
Mijn status is positief: een dagboek in zwart-wit
Aids .. dat is iets voor vrouwen in Afrika, voor hoeren en voor homo’s. Helaas niet alleen voor hen. Ook hier in België wonen seropositieven. De één deed een one-night stand de das om, iemand anders was hopeloos op zoek naar liefde. In dit boek krijgen seropositieven en aidspatiënten in Vlaanderen een gezicht. Niet alleen zij, ook de vele aidspatiënten in Kenia. Centraal staat de seropositieve Achieng. Die heeft van haar ziekte haar roeping gemaakt, vangt andere seropositieven op, en praat over aids. Praten over aids, in een land waar dit taboe is!
Aids kan iedereen overkomen. Seropositieven in Vlaanderen zijn net als iedereen op zoek naar geluk, liefde en vriendschap, een beter leven. In Afrika ligt dat een pak moeilijker. Seropositieve vrouwen kan je het best mijden. Mannen geven niet toe dat ze de ziekte hebben. Jongeren vrijen erop los, zonder zich te beschermen. In Mijn status is positief krijgen seropositieven en aidspatiënten een gezicht. Een boek dat je keihard in je gezicht slaat, en ook hoop geeft.
Lees een stukje
In het begin zat de grootste pijn in de kleinste dingen. Een bezoek aan het kapsalon bijvoorbeeld.
‘Wanneer is het mijn beurt?’ vroeg ik na eindeloos wachten.
‘Ik knip jouw haren niet meer’, zei de kapster.
‘Hoezo?’ vroeg ik verbouwereerd.
‘Jij hebt een vieze ziekte’, zei ze kort, en ik moest de zaak verlaten.
Wat andere lezers vinden
Het is een prachtig boek en het leest gemakkelijk. Ik heb het in 2 dagen uitgelezen. Dit boek is zeer aangrijpend en sommige stukken zijn niet echt voor gevoelige doetjes. Bij het lezen van dit boek heb je gemengde gevoelens. De ene moment sta je op het punt te wenen en de andere moment koester je de mooie dingen erin. Het is een echte aanrader. Ook voor mensen die minder graag lezen zoals ikzelf.