
Nimf
Nour blijft samen met zijn vader achter als moeder Tille vertrekt naar het buitenland, samen met een andere man. Ze hebben daar beiden ongelooflijk veel moeite mee, zijn boos en verdrietig en missen haar verschrikkelijk. Tille schrijft iedere week een brief maar die laat Nour ongeopend liggen. Hij zoekt afleiding in het verzamelen van insecten.
Tot overmaat van ramp besluit zijn vader om te verhuizen naar een kleine flat in een ander deel van de stad. Nour probeert daar, samen met zijn vader, de draad weer op te pakken.
Een heel gevoelig boek over een eenzame jongen. En het gekke is: die rare interesse voor insecten, die is een beetje besmettelijk!
Lees een stukje
Het is zijn schuld dat Tille is weggegaan, en blijkbaar zo nijdig is dat ze zelfs niet meer terug wil bellen! En dan prevelt een stemmetje diep in mij:
'Niet zijn schuld, maar jouw eigen schuld, jij had haar achterna moeten gaan. Ze verwachtte dat je haar zou volgen en jij bleef gewoon in de auto zitten.
Helemaal alleen is ze vertrokken. Wat moet ze nu wel van je denken? Je hebt partij gekozen voor Len en dat kan je nooit meer goedmaken.'
Wat andere lezers vinden
Het verhaal wordt lang opgebouwd voor dat er echt iets gebeurt waardoor je in het begin heel traag leest. Eens die fase voorbij is is het een leuk boek! De emoties van het hoofdpersonage zijn heel mooi verwoord.