik lees helemaal niet graag maar dit is een aanrader. Een dikke tien waard!

Ik heb voor mijn literatuurportfolio het boek ‘Blauwe Maandag’ gelezen. Ik vond het een uitdaging omdat het een dik boek was, maar dit boek heeft mij zeker niet teleurgesteld. Het boek begon meteen met een verdwijning van een meisje met rood haar genaamd Joanna, nadien wordt na tweeëntwintig jaar de vijfjarige roodharige Matthew ontvoerd. De politie heeft geen enkele aanwijzing naar de ontvoering van de twee kinderen, maar dan komt Alan op consultatie bij psychologe Frieda Klein. Alan is een triestige, teruggetrokken man die in de knoop ligt met zichzelf. Frieda daarin tegen is een lieve bezorgde vrouw die zich het liefst alleen terugtrekt in de straten van Londen, maar wel altijd klaar staat voor haar vrienden en familie. Als Alan vertelt aan Frieda dat hij droomt een roodharige zoon te hebben vlak voor de verdwijning van de kleine Matthew, en later vertelt dat hij een gelijkaardige droom heeft gehad tweeëntwintig jaar geleden met een roodharig meisje begint Frieda zich zorgen te maken en schakelt ze de politie in. Samen met hoofdinspecteur Karlsson gaat ze op onderzoek uit en ze wil via Alan de vermiste kinderen terugvinden. Alan komt in de loop van het verhaal te weten dat hij een tweelingbroer heeft en dat hij als baby is achtergelaten. Als er dan ook nog interesse wordt getoond naar de situatie waarin Alan is opgegroeid, en een jonge vrouw de tweelingbroer van Alan gaat ondervragen maar opeens verdwijnt worden er linken gelegd met de ontvoering van de kinderen en de verdwenen vrouw. Het is een mooie en meeslepende triller met veel onverwachte wendingen. Ondanks dat het boek veel pagina’s heeft, leest het vlot en is het zeker de moeite waard om het eens gelezen te hebben.

Eerst en vooral begint het boekt heel spannend met de verdwijning van een 5 jarig meisje, Joanna. Ze was plots verdwenen toen ze met haar 4 jaar oudere zusje Rosie terugkwam van school. Helaas was er geen spoor van het meisje en het onderzoek kwam al snel muurvast te zitten. Tweeëntwintig jaar later was er een gelijkaardige verdwijning. Een rosharig jongentje, ook 5 jaar oud. Er was weer geen enkel spoor die ook maar naar een dader kon leiden. Een psychiater, Frieda, had een patiënt, deze vertelde dat hij droomde en fantaseerde over een rosharig jongentje dat hij als zoon wou. Later bleek ook dat hij tweeëntwintig jaar geleden droomde en fantaseerde over een dochter dat hij wou. Frieda had de patiënt, Alan, bij de politie aangeven. Maar de politie kon geen bewijs vinden dat Alan het jongentje had ontvoerd of ermee in aanraking was gekomen. Vervolgens bleek dat Alan een tweelingbroer had. Alan wist niet dat hij een broer had want vroeger was hij als baby achtergelaten. Voorts werd de moeder van de broers verdacht van de ontvoering van Joanna, en later bleek ze effectief de dader te zijn. Alan wilde zijn moeder en broer ontmoetten en Frieda begeleid hem hierbij.

In het begin van het boek was me niet duidelijk wat de verdwijning van Joanna te maken had met de diepgang in het leven van Frieda, de psychiater. Maar uiteindelijk werd Frieda de rechterhand van de politie die het onderzoek van het rosharige jongentje leidde.

Het vertelperspectief wordt eerder gezien in de ik-vorm. Frieda, het hoofdpersonage denkt veel in haar eigen wereld. Ik vond dit een spannend boek en vind het een aanrader. Alan is ook een hoofdpersonage, dit is een mysterieus type dat een triestig leven lijd en hij is soms moeilijk te volgen. Het boek heeft een pakkende opening met de verdwijning van een jong meisje. Het is een dik boek, maar de moeite waard het te lezen.

