Meerminnen verdrinken niet : een mosselvissersdorp, een stormramp, een meisje
Het is het begin van de 20ste eeuw. Janna verloor haar vader én haar moeder. Nu woont ze bij haar tante en oom, op een schiereiland in Nederland. Janna is een meisje met pit: ze wil net als buurjongen Dies meevaren naar Antwerpen, om mosselen te verkopen. Ze wil zoveel. En ze droomt, over zeemeerminnen en hevige stormen. Heeft zij er schuld aan, als Bruinisse de grootste storm ooit meemaakt?
Spannend en gevoelig verhaal over opgroeien bij het water.
Lees een stukje
Janna duwde zich overeind en zei: 'Dag oom Wolfert.' Alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat ze verstopt achter een strozak tegen de buik van de BRU111 lag.
Hij wist alleen een schor 'Hosternokke' uit te brengen. Een 'Wat doe jij hier?' liet hij achterwege. 'Ik kwam...' hij hapte naar lucht en woorden, 'geld halen, want d'r is hier te weinig wind.'
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Over zee
Alleen op zee
Kieuw
De boogschutter van Hirado
Meester van de zwarte molen
Wat andere lezers vinden
Heel leuk boek, ik hou van de gedichten erin en ik hou van meerminnen.