Onmogelijk blauw
Billie Tapinski vertrekt. Ze loopt niet weg, nee. Ze vertrékt. Nu haar hond dood is, heeft ze geen reden meer om te blijven. Zo komt ze terecht in een kuststadje van niks. En ook al is ze amper 14, ze vindt er een baantje en een plekje om te wonen. Werken doet ze in een visrestaurant (hoewel ze vis haat) en wonen mag ze bij de oude Jola, in haar oude caravan. Alles is er een beetje sjofel, maar Billie heeft het naar haar zin. Ze lacht weer en ze vindt zelfs een paar vrienden.
Dit is een klein en een mooi verhaal. Het is een beetje droevig en een beetje grappig. Met weinig woorden voel je mee met Billie, die vaak boos en nors is, maar ook heel lief.
Lees een stukje
De geur van de koffie kwam aangewaaid uit het keukentje.
Billie lag op de rieten bank en keek naar het grauwe licht dat door de jaloezieën naar binnen kwam.
Het voelde alsof er bij haar vanbinnen ook iets gonsde.
Staat dit boek in jouw bib?
Lees ook deze boeken
Neem mijn hand
De vloek van de Vliegende Olifantes
Flora en de fantastische eekhoorn
Doodgewoon
Alleen op de wereld
Wat andere lezers vinden
Er zijn nog geen reacties. Wees de eerste om zelf je mening door te geven.