Iedereen bleef brood eten
Het is 1914, Ieper. Nelle en Simon zijn verliefd en hebben zoals iedereen hun eigen idee over de oorlog, die eerst nog ver van hun bed is. Simon wil niet naar de oorlog en walgt van de affiches om jonge mannen naar het front te lokken. Nelle wil hulp bieden en meldt zich al vrijwilliger aan in een hospitaal voor frontslachtoffers. Uiteindelijk trekt Simon, voor een stuk uit schuldgevoel, toch naar het front. Die keuze heeft een veel grotere inpakt op zijn leven dan hij ooit had kunnen denken. Tegelijk lees je hoe het leven ondanks alles verder gaat in de Westhoek tijdens WOI.
Iedereen bleef brood eten is niet het zoveelste oorlogsverhaal over WOI. Het is moeilijk om hier onbewogen bij te blijven. De sympathieke personages brengen je hoofd op hol: wat of wie is goed of slecht? Welke keuze is de juiste? Wie heeft gelijk? Wie heeft ongelijk? Een boek om te lezen, te herlezen en om altijd te herinneren: nooit meer oorlog!
Lees een stukje
Was dit werk? Misschien. Ik werd gek van zoveel vragen en beelden tegelijk: het hospitaal, mijn gekartelde gezicht, ingevallen wangen, de trillende soldaat, Simon, dat meisje, de herrie, de stilte, Yolandes dwaze woorden die staken: je maakt jezelf lelijker dan je al bent.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Mooi boek dat je echt raakt!