Cover van boek Kamermuziek
Zet op jouw leeslijst
Op jouw leeslijst
Klik op dit icoon om een boek op je leeslijst te zetten.
0
Nog geen stemmen
Wat is jouw mening?
Nijgh & Van Ditmar | 2007 | 192 pagina's
ISBN: 9789038849461

Kamermuziek

Hoofdpersonage Sam Penn is een nihilistische luiaard die mede door zijn angstproblemen niets van zijn leven weet te maken. Hij vult zijn dagen met het lezen van comics, en zijn nachten met televisie kijken. Zijn huisgenoten staan al niet veel verder in het leven, en maken ook elkaar uiteindelijk het leven zuur. De spanningen lopen op, en uiteindelijk beslist de fragiele geest van Sam over de verdere richting die zijn leven zal uitgaan.

Hoewel de korte inhoud heel deprimerend klinkt, staat het boek toch vol met goede grappen en rake observaties, en het zijn deze die het boek de moeite maken. Het is geen grootse literatuur, maar gewoon leuk om lezen. Het geeft ook grotendeels weer waar veel tieners en twintigers tegenwoordig mee bezig zijn. Ideaal als je te weten wil komen hoe je leven er niet uit mag zien.

Lees een stukje

Als mijn ouders en ik, als pionnen op het bord van een oud gezelschapsspel, op hetzelfde moment in dezelfde kamer terechtkwamen, was dat toevallig. Er heerste dan een ongemakkelijk sfeertje tot ik of mijn ouders zwijgend weggingen. We leken wel Sims die allemaal tegelijk hetzelfde toilet wilden gebruiken.

Staat dit boek in jouw bib?

Wat andere lezers vinden

Score van de lezers
0
Nog geen stemmen
Katrien De Borre
05/10/2011
0

Het boek ‘Kamermuziek’ gaat over Sam. Hij hoort stemmen in zijn hoofd, en gaat daarom bij de psychologe langs. Hij krijgt angstremmers voor geschreven, en daarmee kan hij de stemmen in zijn hoofd beter negeren. Nadat zijn ouders hem op zijn 30 jaar het huis uitzetten, deelt hij een huis met Emilie en Otter. Emilie is een gothic en Otter zit in zijn eigen wereld vol computers. Hij komt goed overeen met Emilie, maar Otter vindt hij een beetje raar omdat hij nooit zijn kamer uitkomt. Ze proberen zich aan elkaar aan te passen, ondanks dat ze zo verschillend zijn. Een heel leuk detail vind ik dat Emilie haar 2 katten ‘Seks’ en ‘Geweld’ noemt. Als ze achter haar kat wilt roepen, schreeuwt ze door heel het huis ‘Seks!’ of ‘Geweld!’.

simon rosette
07/02/2010
0

Ik vind het boek zeer goed, maar wat ik mij afvraag is waarom Paul zijn inhoudstabel zo heeft onderverdeeld.
Wat is hier eigenlijk zijn bedoeling mee?

laura
26/10/2007
0

Ik vind je fijn en lief.

Wat vind JIJ?

Aantal sterren