Doe maar niet : over het vuur van de jeugd, dat altijd weer wordt geblust
Amir Bachrouri schreef dit boek toen hij 20 jaar oud was. Nu denk je misschien dat hij wel erg jong was om al een boek te schrijven. Het is net dat vooroordeel tegenover leeftijd dat Amir tegengaat in zijn debuut.
In korte, vlotte essays brengt hij een vurig betoog over het potentieel van de jeugd. 'Doe maar niet', dat krijgen jongeren maar al te vaak te horen. Deze ontmoedigende leuze verlamt onze maatschappij. Amir legt de vele vooroordelen van onze samenleving bloot. We plaatsen mensen maar al te vaak in hokjes, maar al schrijvend en debatterend breekt Amir deze hokjes open. Inspirerend!
Lees een stukje
Mijn Antwerpse identiteit is de sokkel waaraan al mijn andere deelidentiteiten ontspruiten. Mensen vragen weleens 'van waar ik kom'. Dat is altijd een boeiend spel omdat je nooit weet over welke afkomst ze het precies hebben. Het zekere voor het onzekere nemend, antwoord ik dan koudweg: 'Antwerpen. En jij?' Ze rollen dan met hun ogen, niet omdat ze mij niet geloven, wel omdat in hun blik de minachting voor de schoonheid van mijn stad spreekt. 'Het is er weer zo een,' zie ik ze denken. Maar in mijn Antwerpse identiteit voel ik me veilig.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Gloei
Wij zijn het klimaat
De meeste mensen deugen
Je bent jong en je wilt... beleggen
Zwijg, allochtoon!
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.