
Prachtige ogen
Julius Cramp is een cynische en redelijk wanhopige student Germaanse. Hij voelt zich over het algemeen niet zo best. Hij dwaalt door de universiteit, overpeinst zijn leven op het toilet en brengt tussen de paniekaanvallen door de rest van zijn tijd door in de cafés van Gent, vergezeld van pint en sigaret.
Dit boek is een klein beetje tragisch, maar vooral héél héél grappig. Vele mensen zullen dit ongetwijfeld een boek vol zwakzinnig gezwam vinden, anderen zullen er hun eigen twijfels en angsten in herkennen. De latere Brusselmans is niet altijd van een even hoog niveau, maar dit prille werk behoort bij zijn beste boeken. Een ideale kennismaking met het vroege werk van de schrijver.
Lees een stukje
Zoals ik kauw 's morgens duurt het zeker een kwartier voor zo'n halve boterham binnen is. Het enige wat me wat tot haast aanzet is niet de gedachte aan die rotbus die ik misschien kwijt ben, maar wel de gedachte aan een sigaret na dat ontbijt. Er zijn geen woorden voor hoe graag ik sigaretten rook. Dat meen ik. Ik ben zo gek op sigaretten dat ik soms zin krijg om niet-rokers op hun bakkes te slaan.
Wat andere lezers vinden
We moesten als opdracht voor de les Nederlands een boek lezen naar keuze en aangezien ik al gehoord had dat Herman Brusselmans een grappig en niet echt alledaags schrijver was besloot ik dus het boek ‘Prachtige Ogen’ van hem te lezen.
Mijn eerste indruk toen ik nog niet begon te lezen was dat het een verhaal zou zijn van een jongen die verliefd zou worden op een meisje maar dat was dus niet zo…
Het boek gaat over Julius Cramp, een student aan de Rijksuniversiteit in Gent, hij is daar niet zo gelukkig want er gebeurt daar letterlijk NIETS. Ook volgt Julius bijna nooit lessen want die interesseren hem totaal niet. Kortweg hij heeft nergens zin in.
¾ van het boek gaat dus gewoon over het beschrijven van mensen en nutteloze informatie over bepaalde dingen.
Maar op een dag besluit Julius niet naar huis te gaan (de tweede de zevende of de twaalfde december 1977, dat wist hij niet meer). ’s Morgens ging hij zoals gewoonlijk naar ‘De Poort’ (dat is zijn stamcafé waar hij zijn dagen doorbrengt met zijn vriend Toreman). Buiten ziet hij een opstand van studenten maar daar trekt hij zich niet zoveel van aan. Tegen de avond waren de studenten in De Poort al behoorlijk dronken, Julius dus ook en toen kwam Rix binnen. Rix was een leraar die Julius niet goed kon uitstaan en omdat hij zo dronken was kreeg hij het idee Rix neer te schieten. Julius had namelijk een revolver gestolen van een militair op de trein. (Zo kwam hij iedere dag naar school.) Toen Rix het café verliet volgde Julius hem en schoot hij hem neer, daar verklaart Brusselmans eindelijk de titel van het boek, Julius ging op zijn weg terug, naar het meisje met de prachtige ogen.
In het begin vond ik het een zeer leuk boek, vooral omdat ik nog nooit een boek van Brusselmans had gelezen maar als je zo 50 pagina’s leest wordt het wel afgezaagd. Al bij al vond ik het de moeite waard en ben ik blij dat ik het vlot heb uitgelezen, ik ben niet iemand die graag boeken leest maar dit boek is een van de weinigen dat ik nog met plezier heb gelezen.
Prachtige ogen is een grappig boek dat vlot leest. Het hoofdpersonage is het hele boek door aan het zeuren, maar op een heel geestige manier. Velen zullen waarschijnlijk zichzelf herkennen, net zoals ik, en dus geconfronteerd worden met een negatief kantje van zichzelf. Laat je niet misleiden door de titel! Dit boek is helemaal niet romantisch zoals Lieke denkt.
Het is een speciaal boek die je echt wel meesleurt in het verhaal. het leest zeer rap en eenvoudig. Ook de woordkeuze in het boek is origineel wat het boek een extra voordeel meegeeft. Ik heb het boek graag gelezen. Het is ideaal als je eens iets anders wil.
Het lijkt mij een erg mooi en romantisch boek. Dat wil ik echt wel eens lezen!