
Zonnekind
Surya (12) wordt door zijn straatarme familie verkocht aan een ronselaar. Zijn ouders denken dat Surya in de grote stad naar school mag, een baantje, eten en kleren krijgt! Maar nee: Surya wordt opgesloten in een schuur en gedwongen om sari’s te weven. Het lukt Surya om samen met de kleine Maya te ontsnappen. Surya is vastbesloten om terug te keren naar zijn ouders, en zijn vrienden te bevrijden...
Om Zonnekind te kunnen schrijven, reisde de schrijfster door India. Daar vond ze de inspiratie voor dit meeslepende verhaal, dat een aanklacht is tegen het uitbuiten van kinderen.
Lees een stukje
Urenlang tuurde Surya naar het werk tot zijn ogen begonnen te branden en hij zijn benen in de smalle ruimte onder het weefgetouw niet meer stil kon houden.
De zon scheen genadeloos op het golfplaten dak. Surya had het gevoel dat zijn hoofd kookte, tranen brandden achter zijn ogen. Hij hield het hier niet meer uit!
Sagars gebogen houding verried niets. Hij veegde alleen af en toe het zweet van zijn voorhoofd en als hij aan de klos moest trekken om de draad te laten verspringen, deed hij snel zijn andere hand een paar keer open en dicht om zijn vingers te ontspannen.
Als je dit werk lang doet, schoot door Surya heen, dan vergroeien je vingers en je rug wordt zo krom dat je nooit meer rechtop kunt lopen.
Wat andere lezers vinden
het was een saai boek, het sprak me niet aan. ik zou het eigenlijk niet echt aanraden
het was een goed boek
het beste boek ever, als je dit geen mooi boek vind... dan ben je een cultuurbarbaar of heb je geen gevoelens.. het mooiste boek in de hele wereld en ellen tijsinger is de beste schrijver ever.
xxx
kan ik er mijn boekbespreking over houden?
mooi lelijk