Lena
Lena werkt als psychiatrisch verpleegkundige. Nieuwe patiënten komen, andere mogen vertrekken. Christof is één van die nieuwe patiënten. De politie brengt hem binnen, hij lijkt verward. Al snel is Christof de vertrouweling van de andere patiënten. Ook Lena voert persoonlijke gesprekken met hem. Misschien persoonlijker dan mag? Ze ontdekt de grenzen van wat 'normaal' is en wat 'bijzonder' kan zijn. Wie is Christof echt? En wat heeft hij haar te leren?
Dit erg dunne boek katapulteert je naar de psychiatrische afdeling in het ziekenhuis. Waar patiënten verblijven die anderen 'niet normaal' vinden. Het is ook de plek waar verpleegkundigen hun best doen. Lena is één van hen. Zij twijfelt, voelt en worstelt met haar rol. Ze heeft schrik om zichzelf te verliezen. Zal ze net daardoor een patiënt verliezen? De auteur kent de psychiatrie van binnenuit, en dat voel je. Ze oordeelt niet, ze observeert en schrijft zo direct en zo mooi, dat het verhaal blijft nazinderen.
Lees een stukje
Lieve Lena Als je dit leest, ben ik er niet meer. Niet meer in jouw wereld. Jij wilde me helpen. Met medicijnen. De antipsychotica die jij me inspoot, deden wat ze moesten doen. Ze deden wat jouw geloof zegt dat ze moeten doen. Ze namen mijn stemmen weg. De stem van mijn God. Als mijn stem weg is, ben ik in jullie ogen beter, misschien zelfs genezen. In mijn ogen ben ik dood. Ik ben niemand meer. Ik heb altijd alleen maar goed willen doen.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.