Kaddisj voor een kut

"Only the good die young. Een schitterend grafschrift voor jezelf, in het geval je negentig wordt." Maar Gianna, een meisje uit een instelling, sterft afschuwelijk jong. De Neus, hoofdpersonage van Kaddisj voor een kut woont haar begrafenis bij. Hij vraagt zich af of hij mee schuldig is aan haar dood. Terwijl de pastoor onpersoonlijke gemeenplaatsen over haar murmelt, blikt De Neus terug op zijn verleden in Home Zonnekind. Hij vertelt over hoe hij Giannna daar leerde kennen. Hoe hij opvoeders en pleegouders zag komen en gaan. En over hoe er zelden een instellingskind aan zijn verleden ontsnapt...

Dimitri Verhulst bracht als kind zijn jeugd in een instelling door. Hij is één van de overlevers. Veel zin om zijn schampere instellingsverhaal te brengen had hij niet. Tot een 'ex-soortgenote' - Verhulsts woorden - zelfmoord pleegde... Voor haar schrijft hij zijn 'kaddisj' - een traditioneel Joods rouwlied. Van deze novelle word je niet vrolijk, wel stil. De taal is een heerlijk en bijzonder soort Vlaams dat heel vlot leest.

Bij het boek hoort een wrang toemaatje: het toneelstuk De aankomst in de bleke morgen. Dat brengt het waargebeurde verhaal van een jong koppel - zij misbruikt, hij een instellingskind - dat in een anoniem hotel in Aalst hun twee kinderen vermoordt...