Knalhard
Zomaar, opeens, is Ties tijdens een avondje uit op straat in elkaar geslagen. Hij heeft het daar erg moeilijk mee, maar wil er met niemand over praten. Zelfs niet met zijn vriendin Amarins, hoe goed zij ook haar best doet om zijn gevoelens te respecteren.
Ties houdt een dagboek bij in opdracht van zijn therapeut. Maar ook Amarins komt aan het woord. Daardoor ontstaat een goed beeld van wat zo'n gebeurtenis betekent voor het slachtoffer, maar ook voor iedereen in de omgeving. Het boek sluit af met tips rond veilig stappen: hoe kun je het beste geweld vermijden?
Lees een stukje
Die jongens! Waren het agressieve figuren of was het het moment geweest? Zouden ze het weer doen? Was het om hém geweest? Dachten zij nog wel eens aan die vrijdagavond? Moest hij oppassen op school? Wat moest hij doen als hij die jongen weer tegenkwam? Moest hij naar de schoolleiding of naar de politie gaan? 'Ik heb een van hen gezien. Denk ik.' Ja, dacht hij. Zou hij hem kunnen omschrijven? Aanwijzen? Nee! Hij had een glimp van die jongen opgevangen, hij dacht dat hij een van hen was... Misschien had hij zich wel vergist. Er waren meer jongens met acne.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Vuurspuwen
Verboden terrein
Iets van mij
Keerzijde
De stem van Tamar
Wat andere lezers vinden
het is echt een heel goed en ontroerend boek !!!!!!!!!!!!!!!!!!!