
De geur van vrijheid
Samia groeit op in Somalië. Ze deelt een slaapkamer met haar zes broers en zussen. ‘s Avonds staat er vaak hetzelfde op tafel, want geld om eten te kopen is schaars. Samia heeft een passie: hardlopen (in boerka)! Ze wint alle wedstrijden waar ze aan deelneemt. In 2008 mag ze naar de Olympische Spelen in Peking. De dunne, ondervoede Samia eindigt laatste. Maar haar droom stopt niet. Samia wil écht goed worden. Ze trekt naar Ethiopië, maar om echt te kunnen trainen moet ze in Europa zijn.
Samia bestaat echt. De jonge Samia verliest haar vader, haar zus en haar vriend in een land vol oorlog. Je voelt haar verdriet, en haar doorzettingsvermogen. Ze wil heel erg snel kunnen lopen, om alle vrouwen in haar land en de hele wereld te tonen dat er ook voor een Somalisch meisje veel mogelijk is. Samia moet en zal naar Europa gaan. Kan dat goed aflopen? Een actueel verhaal dat je lang bijblijft.
Lees een stukje
Het broodmagere meisje van zeventien dat uit een oorlogsland komt, zonder atletiekbaan en zonder trainer, dat alles op alles zet en als laatste eindigt. Een perfect verhaal voor westerse geesten, begreep ik die dag. Dat was nog nooit bij me opgekomen.
Ik vond het maar niks. Ik antwoordde de journalisten dat ik liever had gewild dat de mensen voor me juichten omdat ik eerste was geworden, in plaats van laatste. Maar het enige wat dat me opleverde was een vertederde, medelijdende glimlach.
Ik zou ze nog weleens wat laten zien.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Ik heb het boek "De geur van vrijheid" gelezen voor een leesopdracht en ben blij dat ik een boek gekozen had dat de realiteit weergeeft in een verhaal. Het boek is niet fictief en wordt verteld door Samia, diegene dat alles meemaakt, diegene waar het om draait. Dat vind ik positief. Haar verhaal heeft me geraakt en ik heb me kunnen inleven in haar verhaal omdat het moeilijk moet zijn om alles wat je dierbaar is achter te laten (onder andere haar familie, vrienden, thuis, etc.). Wat ik ook nog een pluspunt vind, is dat de Afrikaanse woordjes uitgelegd wordt (bv: abayoo). Normaal gezien lees ik enkel fictieve boeken, maar aangezien dat ik voor school boeken moest lezen zoals "Het achterhuis" van Anne Frank, heb ik dit boek gekozen. Het feit dat er mensen moeten vluchten door oorlog en alles moeten achterlaten en dierbaren kwijt geraken zeer actueel en erg is, heb ik dit boek gekozen. Het verhaal op zich leest gemakkelijk en het wekte mijn interesse op. Dit boek is zeker een aanrader!