
Abélard en Héloïse
Lente, 1163. Abdis Héloïse denkt op haar sterfbed terug aan haar onmogelijke liefde voor de filosoof Abélard. Ed Franck bewerkte de nagelaten correspondentie van Héloïse en teksten van de échte Abélard, die samen op het Parijse kerkhof Père-Lachaise begraven liggen.
Ed Franck bewerkte al eerder klassieke verhalen. Hij doet dat steeds op een toegankelijke manier, zodat je deze verhalen nu ook moeiteloos kunt lezen. Een dun boek dat je heel lang zal bijblijven. Dit boek won de Boekenleeuw.
Lees een stukje
Mijn oudste herinnering aan jou is een blik. […] Het was geen toevallige blik, je keek doelbewust en aandachtig in mijn richting. Je ogen waren helder, priemend. Je keek me aan, ik keek je aan. Toen glimlachte je en ik glimlachte terug. En je was voorbij. Je keek zelfs niet meer om. […] Een blik en een glimlach die me zeiden: alles is mogelijk, alles kan in beweging komen. Een blik is iets vluchtigs. Waarom kan hij een leven zo ingrijpend veranderen? Want dat wist ik op dat ogenblik al: er had zich iets met onverwoestbare wortels in me vastgezet.
Wat andere lezers vinden
bwaaaaaaa
Een van de beste boeken die ik ooit gelezen heb ...
Het boek begon veelbelovend, maar werd naar het einde toe langdradig. Ik had te hoge verwachtingen en spijtig genoeg zijn die niet ingelost.
Nogal saai, eigenlijk zeer saai
1 woord : GEEUW, het is ronduit langdradig en is gefixeerd op één onderwerp
niet echt een aanrader
BORING, ik vond het een heel langdradig boek want het leek precies alsof er verschillende stukken uit weg gelaten werden. dat kwam, vond ik, omdat het vol met flashbacks stond.
Ik vond het totaaaaaaaaaal geen mooi boek, kvond het veel te poëzie-achtig en langdradig.
BORING,ik vond het niet zo'n mooi boek in het begin valt het best mee, maar daarna werd het wel langdradig, dus ik vind het eigenlijk niet echt een aanrader.
1 woord : WAUW
nog een woord : schitterend
en ga zo maar verder ...