De poppendokter
Hendrik staat voor het laatst in zijn winkel. Morgen is hij geen poppendokter meer. En net vandaag… komt een vrouw hem vragen om die ene, speciale pop te kopen. Die vrouw is Esther, het buurmeisje met wie Hendrik vroeger speelde. Tot Esther op een dag zomaar verdwenen was, en alleen haar pop bij Hendrik bleef. Een oorlog en vele jaren later, liepen ze elkaar als jonge twintigers weer tegen het lijf. En verloren elkaar weer. Nu zijn ze oud. Wenkt er nog een toekomst?
Soms bepaalt een liefde uit je kinderjaren je hele leven. Bij Hendrik is dat zo geweest. Als zevenjarige was hij verliefd op zijn buurmeisje Esther. Hij kan haar nooit vergeten. Nooit trouwt hij met iemand anders. Maar waarom reageerde Esther nooit op de liefdesbrieven die hij schreef? En welk rol speelde Esthers moeder? Wat een bijzonder mooi liefdesverhaal is dit!
Lees een stukje
Ze stonden wat bedremmeld tegenover elkaar op het perron, niet wetend hoe ze afscheid moesten nemen. Plots sloegen ze als bij afspraak hun armen om elkaar heen. Zo bleven ze even staan, behoedzaam de wederzijdse warmte inademend. ‘Ik schrijf je gauw’, zei Hendrik. Esthers ogen glansden. De zeeblauwe jurk golfde om haar knieën toen ze in de trein stapte. Ze knikte. Ze zwaaide. Ze verdween.
Wat andere lezers vinden
Ik vond het een saai boek. Er zat wel een beetje spanning in, maar voor de rest viel het mee.