De laatste verhalenverteller
Petra neemt afscheid van haar grootmoeder en tegelijk van de planeet Aarde. Binnen enkele dagen stapt ze aan boord van een van de weinige ruimteschepen die de Aarde kunnen verlaten voordat alles wordt verwoest door een aanstormende komeet. Gelukkig neemt ze behalve haar ouders en broertje ook de verhalen van haar grootmoeder en alle generaties voor haar mee, want Petra is ook een cuentista, een verhalenverteller.
Wanneer Petra enkele decennia later wakker wordt op het ruimteschip dat eindelijk vlakbij de nieuwe planeet is, ziet de toekomst er niet goed uit. De extreme groep Het Collectief heeft de leiding handhandig opgenomen. Kan Petra dankzij haar unieke talent de mensheid redden?
Een razend spannend dystopisch boek dat zich afspeelt op een ruimteschip, met een flinke scheut prachtige Mexicaans geïnspireerde verhalen.
Lees een stukje
Ze veegt een traan van mijn wang. 'Je zou me nooit achter kunnen laten. Ik maak deel van jou uit. Jij neemt mij en mijn verhalen mee naar een nieuwe planeet, en honderden jaren de toekomst in. Wat heb ik toch een geluk.'
Ik kus haar op de wang. 'Ik beloof je dat je trots op me zult zijn'.
Wat andere lezers vinden
Het boek is geschreven door donna barba Higuera, een Mexicaans boek.
Ze luisterde altijd naar de verhalen van haar oma en hield van ze. ze wou de culturele Verhalen of traditie doorgeven, maar haar moeder en vader waren allerbij altijd al Geïtereseerd het natuur, zij niet. Ze wilt later een verhalenverteller worden net als abuela (haar oma). Ik vond dit boek wel leuk het is geschreven in een ik-vorm, ze verteld over haar gevoelens. Soms wel herhalend. Maar wel leuk boek!
Ik vond het boek leuk, omdat Petra wanneer haar ouders zijn herinneringen verdwijnen altijd verhalen te vertellen heeft om haar ouders terug alles te laten herinneren. Ik vond het wel erg dat al dat is gebeurd, want wat als dat echt gebeurt dat de aarde verwoest is en dat je naar een ander planeet ofz. Moet gaan. Ik vond het een lang genoeg boek eigenlijk het was niet te lang voor 1 stuk maar ook niet te kort ik zou wel de 2de boek willen lezen. Ik vind het een beetje ook spannend dat er een 2de boek is.
Het boek is geschreven door donna Barba Higuera, een Mexicaans boek.
Ze luisterde altijd naar de verhalen van haar oma en hield van ze. ze wou de culturele Verhalen of traditie doorgeven, maar haar moeder en vader waren allerbij altijd al Geïtereseerd het natuur, zij niet. Ze wilt later een verhalenverteller worden net als abuela (haar oma). Ik vond dit boek wel leuk het is geschreven in een ik-vorm, ze verteld over haar gevoelens. Soms wel herhalend. Maar wel een leuk boek!