Ik begon dit boek te lezen voor mijn literatuur opdracht van Nederlands. Ik had nog nooit een boek van Nicci French gelezen en had dus geen idee wat het boek zou brengen, geen idee over wat het gaat maar ik begon het te lezen. Ik hoopte op een meeslepen spannend verhaal en die hoop werd waar, vanaf pagina 1 werd ik volledig opgenomen in het verhaal en ondanks ik het een moeizaam begin vond werd ik toch meegesleept in het verhaal van de twee vermiste kinderen -die met een tijdspanne van twintig jaar- ontvoerd werden, oude dossiers werden van onder het stof gehaald maar ze vonden geen verband tussen de twee mysterieuze verdwijningen. Tot er op een dag een man binnenstapt bij de Londense psychologe Frieda Klein, dit is eveneens het hoofd personage in het boek een charmante, lieve en sociale vrouw die ’s nachts graag alleen door de straten wandelt en daar op heel wat oplossingen komt. Maar de man die op haar bureau binnenstapt is een heel rare man, hij heeft nachtmerries over de verdwijningen van de kinderen, Frieda breekt hiervoor haar beroepsgeheim en stapt naar de politie.
Het eerste boek van de acht-delige reeks is zeker de moeite om te lezen, een moeizaam begin maar een zeer spannend onverwacht slot. Zeker de moeite om te lezen.

Ik ben begonnen met een boek van nicci french te lezen toen ik voor N'derlands een thriller moest lezen, ik heb toen 'Bezeten van mij' van Nicci French gelezen en ik was meteen vekocht. Een tijdje later was ik echter op zoek naar een nieuw boek, maar vond er geen. Maar Nicci French bleef wel in mijn geheugen staan, dus besloot ik om een andere boek van het schrijverskoppel te lezen, 'Blauwe maandag'.

Ik vond dit een zeer aangrijpend en meeslepend boek. Het was een plezier om te lezen als je van spannende boeken houdt. Je leeft je helemaal in in het verhaal, en kunt moeilijk ophouden met lezen. Je zou dit boek zelfs in een keer kunnen doorlezen. Zo interessant, en meeslepend is het.

Het boek ‘ Blauwe Maandag’ gaat over de psychoanalytica, Frieda Klein. Frieda is er van overtuigd dat wat zich in het hoofd van haar patiënten afspeelt controleerbaar is. Ze wordt geconfronteerd met een patiënt die ervan droomt een kindje te hebben, maar kort daarna verdwijnt een jongetje met dezelfde beschrijving… Dit is het begin van een spannende achtdelige reeks.

Het eerste deel begint met een flashback en gaat ongeveer zo een 22 jaar terug. Het begint met een verdwijning uit 1987. Rosie en Joanna zijn twee zusjes dat samen op weg waren naar een snoepwinkeltje. Rosie moest van haar mama op Joanna letten, want zij was tenslotte nog maar vijf jaar oud. Het ergste gebeurde, Joanna bleef achter omdat Rosie geen zin had om te wachten. Eenmaal Rosie in het snoepwinkeltje aankwam merkte ze dat Joanna niet achterkwam en ging haar zoeken, tevergeefs ze was verdwenen. Het ging om een ontvoering dat nooit opgelost was en de spanning wordt direct opgebouwd. In het verhaal leren we snel Frieda kennen, ze is de protagonist van het verhaal en is een rond karakter. Ze is een jonge vrouw die in een klein huisje, in Londen woont. Frieda gaat ’s nachts wel eens buiten om een wandeling te maken en alles op een rijtje te zetten. Ze heeft een relatie met Sandy dat veel sneller gaat dan dat ze zelf wilt en dat zorgt voor spanningen. Ze heeft een mooie vriendschap met de Hongaarse klusjesman. Ik hield eigenlijk direct van Frieda omdat je al van in het begin direct veel te weten kon komen over haar personage, ze is een tikkeltje gek en een beetje mysterieus, waardoor er vaak ook wel eens humor in het verhaal voorkomt. Frieda krijgt een patiënt dat Alan heet, hij moest onder druk van zijn vriendin, Carrie naar een psycholoog gaan. Hij heeft last van dromen dat hij een klein, roodharig jongetje ontvoert en het lijkt zeer realistisch. Kort daarna verwijnt een jongetje dat erop lijkt, Frieda gaat met haar verhaal naar de politie en komt te weten dat, Alan enkele jaren terug een gelijkaardige droom had en er toen ook een jong meisje verdween. Haar beroepsgeheim vindt ze minder belangrijk dan de vermissingszaak, misschien wel door haar eigen nieuwsgierigheid.

Blauwe maandag is een zeer spannend, origineel en mooi verhaal met een onverwachte wending die ik helemaal niet verwacht had. Ik verwachtte veel van het boek en geloof mij, het oversteeg alles! Ik denk dat ik het boek wel bij mijn favorieten kan voegen en de andere delen ook zal lezen.