
Bastaardsuiker
Mattias Wilderberg is een jonge schrijver zonder inspiratie. Hij raakt gefascineerd door een vermist manuscript van zijn zonderlinge grootvader. Dit manuscript wil hij vinden, de familiegeheimen erin wil hij ontsluieren. Inspiratie voor een nieuw boek zal dan vanzelf komen, denkt hij.
Je leest hier eigenlijk twee verhalen tegelijkertijd. Enerzijds is er Mattias' zoektocht naar het manuscript van zijn grootvader. Anderzijds krijg je stukje bij beetje informatie over het verleden van Mattias en zijn ouders en grootouders. Het boek is luchtig geschreven, voortdurend grappig, maar toch ook ontroerend en dramatisch. Want zo gaat dat als mensen samenleven en van elkaar houden: daar komen ontroerende drama's van.
Lees een stukje
Aan elke plek, aan elke geur, aan elk geluid kleven oude herinneringen. Herinneringen die net iets over de datum heen zijn en die uiteindelijk je bewegingsvrijheid zullen beperken. Op een gegeven moment zul je je bij elke stap die je zet en elke hoek die je om komt iets herinneren. Zo moet het voor bejaarden voelen om over straat te gaan of om in busjes door de stad te worden gereden: alles is besmet door herinneringen.
Wat andere lezers vinden
slecht boek, niet aan te raden