Ik ben Maan
Ik ben Maan gaat over Maan en over niks anders. Elk hoofdstuk begin dan ook met “ik ben..”. Bescheidenheid, schaamte of verlegenheid zijn niets voor haar, dat heb je meteen begrepen. Erg typisch voor Maan is het nadenken over haar bijzonder grote borsten, het dwepen met de Amerikaanse cultauteur David Foster Wallace en het sneren naar leeftijdsgenoten die achter de kinderwagen lopen, of zo mogelijk nog erger, zich met de kids per bakfiets verplaatsen.
Maan etaleert zichzelf, onweerstaanbaar voor de een en onuitstaanbaar voor de ander. Maar als je meegaat in Maans dolle gedachten, kan je er zeker de humor van inzien. En bewondering koesteren voor de schrijfstijl, voor de gekozen vorm en voor de spanning tussen feit en fictie.
Lees een stukje
Ik ben een kwart eeuw.
Ik was er vroeg bij. Ik las al op mijn vierde, en op de basisschool zag de juf van groep Vier in mij een genie - ze wilde mij per direct overplaatsen naar een school voor hyperintelligente kinderen, wat mijn moeder om opvoedkundige redenen heeft verhinderd. Reeds met elf lentes was ik in het trotse bezit van mijn borsten, en op m'n twaalfde had ik al minstens tien kilo meer intellectuele bagage dan mijn klasgenootjes. ik kreeg een volwassen relatie (met een meisje) op m'n veertiende, cup F op m'n vijftiende en een verhouding met een vent van 47 toen ik nog maar net de tienerjaren achter me had gelaten.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
De stem van Tamar
Kartonnen dozen
Voor altijd jong
Verzamel de liefde
Quicksilver
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.