
Het feest is voorbij
De zeventienjarige Kate heeft het helemaal gehad met de commune waarin ze samen met haar ouders en haar broertje opgroeit. De ruzies tussen haar ouders, de onmin met de andere communeleden, haar broertje dat zich wel heel erg aan haar hecht en bovendien overtuigd is van een naderende apocalyps... Meer dan genoeg redenen om de benen te nemen, vindt ze. Ze duikt onder bij het typische middenklassegezin van haar liefje. Maar daar ergert ze zich steeds meer aan zijn buitenmaatse interesse voor het communeleven. En ondertussen plant haar vader Don, de zelfverklaarde leider van de commune, een groot feest dat iedereen weer met elkaar moet verzoenen.
Grappig en wrang verhaal over het pijnlijke einde van een samenlevingsvorm. Er valt heel wat te gniffelen met de rake beschrijvingen van de gewoontes binnen de commune. Maar ook het modale gezin wordt ironisch onder de loep genomen. En met het ultieme feest in het vooruitzicht dendert het verhaal stevig door. Leesplezier gegarandeerd!
Lees een stukje
"Weet je, ik wil heel graag een keer naar de leefgemeenschap. Ik heb het gevoel dat ik er klaar voor ben." Hij noemde het niet meer het 'Rave-huis' of 'de commune'. "Ik wil graag zien waar je vandaan komt," zei hij. "Wie je bent."
"Er is niks spannend aan."
"Ik wil bij je weg kunnen gaan zonder me rot te voelen."
"Het hoeft niet spannend te zijn. Het is een deel van jou. Dat is de reden. Ik wil je wortels zien. Je lievelingsgeit ontmoeten. Bellamy?"
"Lief van je,"zei ze.
Toen boog hij zich voorover en kuste haar zachtjes - dodelijk - op haar voorhoofd.
"Ik ben hier alleen maar omdat ik mijn eindexamen goed wilde maken. Ik ben alleen bij jou omdat je anders leek dan ik gewend was. Ik ga zo snel mogelijk weg uit Wales. Ik zal de brief waarin ik het me je uitmaak al geschreven hebben als ik aankom op de universiteit."
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.