
De nieuwe macht
Jacinda Ardern werd in 2017 premier van Nieuw-Zeeland. Ze leidde het land door verschillende turbulente periodes, waaronder een terreuraanslag en de coronapandemie. Daarnaast was ze de tweede vrouw ooit die tijdens haar ambtstermijn moeder werd. Haar leiderschap werd wereldwijd geprezen en stond bekend om empathie en menselijkheid.
In haar autobiografie deelt Ardern openhartig hoe ze, bijna toevallig, premier werd. Ze vertelt over haar jeugd in het landelijke Nieuw-Zeeland en hoe ze al van jongs af aan werd gedreven door een sterk rechtvaardigheidsgevoel. Het boek schetst een hoopvolle visie die tegelijk realistisch en pragmatisch is, en benadrukt de kracht van empathie en kwetsbaarheid in de wereld van vandaag.
Lees een stukje
Ik had heel mijn korte leven al het gevoel dat ik nooit goed genoeg was. Dat ik op elk moment betrapt kon worden en dat zou blijken dat ik niet geschikt was om te doen wat ik op dat moment ook maar aan het doen was. Daarom dacht ik altijd dat ik met mijn persoonlijkheid geschikter was om ergens achter de schermen te werken.
Ik was de werkbij die stilletjes en gestaag zorgde dat het werk werd gedaan. Ik was niet weerbaar genoeg om politicus te worden. Ik was niet iemand die met zijn ellebogen werkte en mijn huid was niet dik genoeg. Ik was idealistisch en gevoelig.
Ik was bij toeval, daar was ik van overtuigd, parlementslid geworden. Maar toen bleek dat mijn faalangst, mijn angst mensen teleur te stellen, werd overschaduwd door een intens gevoel voor verantwoordelijkheid. Dus werd ik, hoe onwaarschijnlijk dat ooit ook had geleken, eerst vicefractievoorzitter van mijn partij, toen leider en nu, mogelijk, de volgende premier.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.