Pitstop
“Mama begint te stinken." Met deze intrigerende openingszin begint protagonist Arnold zijn verhaal. Nadat Arnolds vader zijn gezin verlaten heeft, blijft Arnolds depressieve moeder ‘als een egel in de winterslaap’ aan haar bed gekluisterd. Arnold wacht op een teken van z’n vader en vestigt daarbij al z’n hoop op postbode Sjon, die de verlossende brief moet brengen. Sjon maakt steeds vaker een ‘pitstop’ bij Arnold thuis, hoewel hij nooit post bij zich heeft. Wat begint als een vriendschap tussen twee eenzaten, dreigt volledig fout af te lopen als Sjon steeds een stap verder wil gaan.
Sanne Parlevliet weet hoe ze een psychologische roman moet schrijven. Arnold overtuigt als een levensecht personage. Ze laat subtiel in het midden waarom een volwassen man als Sjon per se een vriendschap met een tiener aangaat. Als lezer voel je de onderhuidse spanning, in de onuitgesproken vraag hoelang Arnold de uitzichtloze situatie nog kan volhouden. Een heftig en tegelijkertijd intens verhaal over een buitenstaander, vertwijfeld op zoek naar menselijk contact.
Lees een stukje
Sjon komt in de lege uren. De uren tussen al het andere door. Tussenuren, wachtkamers van alles wat ertoe doet: de momenten dat mama wakker is, de hoop op post van papa, school. Uren waarin ik nergens word verwacht, niet word gemist. Zwarte gaten in de week. Dan komt Sjon en hij vult ze op met zijn aanwezigheid. Al gauw draait alles daar om. De tussenuren met Sjon worden de belangrijkste momenten, al het andere slechts de randen van die veel te korte tijd.
Beluister een stukje
Nood aan ondersteuning bij het lezen? Een Daisy-luisterversie van dit boek vind je bij Luisterpuntbibliotheek.
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.