
Vuile handen
Het is 2030. Achim zorgt heel goed voor zijn zus Leila, die chronisch ziek is en niet zonder haar rolstoel kan. Maar aan die zorg komt een einde als Achim en zijn moeder zich aansluiten bij de Aardelaar, een leefgemeenschap die radicaal de kaart van het milieu trekt. Leila blijft achter bij haar vader in hun huis.
Achim raakt steeds nauwer betrokken bij de klimaatprotesten en raakt ervan overtuigd dat vreedzaam protesteren niet meer genoeg is. Hij neemt een ingrijpende beslissing...
Deze indringende novelle zet je aan het denken over milieu en activisme. Dat je afwisselend het verhaal van Achim en van Leila leest, helpt daar zeker bij.
Lees een stukje
Ook typisch pap. Gewoon keihard zeggen waar het op staat. Je met de feiten om je oren slaan. Dat is vaak goed, want zachte heelmeesters maken stinkende wonden, maar het is ook vaak kut.
Ik zeg niets en kijk weg.
'Wie weet over een paar jaar', gaat hij verder. 'Misschien dat ze dan de boel rolstoeltoegankelijk hebben gemaakt. Misschien dat-'
'Hou toch op,' mompel ik. 'Ze worden alleen maar steeds extremer op de Aardelaar. Over een tijdje vinden ze vast dat ik helemaal niet mag bestaan, omdat ik te veel CO2 uitstoot. En niets bijdraag aan de wereld.'
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.