
Verstoten
Lewis is acht wanneer zijn moeder verdrinkt, tijdens een gezamenlijk uitje. De kilheid van de vader, die vrij snel hertrouwt, de sfeer in het naoorlogse Engeland waar alles draait om aanzien en carrière, laten hem geen schijn van kans om met die dood in het reine te komen. Hij staat overal buiten en glijdt hij af in depressie en extreem gedrag. Wat hij niet merkt is hoe de iets jongere Kit met hem meeleeft. Ook zij lijdt onder een binnenskamers gehouden familiedrama.
Verstoten is een mooi maar verontrustend werk over fundamentele eenzaamheid en schijnheiligheid. Sadie Jones tekent een haarscherp, filmisch portret van een kleinburgerlijk milieu en tijdsbeeld en zuigt je mee in het verhaal. Met Lewis en Kit creëert ze twee personages die indruk op je maken en je niet licht vergeet.
Lees een stukje
Ze stonden allemaal om hem heen en leken te zijn vergeten waar ze mee bezig waren geweest. Lewis leunde tegen de boom en keek toe en speelde uit beleefdheid later nog een partijtje badminton tegen Ed, die hem versloeg en zich daarna uitputte in verontschuldigingen. Toen Gilbert hem ophaalde, kwam zijn zwarte pak scherp naar voren in het septemberlicht, en de kinderen keken met grote ogen toe terwijl Lewis zich bij hem voegde. Ze vonden het weerzinwekkend dat zijn moeder was gestorven. Ze hadden hem het liefst de rug toegedraaid. Ze zeiden allemaal beleefd gedag en hervatten hun spel. Kit keek hem na terwijl hij naast zijn vader wegliep over het gras.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.