
Olivia en ik
Cornelia woont al sinds 1891 op Lindenheuvel met haar ouders. Lindenheuvel is een kerkhof. De bewoners zijn mensen die gestorven zijn. Wanneer het kerkhof gesloten is voor bezoekers, komen de bewoners naar buiten. Op een dag arriveert Olivia op Lindenheuvel als nieuwe bewoonster. Cornelia wil graag snel vrienden worden met haar en tonen hoe alles hier werkt, maar Olivia is daar nog niet aan toe. Zij heeft nog veel te verwerken en mist haar ouders...
Dit is een boek over zware thema's zoals sterven, leven na de dood en rouwen, maar het wordt op een zachte manier aangepakt. Het belang van vriendschap komt ook mooi naar voor.
Lees een stukje
De ochtend was al bijna voorbij toen een echtpaar mijn kant op kwam en bij het graf van Olivia stopte. Ik wist meteen dat het Olivia's ouders waren. Ik lette erop geen enkele beweging te maken en bestudeerde de nieuwe bezoekers goed. Olivia's ouders hadden allebei kringen onder hun ogen, alsof ze al een paar dagen niet geslapen hadden.
Wat andere lezers vinden