
Een heel bijzonder meisje
Alicia is elf als haar ouders zich aansluiten bij Casa Nostra, een groep succesvolle mensen die samen werken en uitbundig feesten op hun eigen Italiaanse eiland. Een spannende, maar ook bevreemdende nieuwe wereld, vol intense vriendschappen en liefde. Dit alles onder het goedkeurend oog van leidster Sofía. Als Alicia's vader de opdracht krijgt een Casa Nostra op te richten in Amsterdam, verandert Alicia's leven drastisch. Zeker als haar vader betrokken raakt bij een onfris zaakje, waardoor ze een heel andere kant van Sofía te zien krijgen.
Anna van Praag heeft een deel van haar jeugd in een commune doorgebracht. Ze haalt heel wat herinneringen op aan deze verwarrende tijd, al is dit geen autobiografie. Daarvoor doet ze naar eigen zeggen de werkelijkheid te veel geweld aan. Wel vertelt ze eerlijk over heftige gebeurtenissen. Dat ze het leven in een commune niet alleen maar als iets negatiefs beschrijft, maakt het verhaal des te boeiender.
Lees een stukje
De taxichauffeur bestudeert me via de autospiegel. ‘Hoe oud ben jij?’
‘Vijf … veertien.’
‘En ze laten jou helemaal in je eentje met oud en nieuw naar New York gaan?’
‘Niet alleen, we waren met een hele groep. De oudste is al achttien.’
‘Helemaal in je eentje?’ herhaalt hij nog eens, op een boze toon. ‘Het moet niet gekker worden.’
‘Ik wilde het zelf,’ zeg ik snel, ‘ik vind het leuk.’
‘Daar gaat het niet om. Je bent veertien, je hoort gewoon nog thuis te zijn met oud en nieuw.’ Zwijgend rijden we verder. Hij begrijpt er niks van, denk ik. Maar waarom moet ik dan nog steeds bijna huilen?
Wat andere lezers vinden
Mooi boek, ook voor volwassenen.
Over liefde, verdriet en groepen. Mooi hoe de oudergroep en de grote groep zo naast en door elkaar zijn in het boek.
Herkenbaar voor wie al wat geleefd heeft en inleefbaar voor wie nog wat meer tegoed heeft.
echt cool